فهرست مطالب
- کوبی برایانت در 26 ژانویه 2020 در یک سقوط هلیکوپتر درگذشت. او 41 ساله بود.
- برایانت یکی از همه زمان بازیکنان بزرگ NBA، که به خاطر فداکاری و اخلاق کاری خود شناخته می‌شوند.
- او برای ارزش‌های خانوادگی و فعالیت‌های خیریه‌اش به همان اندازه که توانایی ورزشی‌اش دارد به یاد خواهد ماند.
- 9 مورد از الهام بخش ترین نقل قول های کوبی برایانت را در زیر بخوانید.
کوبی برایانت به طرز غم انگیزی روز یکشنبه در یک سقوط هلیکوپتر در حدود 30 مایلی شمال غربی مرکز شهر لس آنجلس درگذشت. دختر 13 ساله او جیانا نیز به همراه 8 نفر دیگر در این تصادف کشته شدند.
برایانت به عنوان یکی از بهترین بازیکنان NBA در یادها خواهد ماند. او علاوه بر کارش در زمینه ورزشی، به خاطر عزم باورنکردنی و کار خیریه اش در خدمت به دیگران شهرت داشت.
به افتخار میراث برایانت، ما 9 مورد از الهام بخش ترین نقل قول های او را انتخاب کرده ایم. 5 مورد اول در اینفوگرافیک زیر با 4 نقل قول اضافی در زیر تصویر آمده است.
فلسفه کوبی برایانت (اینفوگرافیک)
درباره شکست
«وقتی می‌گوییم این نمی‌تواند انجام شود، نمی‌توان این کار را انجام داد، پس خودمان را کوتاه می‌کنیم. مغز من، نمی تواند شکست را پردازش کند. شکست را پردازش نخواهد کرد. چون اگر مجبور شوم آنجا بنشینم و با خودم روبرو شوم و به خودم بگویم "تو یک شکست خورده ای"، فکر می کنم این بدتر است، تقریباً بدتر از مرگ."
همچنین ببینید: 19 نشانه ارتباط فوری با یک نفر (حتی اگر به تازگی ملاقات کرده باشید)درباره عدم ترس از شکست
«من نمی دانموقتی من این را می گویم، منظورم این است که یک جاه طلب به نظر برسم، اما هرگز. بسکتبال است من بارها تمرین و تمرین کرده ام و بازی کرده ام. وقتی به آن فکر می کنید واقعاً چیزی برای ترسیدن وجود ندارد ... زیرا من قبلاً شکست خورده ام و صبح روز بعد از خواب بیدار شدم و حالم خوب است. مردم روز دوشنبه در روزنامه درباره شما بد می گویند، و سپس چهارشنبه، شما بهترین چیز از زمان برش نان هستید. من آن چرخه را دیده‌ام، پس چرا از وقوع آن عصبی می‌شوم؟»
«اگر از شکست می‌ترسی، پس احتمالاً شکست می‌خورید».
در فداکاری کردن
«انتخابی وجود دارد که ما باید به عنوان مردم، به عنوان فردی انجام دهیم. اگر می خواهید در کاری عالی باشید، باید یک انتخاب داشته باشید. همه ما می توانیم در کار خود استاد باشیم، اما شما باید انتخاب کنید. منظور من از آن این است که فداکاری های ذاتی همراه با آن وجود دارد - وقت خانوادگی، معاشرت با دوستانتان، دوست عالی بودن. پسر بزرگ بودن، برادرزاده، هر چه که باشد. فداکاری هایی همراه با آن وجود دارد."
در کار سخت
"من هرگز به [بسکتبال] به عنوان کار نگاه نکردم. تا اولین سال حضورم در NBA متوجه نشدم که این کار است. وقتی به اطراف آمدم، در محاصره حرفه ای های دیگری بودم و فکر می کردم بسکتبال برای آنها همه چیز خواهد بود و اینطور نبود. و من می‌گفتم: «این متفاوت است.» فکر می‌کردم همه مثل من در مورد بازی خیلی وسواس دارند. اینطور بود، نه؟ اوه همینهکار سخت. من الان متوجه شدم.»
«من می خواهم یاد بگیرم که چگونه بهترین بازیکن بسکتبال جهان شوم. و اگر قرار است آن را یاد بگیرم، باید از بهترین ها یاد بگیرم. بچه‌ها به مدرسه می‌روند تا پزشک یا وکیل شوند، و غیره و در آنجا درس می‌خوانند. محل تحصیل من از بهترین هاست."
درباره رهبری
"رهبری تنهاست... من از رویارویی نمی ترسم تا ما را به جایی که باید برسیم. یک تصور اشتباه بزرگ وجود دارد که در آن افرادی که فکر می‌کنند برنده شدن یا موفقیت می‌آیند از این نشأت می‌گیرد که همه دست‌هایشان را دور هم قرار می‌دهند و وقتی به هم می‌خورند، کومبایا می‌خوانند و به پشتشان می‌زنند، و این واقعیت ندارد. اگر قرار است رهبر باشید، قرار نیست همه را راضی کنید. شما باید از مردم پاسخگو باشید. حتی اگر آن لحظه ناراحتی را داشته باشید."
"بسیاری از رهبران شکست می خورند زیرا شجاعت لمس آن عصب یا ضربه زدن به آن وتر را ندارند."
در تعقیب موفقیت
«وقتی انتخابی می‌کنید و می‌گویید بیا جهنم یا آب بالا، من این می‌شوم، در این صورت نباید تعجب کرد. این نباید چیزی باشد که مست کننده یا خارج از شخصیت باشد، زیرا شما این لحظه را برای مدت طولانی دیده اید که ... وقتی آن لحظه فرا می رسد، البته اینجاست زیرا تمام مدت اینجا بوده است، زیرا [در ذهن شما] بوده است. در تمام مدتو بعد از بازی ها من با دست شکسته، مچ پا رگ به رگ شده، شانه پاره شده، دندان شکسته، لب بریده شده و زانویی به اندازه یک توپ بازی کرده ام. من 15 بازی را به دلیل آسیب دیدگی انگشت پا که همه می دانند در وهله اول جدی نبود، از دست نمی دهم."
"من مسیر خودم را ایجاد می کنم. صاف و باریک بود. من اینطور به قضیه نگاه کردم: تو یا سر راه من بودی یا خارج از آن بودی."
"درد به شما نمی گوید چه زمانی باید متوقف شوید. درد صدای کوچکی در سر شماست که سعی می‌کند شما را عقب نگه دارد، زیرا می‌داند که اگر ادامه دهید، تغییر خواهید کرد." 6 ساله در کلاس کاراته. من یک کمربند نارنجی بودم و مربی به من دستور داد با کمربند مشکی که یکی دو سال بزرگتر و خیلی بزرگتر بود مبارزه کنم. کمتر ترسیده بودم. یعنی من ترسیده بودم و او با لگد به من زد. اما بعد متوجه شدم که او آنقدر که فکر می‌کردم به من لگد نمی‌زند و واقعاً چیزی برای ترسیدن وجود ندارد. در آن زمان بود که متوجه شدم اگر شما در چارچوب فکری درستی باشید، ارعاب واقعا وجود ندارد.»
درباره تنبلی
«من نمی توانم با افراد تنبل ارتباط برقرار کنم. ما به یک زبان صحبت نمی کنیم. من شما را نمی فهمم. من نمی‌خواهم شما را درک کنم.»
«من با افراد تنبلی که دیگران را به خاطر عدم موفقیتشان سرزنش می‌کنند، وجه اشتراکی ندارم. چیزهای بزرگ از تلاش و پشتکار به دست می آیند. بدون بهانه.»
در انتخابخودش بالا
«غمگین باش. دیوونه باش ناامید باشید. جیغ بزن گریه کردن. اخم. وقتی از خواب بیدار می شوید، فکر می کنید که این فقط یک کابوس بود، فقط متوجه می شوید که همه چیز بسیار واقعی است. شما عصبانی خواهید شد و آرزوی روز بازگشت را خواهید داشت، بازی برگشتی که دوباره پخش شود. اما واقعیت چیزی را پس نمی‌دهد و شما نیز نباید آن را پس دهید.»
در زندگی
«وقت خوبی داشته باشید. زندگی کوتاه تر از آن است که در باتلاق افتادن و دلسرد شوید. شما باید به حرکت ادامه دهید. باید ادامه بدی یک پا را جلوی پای دیگر بگذارید، لبخند بزنید و فقط به غلتیدن ادامه دهید."
"از موفقیت، ثروت و نفوذ خود استفاده کنید تا آنها را در بهترین موقعیت برای تحقق رویاهای خود و یافتن هدف واقعی خود قرار دهید."
همچنین ببینید: 11 نشانه یک رابطه روحی یک طرفه (و چه باید کرد در مورد آن)در مورد اینکه یک بازیکن تیم هستم
" صحبت های زیادی در مورد اینکه من یک نمایش تک نفره هستم صحبت شده است، اما اینطور نیست. وقتی 40 امتیاز می‌گیرم، بازی‌ها را می‌بریم و وقتی 10 امتیاز می‌گیرم، برنده می‌شویم."
"من هر کاری که برای بردن بازی‌ها لازم باشد انجام می‌دهم، چه نشستن روی نیمکت در حال تکان دادن حوله، دادن یک فنجان آب به یک هم تیمی، یا ضربه زدن به شوت برنده بازی."
از خودش بودن
"من نمی خواهم مایکل جردن بعدی باشم، فقط می خواهم کوبی برایانت باشم. "
در مورد الگو بودن
"مهمترین چیز این است که تلاش کنید و الهام بخش مردم باشید تا بتوانند در هر کاری که می خواهند انجام دهند عالی باشند."
درباره خانواده
"پدر و مادرم ستون فقرات من هستند. هنوز هم هستند. آنها تنها گروهی هستند که اگر نمره صفر یا 40 کسب کنید از شما حمایت می کنند."
در مورد احساسترس
«آخرین باری که مرعوب شدم زمانی بود که در کلاس کاراته 6 ساله بودم. من یک کمربند نارنجی بودم و مربی به من دستور داد با کمربند مشکی که یکی دو سال بزرگتر و خیلی بزرگتر بود مبارزه کنم. کمتر ترسیده بودم. یعنی من ترسیده بودم و او با لگد به من زد. اما بعد متوجه شدم که او آنقدر که فکر می‌کردم به من لگد نمی‌زند و واقعاً چیزی برای ترسیدن وجود ندارد. در آن زمان بود که متوجه شدم اگر در چارچوب ذهنی درستی باشید، ارعاب واقعاً وجود ندارد.»
درباره شک به خود
«من به خود شک دارم. من ناامنی دارم من ترس از شکست دارم من شب‌هایی دارم که در ورزشگاه حاضر می‌شوم و می‌گویم: «کمرم درد می‌کند، پاهایم درد می‌کند، زانوهایم درد می‌کنند». من آن را ندارم. من فقط می خواهم آرام باشم.» همه ما به خود شک داریم. شما آن را انکار نمی کنید، اما در مقابل آن نیز تسلیم نمی شوید. شما آن را در آغوش می گیرید."
"من به شدت مشتاق برنده شدن هستم و به چالش ها پاسخ می دهم. کسب عنوان گلزنی برای من چالشی نیست، زیرا می دانم که می توانم.»
در لحظه حال
«این لحظه ای است که می پذیرم چالش انگیزترین زمان ها همیشه پشت سر خواهند بود. من و در مقابل من.»
«به من اعتماد کن، تنظیم درست از همان ابتدا از اشک و درد دل جلوگیری می کند...»
در مورد تعیین حد و مرزها
"مهمترین چیز این است که باید همه را متوجه کنید که اینجا هستید و واقعاً هستید."
"مشکل خوبی برای داشتن افراد متنفر است. هيچ كساز خوبان متنفر است آنها از بزرگان متنفرند.»
آیا مقاله من را دوست داشتید؟ من را در فیس بوک لایک کنید تا مقالات بیشتری مانند این را در فید خود مشاهده کنید.
