فهرست مطالب
من باید اعتراف کنم: من هیچ جاه طلبی برای حرفه ای ندارم.
من هرگز نداشتم.
عدم جاه طلبی شغلی من برای تعداد زیادی به نظر پایان خط بود. سالها، مخصوصاً به این دلیل که اطرافیان من فشار و قضاوت را روی هم ریخته بودند. اما سال گذشته اتفاقی افتاد که همه چیز را تغییر داد و باعث شد که بدون جاه طلبی شغلی به روشی کاملاً جدید ببینم.
در واقع دیدم که نداشتن جاه طلبی شغلی من یک موهبت بوده است.
اجازه دهید من توضیح می دهم…
فشار برای رسیدن به یک شغل
از سنین کودکی والدین، معلمان و دوستانم به من گفتند که داشتن یک شغل خوب چقدر مهم است شغلی که دوست داری اما... من واقعاً هرگز آن را نخریدم و تماشای اینکه دیگران در حال سوختن و جویدن در شغلشان هستند واقعاً شور و شوق من را حتی یک درجه پایین تر می آورد.
پس چه کار کردم؟ پدر و مادرم هزینه من را نمی پرداختند، و من هنوز باید غذا بخورم.
پاسخ: مشاغل عجیب و غریب، کمی ساخت و ساز، مقداری خرده فروشی، شما می دانید که من در مورد چه چیزی صحبت می کنم. اکثر ما اگر نه همه ما آنجا بوده ایم. عالی نبود، اگرچه دوستان خوبی پیدا کردم. با این حال، پول چیزی برای نوشتن نبود.
و مشاغل نه تنها انجام نشدند، بلکه گاهی اوقات کاملاً غیرانسانی بودند، من اولین کسی خواهم بود که به آن اعتراف می کنم. وقتی 50 مشتری را در یک ساعت در یک پمپ بنزین اسکن می‌کنید، احساس می‌کنید که نوعی ربات هستید.
قسم می‌خورم اگر روزی مجبور شوم بگویم "سلام چطوری؟"مقالاتی مانند این در فید شما.
روزت میره؟" دوباره تلنگر می زنم.اما در نهایت، من شاخه ای شدم... و به چیزهای ارزشمندی در مورد خودم و ارزش پنهان نداشتن جاه طلبی شغلی پی بردم.
تغییرات زیادی با طرز فکر پولی من برای یافتن رفاه واقعی و شروع به دیدن جریان پول در…
خوشبختانه اکنون آنجا هستم و می خواهم به شما بگویم که چگونه به آنجا رسیدم.
دنده بودن در یک ماشین بی قلب؟ نه، متشکرم…
دنده بودن در یک ماشین بی‌قلب هرگز برای من نبود، و از سنین پایین، چیزی در مورد نحوه ارتباط من با دنیا باعث شد که یک حرفه را دقیقاً همینطور ببینم.
به‌طور دقیق‌تر، این به این دلیل نبود که من خود یک حرفه را یک چیز منفی می‌دانستم: این بود که وابستگی، فداکاری و محصور شدن افراد توسط حرفه‌شان را منفی می‌دانستم.
از البته، من ارزش کار سخت را می دانم و کاملاً آگاهم که همیشه نمی توانیم "آنچه را که می خواهیم انجام دهیم." کمتر اگر زنده بمانم یا بمیرم مرا وحشت زده کرده است (و هنوز هم همینطور است).
شاید این سالها بود که پدرم اپراتور ماشین در یک کارخانه خودروسازی بود و مشکلات کمری که بیمه درمانی شرکت او هرگز پرداخت نکرد. شاید به این دلیل بود که چقدر از تبلیغات شرکتی متنفرم.
من با ذهنیت اول پول و این ایده که حرفه ما ما را تعریف می کند احساس بیگانگی کردم. من همیشه خودم را فردی منحصربفرد می‌دانستم و یک شغل به نظرم یک کار اضافی بوداز برخی جهات که هستیم، اما نه تعریف .
دیدن اینکه چه تعداد از افراد اجازه می دهند شغلشان همه چیز را تا سطح روحشان تعریف کند، من را افسرده کرد و باعث شد احساس پوچی کنم. چگونه قرار بود من مشتاق باشم که فروشنده بیمه یا وکیل شرکت یا چیز دیگری باشم؟
چه کسی می داند. اما چیزی که در نهایت اتفاق افتاد یک چیز غیرمنتظره و خوب بود... در واقع عالی بود .
چگونه همه چیز را تغییر دادم
اولین کاری که انجام دادم این بود که دیگر به خاطر آن خود را کتک نزنم. فقدان جاه طلبی شغلی من.
من همچنین تصدیق کردم که عنصر تنبلی در رفتار من وجود دارد، اما نه به طور خاص در عدم تمایل من به شغلی که زندگی را تعیین می کند.
خود را بلند کنم. بیرون رفتن از کاناپه و شروع به فعالیت بیشتر در کل مطمئناً مثبت بود، اما من به وضوح آن را از حرفه ام جدا کردم. فعال‌تر شدن در مورد زندگی و کاری که دوست داشتم انجام دهم بسیار ارزشمند بود، اما هرگز این موضوع را با فشاری که هنوز ادامه دارد در مورد اینکه چرا در مورد «ساختن چیزی از خودم» «جدی‌تر» نیستم اشتباه نگرفتم.
من شروع به دیدن پتانسیل در باز بودن در مورد آینده به جای معایب شد. من این آزادی را داشتم که بسیاری از مردم آخرین دلار خود را برای داشتن آن بدهند…
همچنین ببینید: 15 راه برای یافتن هویت واقعی خود (و کشف خود واقعی)من این حس هیجان را دریافت کردم و شروع به ساختن آن کردم…
به جای تلاش برای تغییر شرایط، از خودم شروع کردم. دنیای بیرون بسیاری از ما از جمله من در یک وسترن زندگی می کنیمفرهنگی که در کار وسواس دارد.
اولین چیزی که در مورد ملاقات با شخص جدید می‌پرسید این است که «چه کار می‌کنی؟» در حالی که در فرهنگ های دیگر ممکن است "خانواده شما چیست؟" یا حتی «تو چه دینی هستی؟»
من حدس می‌زنم هر کسی چیزی در فرهنگ خود دارد که قبلاً آنها را تعریف می‌کرد – و مطمئن هستم که سایر تمرکزها نیز می‌توانند معایب و معایب خود را داشته باشند – اما من نداشتم انتخاب کنید که در فرهنگی متولد شوید که دارای وسواس کار است. با این حال، به جای احساس قربانی بودن، همچنان می‌توانستم با چیزی که تحت کنترل من بود کار کنم: واکنش من به آن و نحوه تصمیم‌گیری من در مورد انتخاب‌های شغلی و زندگی‌ام.
این کار با کار شروع شد. با وجود هرج و مرج و قضاوتی که در اطرافم مانند بانشی‌های فریاد می‌آیند، کمی آرامش درونی پیدا کردم.
با نگاهی به گذشته، اکنون به تمرین‌هایی که آموخته‌ام به عنوان اجزای سازنده موفقیت واقعی در آینده فکر می‌کنم. و ابزارهایی که به من کمک کردند تا متوجه شوم که فقدان جاه طلبی شغلی من در واقع انگیزه ای برای کشف استعدادها و تخصص شهودی خودم بود.
بازیابی قدرت شخصی ام
یکی از مهمترین چیزها من باید شروع به انجام این کار می کردم تا همه چیز را برگردانم، در حال بازیابی قدرت شخصی ام بودم.
از خودتان شروع کنید. از جستجوی راه حل های خارجی برای مرتب کردن زندگی خود دست بردارید، در اعماق وجود خود می دانید که این کار نمی کند.
و این به این دلیل است که تا زمانی که به درون خود نگاه نکنید و قدرت شخصی خود را آزاد نکنید، خواهید دیدهرگز رضایت و رضایتی که به دنبالش هستید را پیدا نکنید.
من این را از شمن Rudá Iandê یاد گرفتم. ماموریت زندگی او این است که به مردم کمک کند تا تعادل را به زندگی خود بازگردانند و خلاقیت و پتانسیل خود را باز کنند. او رویکردی باورنکردنی دارد که تکنیک های شامانی باستانی را با پیچ و تاب مدرن ترکیب می کند.
در ویدیوی رایگان عالی خود، رودا روش های موثر برای رسیدن به آنچه در زندگی می خواهید را توضیح می دهد.
بنابراین اگر می خواهید رابطه بهتری با خود ایجاد کنید، پتانسیل بی پایان خود را باز کنید و اشتیاق را به کار ببرید. در قلب هر کاری که انجام می دهید، همین حالا با بررسی توصیه های واقعی او شروع کنید.
دوباره پیوندی به ویدیوی رایگان وجود دارد.
پیدا کردن کاری که واقعاً می‌خواستم انجام دهم…
من فهرستی از کارهایی را که همیشه می‌خواستم بدون تمرکز روی پول یا «شغل» امتحان کنم، نوشتم. برای مثال، من همیشه مجذوب انیمیشن بوده‌ام و از طرفداران کمدی هستم…
خیلی شبیه کارتون‌ها به نظر می‌رسد، درست است؟
خیلی زیاد. اینطور نیست که یک شغل رویایی در یک استودیوی انیمیشن پیدا کردم، اما بعد از گرفتن مدرک دانشگاهی در هنرهای تجسمی، به آرامی کاری در زمینه بازاریابی پیدا کردم که شامل انیمیشن بود…
من به جای اینکه به دنبال اشتیاقم باشم، تمرکز بر ایده یک حرفه و این همه تفاوت را ایجاد کرد.
من سعی می کردم با داستان شخص دیگری زندگی کنم
تمام سال هایی که تحت فشار همسالان و بزرگانم گذرانده بودم آنها تلاش کردندتا مرا وادار به زندگی در داستان شخص دیگری کند. این احساس که من به اندازه کافی خوب نیستم مرا تحت تأثیر قرار می داد و من را از مواهب واقعی ام دور می کرد.
گاهی اوقات این چیزهای کوچک هستند که استعداد شما را نشان می دهند، اما به این دلیل که من دائماً در این کار بودم. به من گفته شد که به چیزی "جدی" نیاز دارم، مانند کارگزار یا مهندس یا وکیل شدن، مهارت‌هایم را بی‌فایده و احمقانه می‌دانستم…
هنوز می‌توانم تمام صفحه‌های طراحی را که در دبیرستان استفاده کرده‌ام به یاد بیاورم. وقتی صفحات را خیلی سریع مرور می‌کنید، انیمیشن‌های اصلی صفحه تلنگر ایجاد کنید. اما در آن زمان فکر می کردم این فقط یک اتلاف وقت احمقانه است.
همچنین ببینید: 8 دلیل برای اینکه نگاه کردن به بیرون از پنجره مهم استاکنون نسخه پیشرفته آن حقوق بیشتری نسبت به دوستانم که وکیل هستند به من می دهد.
من من از نزدیک با شرکت‌هایی در زمینه بازاریابی و سرگرمی که ارزش‌های من را به اشتراک می‌گذاشتند، کار کردم و برای مشاوره و کمک طراحی من بسیار سخاوتمندانه پرداخت کردم.
نه این که موضوع پول باشد، اما مشخص شد که عدم جاه‌طلبی شغلی من به چیزی تبدیل شده است. کاملاً سودآور است.
بروید.
پیدا کردن خود
گاهی اوقات از دست دادن خود در زندگی منجر به یافتن خود در سطح عمیق تر می شود. من خودم آن را تجربه کرده ام و به همین دلیل می توانم به شما بگویم که درست است.
از دست دادن راهم با چیزهای بیرونی مانند فقدان شغل و در ابتدا نرفتن به دانشگاه در آن زمان شکست بزرگی به نظر می رسید، اما به نظر می رسید. آن «سالهای از دست رفته» به من زمان و انرژی لازم برای یافتن واقعی خودم وچه چیزی به من انگیزه داد…
داشتن این امتیاز که تمام ساعات بیداری من توسط کار و کوهنوردی اشغال نشود، این فرصت را به من داد که روی خودم و استعدادهایم کار کنم و به زندگی به روشی معتبر و خودجوش نگاه کنم.
زمانی که روی فعال‌تر شدن و کمتر تنبلی کار می‌کردم، باعث شد یاد بگیرم که عمل را بالاتر از نیت‌ها قرار دهم، به طوری که من فقط به یک رویاپرداز یا خودارضایی ذهنی مزمن تبدیل نشدم…
و در پایان، باید بگویم که سفر بسیار شگفت انگیزی بوده است.
تعریف مجدد موفقیت
بخشی از موفقیتی که پیدا کردم، تعریف مجدد موفقیت بود.
بودن صادقانه می‌توانم دوبرابر بیشتر از خودم کار کنم و دوبرابر بیشتر از آن درآمد داشته باشم. اما از زمان ازدواجم، ترجیح می‌دهم وقت بیشتری را با همسرم بگذرانم…
و علی‌رغم اینکه چقدر دوست دارم کارهای خلاقانه‌ام را در حرفه‌ام انجام دهم، من هم زمان را برای آرامش دوست دارم.
برای من، موفقیت چیزی بیش از یک شغل و درآمد است و همیشه بوده است.
این به کل زندگی من مربوط می شود.
یادگیری برای پذیرش تعریف خود از موفقیت به جای دیگران بار زیادی از روی شانه هایم برداشته شد و به من کمک کرد تا در آنچه که در آن عالی هستم بیایم بدون اینکه اجازه دهم تمام وقت و توجه من را از بین ببرد.
اگر فردا شغلم را از دست بدهم...
با همه چیز بلاتکلیفی اقتصادی چه کسی می‌داند، ممکن است فردا یک قرارداد بزرگ را از دست بدهم یا حتی شاهد تسخیر تمام صنعت من توسط هوش مصنوعی و روبات‌ها باشم.
اگر فردا شغلم را از دست بدهم،با این حال، به غیر از پیدا کردن پیچ و مهره های بازسازی درآمدم، اساساً مشکلی ندارم.
این به این دلیل است که اساساً برای پذیرش خودم و دوست داشتن خودم و همچنین کار فیزیولوژیکی روی تنفس و تمام وضعیت وجودی به من پایه ای پایدار برای نزدیک شدن به زندگی می دهد.
من درک می کنم که مشاغل می آیند و می روند و هر روز این شانس را دارم که دوباره شروع کنم و در زمان حال و انجام کارهایی که دارم حتی بهتر عمل کنم. می توانم در حال حاضر.
من همیشه یک کمپینگ شاد نیستم، اما یک چادرنشین توانمند هستم، بگذارید اینطور بگوییم.
پیدا کردن شغلم با پذیرش اینکه هیچ شغلی ندارم جاه طلبی
من متوجه می شوم ممکن است کمی طعنه آمیز به نظر برسد که با پذیرفتن اینکه من هیچ جاه طلبی شغلی ندارم صحبت در مورد اینکه چگونه شغل عالی خود را پیدا کردم. و من می دانم که همه آنقدرها خوش شانس نیستند.
به عنوان فردی که برخی از خسته کننده ترین و کم درآمدترین مشاغل را انجام داده است، می دانم که نداشتن جاه طلبی شغلی می تواند به معنای واقعی کلمه زندگی شما را با فرصت های کمتر بدتر کند.
اما در عین حال از شما می‌خواهم که خودتان را بر اساس شغلتان تعریف نکنید. اگر تنها شغلی که می توانید به دست آورید، کثیف، کسل کننده و کم دستمزد است، هنوز هم می توانید وقت آزاد خود را صرف انجام سرگرمی ها و علایق خود کنید.
آنچه را که می خواهید به صورت رایگان انجام دهید، پیدا کنید و سپس آن را به یک شغل تبدیل کنید. شغل، یا حتی اگر نمی توانید آن را به یک دریچه تخلیه فشار برای ناامیدی های زندگی خود تبدیل کنید.
کانال خود را ارسال کنید.استعدادها و امیدها و ترس ها وارد آن فعالیت شده و از طریق انجام کاری که دوست دارید وارد لحظه و به بدن خود شوید، چه طراحی مد، چه ساختن کابینت یا ایجاد یک برنامه نوآورانه جدید.
من هنوز تعریفی ندارم. خودم بر اساس شغلم
با وجود موفقیت، با شغلم دریافته ام که هنوز خودم را بر اساس حرفه ام تعریف نمی کنم. من به اندازه کافی خوش شانس بودم که اشتیاقم را به یک حرفه تبدیل کنم، اما هنوز هم من را تعریف نمی کند.
من دوست دارم کباب پز کنم (کلیشه، بله...) و همسرم و سگم را دوست دارم، گاهی اوقات نه در آن. دستور دهید، اما این یک داستان دیگر است.
نکته این است که من هنوز آقای شغلی نیستم.
و وارد شدن به شغلم به روشی که انجام دادم این مزیت را نیز دارد که من مقید نیستم پایین. من بر اساس قراردادها کار می کنم و آزادی و فضای لازم را دارم تا زمان مورد نیاز خود را صرف کنم و روی آنچه می خواهم تمرکز کنم، به جای اینکه درگیر انواع خواسته ها و برنامه های بیرونی باشم.
البته، هنوز هم در نهایت به پایان می رسم. در حال تولید یک محصول، اما من یک چرخ دنده در دستگاه بی‌عاطفه نیستم که همیشه از آن می‌ترسیدم. از خلاقیت من قدردانی می‌شود و می‌توانم مستقیماً همکاری کنم و به شرکت‌هایی که به آنها اعتقاد دارم محصولات و خدمات بهتری ارائه دهند کمک می‌کنم.
بیایید بگوییم، من را پیدا نمی‌کنید که برای زنجیره‌های وام پرداختی یا Wal-Mart کار کنم. به این ترتیب.
و من هنوز هم عاشق ترسیم در گوشه‌های هر صفحه و ورق زدن آن هستم.
آیا مقاله من را دوست داشتید؟ برای دیدن بیشتر، من را در فیس بوک لایک کنید
