7 چیزی که وقتی شعله دوقلویم را در آغوش گرفتم احساس کردم

سال گذشته تجربه‌ای داشتم که افتضاح اما شگفت‌انگیز بود.

من اساساً مجبور شدم کسی را که به شدت دوستش نداشتم در آغوش بگیرم.

و سپس انفجاری رخ داد.

0>نه یک انفجار فیزیکی مثل ترکش و غیره...

بیشتر از انفجار احساسات و احساسات قوی در بدن من. من به معنای واقعی کلمه از چیزی که داشتم و چقدر گیج شده بودم از بین رفتم.

احساس می‌کردم که از طریق یک حمل‌ونقل پیشتازان فضا گذر کردم (بله من یک آدم عصبی هستم) و مولکول‌هایم را به روش‌های دیوانه‌واری مرتب کردم. ، به خصوص مولکول های قلب من.

همه اینها از یک بغل اتفاق افتاد؟

خب، در واقع، بله. حداقل اینطوری شروع شد...

اینم چی شد...

این دختر، دی، همکار کاریه که من فقط یکی دوبار بهش سلام کردم.

ما در یک شرکت بزرگ‌تر کار می‌کنیم که می‌توانست از او دور بمانیم، و او بدون دلیل خاصی من را آزار می‌داد، اما فقط به نوعی حال و هوای کلی او بود.

من فکر می‌کردم مغرور به نظر می‌رسد، او به ندرت لبخند می‌زند. و او یک بار به یکی از همکارانم نظری در مورد چیزی گفته بود که من را عصبانی کرد و به نظرم بیهوده بود.

من فراموش می کنم دقیقاً چه چیزی بود، چیزی در مورد رسانه های اجتماعی، اما یادم می آید که چشمانم را گرد کردم و از نگاه او اجتناب کردم. دفعه بعد که کنار میز من رفت.

این دختر یک بازنده ساختگی است، من تصمیم گرفته بودم. لعنت به او.

من واقعاً بیشتر به او فکر نکردم و به کارم چسبیدم. در زندگی شخصی‌ام، گاهی اوقات به قرارهای معمولی بیرون می‌رفتم، اما اساساً اینطور بوداز نظر عاشقانه بسیار خسته شده بود.

سپس دی مریض شد و ظاهراً بسیار جدی بود.

در محل کار همکارانم در مورد او و اینکه چطور ممکن است بهبود نیابد صحبت کردند. آنها گفتند که این مشکلی بود که او از دوران نوجوانی با آن روبرو بود و شعله ور شده بود.

اعتراف می کنم که بخاطر قضاوت شدید او بر اساس هیچ چیز، احساس عذاب وجدان دارم، اما آن را پایین انداختم و به سر کار برگشتم. .

دی برمی گردد...

سپس یک روز دی به سر کار برگشت.

وقتی وارد شد مردم کف زدند و دوستش آنجلا که به او کمک می کرد از او حمایت می کرد. راه بروید.

او برای پوشیدن کمی بدتر به نظر می رسید، اما به زور لبخند زد. من هنوز کاملاً متوجه نشدم که چه اتفاقی برای سلامتی او افتاده است یا اینکه چقدر جدی بوده است، اما حدس می‌زنم که این اطلاعات پزشکی شخصی او مربوط به من نیست.

به خودم اعتراف کردم که خوب بود او خوب بود. ، اما هنوز احساس ناخوشایندی و ناراحتی می کردم.

به دور نگاه کردم. اما بعد مردم شروع به در آغوش گرفتن او کردند و به او گفتند که چقدر خوشحال هستند که برگشته است.

رئیس من یک دسته گل به او داد و او خجالت کشید.

سپس رئیسم به من اشاره کرد که در آغوش بگیرم. او.

«بیا مرد، داری چه کار می کنی،» در حالی که بی میلی من را مشاهده کرد، زمزمه کرد.

بنابراین برای در آغوش گرفتن رفتم. وقتی نزدیک می شدم، دی در چراغ های جلو شبیه آهو بود. فکر می‌کنم او احساس کرده بود که من او را دوست ندارم.

اولین چیزی که متوجه شدم این بود که چشمان او واقعاً زیبا و شدید بودند.

بعدیچیزی که متوجه شدم

انفجار بود.

7 چیزی که وقتی شعله دوقلویم را در آغوش گرفتم احساس کردم

1) گرمای روحی شدید

به نوعی احساس گرمی کردم درون روحم وقتی دی را بغل کردم. من می دانم که به نظر خیلی بد به نظر می رسد و از اینکه خودم حتی آن را بنویسم متنفرم.

اما این درست است.

در همه جا احساس گرمی کردم، چه از نظر جسمی و چه از لحاظ روحی.

من احساس می‌کردم خورشید صبح بر فراز کوه‌ها می‌آید و من را در گرما و درخشندگی کامل غرق می‌کند.

خیلی شدید بود.

متعجب بودم که آیا دی نیز می‌تواند آن را احساس کند.

>جدی، من تعجب کردم، لعنتی چه خبر است.

اما آنقدر احساس خوبی داشتم که آن را در آغوش گرفتم چند ثانیه بیشتر از آنچه می دانستم مناسب است. مجبور بودم خودم را دور کنم.

2) سرخوشی شدید

در همان زمان که احساس کردم این گرما در داخل و خارج وجودم را فرا می گیرد، احساس می کردم شدید سرخوشی.

همه صداهای اتاق محو شد و من فکر کردم که آیا قهوه ام با نوعی داروی قوی آن روز صبح آغشته شده است یا خیر.

احساس می کردم که دوپامین بیش از حد مصرف می کنم.

شما می توانستید به من مدرکی نشان دهید که نشان می دهد همه ما در عرض یک ساعت می مردیم و من هنوز مثل یک گربه لعنتی چشایر لبخند می زدم.

من فقط احساس بسیار شگفت انگیزی داشتم.

دوباره، این به من ضربه زد.

این زن جوان که فکر میکردم عوضی کم عمقی است، نیمه جان مرا در آغوش گرفته بود و من تقریباً از خوشحالی اشک می ریختم.

من کاملاً از چیزی که بودم متحیر شدماحساس می کردم و حتی نمی دانستم چگونه باید آن را پردازش کنم.

3) غم خفه کننده

آغوش یک انفجار بود و مانند همه انفجارها امواج شوک را از مرکز پخش می کرد.

اگرچه تنها هفت ثانیه طول کشید، آن روز ساعت‌ها را صرف کالبد شکافی و تجربه مجدد آنچه که رخ داده بود کردم.

چون پیچیده بود.

من همچنین در زیر آن احساس غم و اندوه داشتم. سرخوشی و گرما، به نوعی.

مثل این بود که دردی را که دی متحمل شده بود، و همچنین آسیب های عمیق تری را که او با آن دست و پنجه نرم می کرد، تجربه می کردم.

در خطر غرور، احساس می کردم مثل اینکه از نظر روحی داشتم او را عکسبرداری اشعه ایکس می کردم و ناگهان به طور غریزی او را در یک سطح فوق العاده عمیق شناختم.

نمی توانستم از آن عقب بروم.

از خوشحالی گریه می کردم. او گفت، اما من این غم و اندوه عمیق دردناک را نیز در درون احساس می‌کردم، مانند چیزی که وقتی می‌خواهید برای ماه‌ها گریه کنید، اما به نظر نمی‌رسد که آن را بیرون بیاورید، احساس می‌کنید.

4) هیبت بسیار زیاد

در تمام این مدت این در آغوش گرفتن من با یک احساس ترس شدید منحرف شدم.

تمام افکار قضاوتی که در مورد دی داشتم بلافاصله بی ربط شدند.

او می توانست یک قاتل زنجیره ای باشد و من هنوز این کار را نمی کردم. نتوانستم جلوی هجوم هیبتی را که مرا تکان می داد، بگیرم.

تک تک مولکول های وجود او مانند یک موج جزر و مدی به من ضربه می زد. می توانستم نفس او را بشنوم که انگار در حرکت آهسته است.

بازوهای او به طرز ناخوشایندی نیمه دور من بود و می توانستم احساس کنم موهایش به من برخورد کرده است.صورت.

پوستم تقریباً مثل برق گرفتگی می‌سوخت، جایی که موهایش به آرامی مرا لمس می‌کرد.

احساس وحشت داشتم، مثل اینکه در حضور یک موجود الهی یا چیزی دیگر بودم.

0>آیا این همان «زنانه الهی» بود که دوستم رز مدام تلاش می‌کرد تا من را وادار کند در موردش مطالعه کنم تا نسبت به زنان حساس‌تر شوم؟

هر چه بود، مرا غافلگیر کرد.

من را ثبت نام کنید، من را در هر فرقه ای ثبت نام کنید، زیرا این در آغوش گرفتن حماسی بود.

5) اشتیاق جسمانی

خوب بله، من روشن شدم.

من به طرز باورنکردنی روشن شده بودم. من مجبور شدم بعد از چند ثانیه در آغوش گرفتن او نیمه خمیده را انجام دهم، بنابراین شما حساب کنید.

این زنی که قبلاً به عنوان یک پست بیهوده در رسانه های اجتماعی نادیده گرفته می شد، ناگهان کم و بیش تبدیل شد. دلیل وجودم.

من تمام انحناهای بدنش و احساس در آغوش گرفتنش را در چند ثانیه که او را هم خودم کشیدم حفظ کرده بودم.

بدون اینکه حرفی بزنم، این را احساس کردم. انرژی جنسی شدید از او به من منتقل می شود.

این مثل یک ارگاسم معنوی بود. من به سختی می توانستم نفس بکشم.

شما می توانستید بین برنده شدن در بخت آزمایی و نزدیک بودن فیزیکی به دی انتخابی را به من پیشنهاد دهید و من دومی را انتخاب می کردم.

6) رمز و راز بسیار زیاد

دربرگرفتن همه این احساسات همزمان یک احساس شدید رازآلود بود.

این زنی که من بدون ملاقات با او به راحتی او را رد کرده بودم یک معمای جذاب بود.

من او را نمی شناختم اصلا، اما من ناامیدانهمی خواستم.

من احساس می کردم کسی هستم که طلا زده است، و حتی متوجه شدم که سطح علاقه من ممکن است مرزی ناسالم و وسواسی باشد.

به خودم یادآوری کردم که او فقط یک انسان است. دفعات بی شماری در روزهای آینده در حالی که به او فکر می کردم.

اما معما باقی ماند...

این احساس که من واقعاً هرگز همه چیز را در مورد او نمی دانم حتی اگر تمام زندگی ام را با او سپری کنم.

و این من را بی اندازه مجذوب کرد.

7) پیامی مستقیماً به قلبم

یکی دیگر از چیزهایی که وقتی احساس کردم شعله دوقلو من را در آغوش گرفتم یک پیام شفاهی واقعی است.

من دقیقاً "صدایی" نشنیدم، اما حس تله پاتیکی از کلمات داشتم که به من تابیده می شد، مانند زمانی که یک هوشیاری ناگهانی به شما برخورد می کند. .

این شخص خاص است. این شخص به شما متصل است. این شخص سرنوشت شماست.

جذب این موضوع همزمان با تمام احساسات دیگر طاقت فرسا بود.

من راهی برای دیدن آن نداشتم، اما قدرت ارتباط غیرقابل انکار بود. .

هنگامی که من از آغوش جدا شدم، دی سرخ شده بود.

همینطور بود.

یک هفته بعد برای نوشیدنی بیرون رفتیم

در روزهای آینده چند بار کنار میز دی ایستادم تا از او بپرسم که چه احساسی دارد.

برای هر دوی ما واضح بود که چیزی بزرگ بین ما تغییر کرده است.

وقتی از او پرسیدم بیرون برای نوشیدنی او بدون تردید گفت بله.

حس شوخ طبعی ما، تماس چشمی، احساسات مادور همدیگر شگفت‌انگیز بودند، و من حتی در ابتدا با او در مورد متنفر بودنش صحبت کردم.

او گفت که وقتی در ابتدا من را در دفتر دیده بود فکر می‌کرد من یک شرکت مقوایی هستم. و ما در مورد اینکه چقدر برداشت اولیه اشتباه می تواند باشد خندیدیم.

همه چیز از آنجا سرازیر شد، و ما در سطحی که قبلاً هرگز با کسی ارتباط نداشتم ارتباط برقرار کردیم.

من متوجه شدم که او "شعله دوقلو" من بود. چند ماه بعد، یک بار در یک رابطه جدی قرار گرفتیم.

پس همه چیز درباره این بود؟

من آماده بودم تقریباً هر چیزی را بعد از قدرت دور هم جمع شدنمان باور کنم، و دی به من گفت که معتقد است ما در زندگی گذشته با هم بوده ایم.

راستش، احتمالاً حق با اوست.

ارتباط ما هم از لحاظ فیزیکی، هم از نظر احساسی و هم از نظر فکری باورنکردنی بود.

بعد همه چیز خیلی زیاد شد...

اینگونه بود که به آغوش کشیدن معتاد شدم. هر زمان که می توانستم دی را لمس کردم. حتی وقتی صحبت می کردیم، ترجیح می دادم در حالی که او را در آغوش گرفته بودم صحبت کنم.

اولین بار کی بوسیدیم؟ این موضوع برای یک مقاله کاملاً دیگر است، زیرا من عملاً دچار حمله قلبی شدم.

از طرفی صمیمی تر...

سکس دقیقاً مانند گسترش نزدیکی دائمی ما از هر نظر بود. .

آنقدر خوب شد که در واقع...خیلی خوب شد.

در اصل، متوجه شدم که هر زمانی که از دی دور بودم احساس پوچی، ناقص و گم شدن می کردم.

> من به سختی می توانستم بند کفش هایم را ببندم بدون اینکه ابتدا "دی فیکس" خود را دریافت کنم. مناحساس کرد که یک معتاد به مواد مخدر است.

من حتی از زمانی که او به دلیل خروپف من در سمت دیگر تخت دور از من می خوابید متنفر بودم. احساس می‌کردم رها شده‌ام.

در آغاز کار زیبا بود، اما می‌توانستم ببینم که او نیز مرا بیش از حد چسبیده می‌داند.

شوخی که من یک معتاد به دی هستم کمتر شد یک شوخی و بیشتر یک واقعیت.

ما داشتیم فوق العاده وابسته می شدیم. دی نقش "نجات" من را با عشق و اعتبار خود داشت، در حالی که من پسر نازنین او بودم که "نیازمند" او بود تا در زندگی شاد باشد.

من احساس می کردم یک بازنده هستم.

این زمانی بود که مردی منحصربه‌فرد را در اینترنت به نام رودا اینده کشف کردم که نوعی شمن در برزیل بود.

من این اصطلاح را شنیده بودم اما واقعاً معنی آن را نمی‌دانستم. اما این مرد چیزهایی می گفت که واقعاً منطقی بود!

و به طرز وحشیانه ای صادق و مستقیم بود.

من ویدیوی رایگان او را در مورد یافتن عشق واقعی و صمیمیت تماشا کردم و چیزهای زیادی در مورد من برایم کلیک کردند. وضعیت بین دی و من.

اکنون فهمیدم چه اشتباهی رخ داده است و توانستم به روشی کاملاً جدید به رابطه مان نزدیک شوم.

شعله دوقلو روشن تر می سوزد...

با درس‌هایی که از استاد کلاس رایگان آموخته بودم، توانستم رویکردی کاملاً جدید برای دوست داشتن دی داشته باشم.

آغوش‌ها حتی انفجاری‌تر و باورنکردنی‌تر شدند، اما من دیگر آن نوع وابسته به هم را نداشتم. هوس می کنم که انگار بدون آنها می میرم.

این بیشتر شبیه یک امتیاز اضافی به نظر می رسید علاوه بر قدرتی که در درونم احساس می کردم وعشقی که دی تصمیم گرفت با من در میان بگذارد.

آغوش‌های ما بالغ، هیجان‌انگیز، کامل‌تر و حتی واقعی‌تر و ریشه‌دارتر بودند.

چیزی که من می‌گویم این است…

واقعاً چیزی که من می گویم این است که مراقب باشید چه کسی را در آغوش می گیرید!

شما هرگز نمی دانید که جرقه ها چقدر می توانند پرواز کنند…