Os 10 poemas de amor clásicos máis famosos para el escritos por unha muller

O amor é unha emoción tan poderosa. Faite romántico e doce.

Si, queres mostrarlle ao teu home o moito que o amas. Pero como?

A través das palabras, claro. Porén, non todos sabemos dicir con elocuencia o que queremos dicir.

Poñémonos nerviosos e as nosas emocións vennos. Menos mal que podes declarar o teu cariño e engadirlle unha chispa á túa relación escribindo un poema.

Agora se non estás seguro de que escribir, podes botarlle unha ollada aos seguintes poemas como referencia. Só un pouco de creatividade e unha pizca de consideración crearán marabillas.

Aquí están os 10 poemas máis famosos para o amor da túa vida:

Outro San Valentín de Wendy Cope

Hoxe estamos obrigados a ser románticos

E pensar noutro San Valentín.

Coñecemos as regras e os dous somos pedantes:

Hoxe é o día que temos que facer. ser romántico.

O noso amor é vello e seguro, non novo e frenético.

Sabes que son teu e sei que eres meu.

E dicir iso ten fíxome sentir romántico,

O meu amor máis querido, o meu querido San Valentín.

Como te amo de Elizabeth Barrett Browning

Como quérote? Déixame contar os camiños.

Quérote ata o fondo, a amplitude e a altura

A miña alma pode alcanzar, cando se sinta fóra da vista

Para os fins do Ser e Graza ideal.

Quérote ao nivel da necesidade de todos os días

A máis silenciosa, polo sol e a vela-luz.

Quérote libremente, como os homes se esforzan polo dereito;

Quérote puramente, mentres se afastan da Loanza.

Quérote cunha paixón posta en use

Nas miñas vellas penas, e coa fe da miña infancia.

Quérote cun amor que parecía perder

Cos meus santos perdidos, — Quérote con o alento,

Sorrisos, bágoas, de toda a miña vida! — e, se Deus elixe,

Eu te quererei mellor despois da morte.

Amote de Ella Wheeler Wilcox

Encántanme os teus beizos cando están mollados de viño

E vermellos cun desexo salvaxe;

Amo os teus ollos cando xace a luz do amor

Iluminados cun lume apaixonado.

Encántanme os teus brazos cando a carne branca e cálida

Toca os meus nun abrazo cariñoso;

Encántame o teu cabelo cando os fíos engranan

Os teus bicos contra o meu rostro.

Non para min o bico frío e tranquilo

Do amor incruento dunha virxe;

Non para min a felicidade branca da santa,

Nin o corazón dunha pomba inmaculada.

Pero dáme o amor que tan libremente dá

E ri da culpa do mundo enteiro,

Co teu corpo tan novo e quente. nos meus brazos,

Encende o meu pobre corazón.

Así que bícame doce coa túa boca morna e húmida,

Aínda perfumada de viño rubí,

E di con fervor nacido do Sur

Que o teu corpo e a túa alma son meus.

Agárrame nos teus cálidos brazos novos,

Mentres brillan as pálidas estrelas. arriba,

E viviremos todo o nosomozos viven lonxe

Nas alegrías dun amor vivo.

A linguaxe do amor de Ella Wheeler Wilcox

Como fala o amor?

No tenue rubor sobre a meixela reveladora,

E na palidez que lle sucede; por

A pálpebra temblorosa dun ollo desviado–

O sorriso que demostra que o pai suspira.

Así fala o Amor.

Como é o Amor. Falar?

Polos latidos cardíacos desiguais, e o monstruo

Dos pulsos que se quedan parados e doen,

Mentres novas emocións, como estrañas barcazas, fan

Ao longo das veas o seu rumbo inquietante;

Aínda coma o amencer, e coa forza veloz do amencer-

Así fala o Amor.

Como é o Amor. falar?

Para evitar o que buscamos–

O silencio e a reserva repentinos cando están preto–

O ollo que brilla cunha bágoa sen verter–

A alegría que parece a contrapartida do medo,

Mentres o corazón alarmado salta no peito,

E sabe, nomea e saúda ao seu hóspede divino–

Así fala o Amor.

Como fala o Amor?

No espírito orgulloso de súpeto fíxose manso-

O corazón altivo fíxose humilde; na tenra

E luz sen nome que inunda o mundo de esplendor;

Na semellanza que os ollos agarimosos trazan

En todas as cousas bonitas a un rostro amado;

No tímido toque de mans que estremecen e tremen;

En miradas e beizos que xa non poden disimular-

Así o amorfala.

Como fala o Amor?

Nas palabras salvaxes que proferiron parecen tan débiles

Encolle vergoña no silencio; no lume

A ollada golpea con ollada, veloz escintilando alto e máis alto,

Como lóstregos que preceden á poderosa tormenta;

Na quietude profunda e alma; no cálido,

Mare apaixonada que percorre as veas palpitantes,

Entre as beiras de agudos deleites e dores;

No abrazo onde a loucura se funde na felicidade,

E no arrebato convulso dun bico-

Así fala o amor.

Se debes amarme de Elizabeth Barrett Browning

Se debes amarme, que non sexa para nada

Agás só por amor. Non digas

Quéroa polo seu sorriso... a súa mirada... a súa forma de falar

De falar suavemente... por un truco de pensamento

Que encaixa ben co meu, e certes trouxo

Unha sensación de agradable facilidade en tal día'—

Porque estas cousas en si mesmas, amada, poden

se mudar ou cambiar por ti,— e o amor, tan labrado,

Pode estar sen labrar así. Tampouco me ames por

A túa querida piedade me enxuga as meixelas,—

Unha criatura pode esquecerse de chorar, que levaba

o teu consolo durante moito tempo e perdera o teu amor. !

Pero ámame por amor, para que sempre

Amares por toda a eternidade do amor.

Eu son Non é teu de Sara Teasdale

Non son teu, non me perdo en ti,

Non perdo, aínda queAnhelo estar

Perdido coma unha vela acesa ao mediodía,

Perdido coma un copo de neve no mar.

Queresme, e aínda te atopo

Un espírito fermoso e brillante,

Aínda son eu, que anhelo estar

Perdido como unha luz se perde na luz.

Oh, mergúllame no fondo. amor—apaga

Os meus sentidos, déixame xordo e cego,

Varrido pola tempestade do teu amor,

Unha diminución do vento que corre.

Serenata de Djuna Barnes

Tres pasos pola costa, soa baixo o laúde,

Canto mellor que a miña saudade podes saber;

Non che pido que veñas,

Pero non podes ir?

Tres palabras: "Quérote" e dise todo:

A súa grandeza latexa de sol a sol;

Non che pido que camines,

Pero non podes correr?

Tres pasos no resplandor da lúa estou de pé,

E aquí no crepúsculo latexa o meu corazón.

Non che pido que remates,

Pero... para comezar.

The Look de Sara Teasdale

Strephon bicoume na primavera,

Robin no outono,

Pero Colin só me mirou

E nunca me bicou en absoluto.

O bico de Strephon perdeuse en broma,

Robin perdeu no xogo,

Pero o bico en Os ollos de Colin

Permíteme día e noite.

Ao meu querido e amoroso marido de Anne Bradstreet

Se algunha vez dous fosen un, entón seguramente nós.

Se algún home foi amado pola muller, entón ti;

Se algunha vez a muller foi feliz nun home,

Compare conEu, mulleres, se podedes.

Prezo o teu amor máis que as minas enteiras de ouro,

Ou todas as riquezas que posúe Oriente.

O meu amor é tal. que os ríos non poden apagar,

Ningún amor de ti debe recompensar.

O teu amor é tal que eu non podo retribuír;

Os ceos te recompensen moitas veces. .

Entón, mentres vivimos, namorados, perseveremos tanto,

Para que cando non vivamos máis poidamos vivir nunca.

All I Ever Wanted de Katie Ford

para DMK

Cando pensei que era correcto poñerlle un nome aos meus desexos,

o que quería da vida, parecían converterse

como ovellas balantes, non para min, que puiden ser

un pastor coidadoso, aínda que pouco cualificado, senón para os outeiros encaixados

máis aló dos cales baixaban as montañas azuis.

con papoulas laranxas como lagostinos ata os mares do Pacífico

nos que os cascos das baleas os guiaban

en busca dunha parella pola que berraban

nunha canción nova e moi particular

poderiamos chamar á articulación máis ardiente do amor,

o alfinete da punta da evolución,

modestamente brillante.

No medio da miña vida

era correcto dicir os meus desexos

pero fóronse. Nin sequera puiden distinguilos,

nin sequera como puntos

agora ao lonxe.

Con todo vexo as pequenas luces

do inverno fogueiras nos outeiros -

os adolescentes namorados adoitan ir alí

as súas primeiras noites- e cada un deles branco-amarelobrillo

dime o que podo saber e admitir que sei,

que o único que sempre quixen

era sentarme xunto ao lume con alguén

que queríame na medida do meu querer.

Querer facer lume con alguén,

contigo,

era todo.