شروع دوباره از ۴۰ سالگی بدون هیچ چیز بعد از اینکه همیشه برای دیگران زندگی می کنید

من تمام عمرم را صرف زندگی برای دیگران کرده بودم و حدس می‌زنم هرگز متوجه نشده بودم.

تا زمانی که فرش از زیرم بیرون کشیده شد، تصمیم گرفتم برای زندگی آماده باشم. زندگی را آنطور که می خواستم.

بنابراین، تلاش کردم تا در سن 40 سالگی دوباره از صفر شروع کنم.

به همان اندازه ترسیده و هیجان زده بودم. پرسیدم که آیا برای شروع دوباره "بسیار پیر" هستم - احساسی که اکنون به نظر من دیوانه کننده است.

اما صرف نظر از چالش هایی که در پیش رو داشتم نگران بودم، همچنین این احساس قوی داشتم که اکنون زمان آن است. یک تغییر.

خوشبختانه در طول راه، من متوجه شدم که چگونه برای دنبال کردن رویاهای خود هیچ وقت دیر نیست، چه در دهه 40، 50، 60 و 70 سالگی ... یا در واقع در هر سنی باشید.

من خیلی عادت کرده بودم که زندگی من بیشتر در مورد دیگران باشد تا اینکه در مورد من باشد

قصه من چندان قابل توجه نیست، شاید برخی از افراد به بخش های زیادی از آن ارتباط داشته باشند.

0>در سال اول کالج - در سن 19 سالگی - متوجه شدم باردار هستم.

من غرق شده و مطمئن نیستم که چه کار کنم، تحصیل را رها کردم، ازدواج کردم و به زندگی متفاوتی از زندگی سپردم. یکی از آنها که در ابتدا برای خودم برنامه ریزی کرده بودم.

همیشه می خواستم در نهایت مادر شوم - و حتی اگر زودتر از آن چیزی که انتظار داشتم اتفاق بیفتد - با خوشحالی در واقعیت جدیدم مستقر شدم.

و بنابراین توجه من به سوی رفع نیازهای خانواده ام در حال گسترش و حمایت از شوهرم معطوف شدواقعاً جوان است، اما ما باید از فکر کردن به هر سنی به عنوان نوعی مانع در زندگی دست برداریم

واقعاً هیچ "قوانین" خاصی وجود ندارد که با یک سن خاص باشد.

اما چگونه بسیاری از ما معتقدیم که برای انجام، دستیابی، تبدیل شدن یا داشتن چیزی در زندگی خیلی پیر (یا حتی خیلی جوان) هستیم؟

در حالی که می دانیم سن واقعاً مانعی نیست که فکر می کنیم، فقط احساس عجیبی می‌کند، زیرا به زندگی کردن به شیوه‌ای که قبلاً عادت می‌کردید عادت کرده‌اید.

اما حقیقت این است: هرگز دیر نیست.

تا زمانی که نفس در بدن شما باقی مانده باشد، می توانید تغییرات را در آغوش بگیرید و وارد نسخه جدیدی از خود شوید.

نمونه های واقعی زیادی در اطراف شما از این واقعیت وجود دارد.

ورا وانگ یک اسکیت باز بود، سپس روزنامه نگار، قبل از اینکه دست خود را به سمت طراحی مد برگرداند و در سن 40 سالگی برای خود نامی دست و پا کند — در مورد یک رزومه متنوع صحبت کنید.

جولیا چایلد قبل از نوشتن اولین کتاب آشپزی خود در 50 سالگی، حرفه خود را در رسانه و تبلیغات ثابت کرد.

سرهنگ سندرز - مستعار خود آقای KFC - همیشه برای حفظ یک شغل تلاش می کرد. آتش نشان، مهندس پایه، فروشنده بیمه، و حتی قانون فقط برخی از چیزهایی بودند که او در طول سالها به آنها دست زد.

تا سن 62 سالگی اولین امتیاز KFC او درهای خود را باز کرد. . واضح است که مدت زیادی طول کشید تا این ترکیب مخفی از گیاهان و ادویه جات کاملاً کامل شود.

فقط کمی حفاری کنید تا این کار را انجام دهید.دریابید که انبوهی از افرادی وجود دارند که نه تنها بعداً در زندگی دوباره شروع کرده اند، بلکه موفقیت، ثروت و خوشبختی بیشتری از انجام این کار پیدا کرده اند.

دوست شدن با ترس

ترس مانند دوست قدیمی دبیرستانی است که مدتهاست میشناسید و خواه ناخواه با او گیر کرده اید. اما آنها تقریباً بخشی از مبلمان هستند و شما وابستگی دارید که واقعاً نمی توانید آن را قطع کنید.

ما هرگز ترس خود را از بین نخواهیم برد، و نباید قبل از تصمیم گیری وقت خود را برای تلاش برای آن تلف کنیم. برای ادامه زندگی‌مان.

به‌جای اینکه بخواهیم با تغییراتی که با آن‌ها روبرو می‌شوی احساس راحتی کنیم، دریافتم که خیلی بهتر است فقط به خود بگویید:

من خیلی ترسیده‌ام، نمی‌دانم همه اینها چگونه پیش می‌رود، اما بدون در نظر گرفتن این کار این کار را انجام می‌دهم - می‌دانم که هر اتفاقی بیفتد، با آن برخورد خواهم کرد.»

در اصل، ترس در راه است.

بنابراین می‌توانید با این همراه همیشگی دوست شوید - فقط مطمئن شوید که او روی صندلی عقب بنشیند، در حالی که شما روی صندلی رانندگی بمانید.

بهترین توصیه من برای افرادی که از 40 سالگی از صفر شروع می کنند

اگر می توانستم برای کمک به فردی که در دهه 40 خود با تغییراتی روبرو است و احساس می کند دوباره بدون هیچ چیز شروع می کند کمی توصیه کنم، احتمالاً اینطور خواهد بود. :

آشوب را در آغوش بگیرید.

شاید این انگیزه‌بخش‌ترین چیزی نباشد که می‌توانم بگویم، امااین یکی از مفیدترین نگرش هایی است که من برای پرورش یافتم.

ما بخش زیادی از زندگی خود را صرف ایجاد یک دنیای امن و مطمئن در اطراف خود می کنیم.

منطقی است، دنیا می تواند احساس می کنید مکانی ترسناک هستید، اما هر احساس امنیتی که ایجاد می کنیم همیشه فقط یک توهم است.

من سعی نمی کنم شما را عصبانی کنم، اما این حقیقت دارد.

شما می توانید همه چیز را انجام دهید. «درست»، سعی کنید و به ظاهر امن‌ترین مسیر را طی کنید، تصمیمات حساب شده بگیرید - فقط برای اینکه همه چیز در هر زمان در اطراف شما فرو بریزد.

تراژدی همیشه می‌تواند رخ دهد و همه ما در رحمت زندگی هستیم.

صندوق های بازنشستگی از بین می روند، ازدواج های باثبات فرو می ریزند، شما از شغلی که انتخاب کرده بودید بیکار می شوید، دقیقاً به این دلیل که به نظر یک چیز مطمئن به نظر می رسید.

اما زمانی که غیرقابل پیش بینی بودن را بپذیریم. زندگی، به ما کمک می‌کند تا سواری را در آغوش بگیریم.

وقتی متوجه شدید که هیچ تضمینی وجود ندارد، می‌توانید سعی کنید همانطور که واقعاً می‌خواهید - در اعماق قلبتان - بدون مصالحه زندگی کنید.

0>آنگاه شما به جای بزرگ‌ترین ترس‌هایتان، با جسورانه‌ترین و شجاع‌ترین خواسته‌هایتان انگیزه می‌گیرید.

اگر ما فقط یک ضربه را دریافت کنیم و راهی برای اجتناب از فراز و نشیب‌های زندگی وجود نداشته باشد، اینطور نیست. بهتر است واقعاً دنبال آن برویم؟

وقتی زمانش فرا می رسد و در بستر مرگ دراز می کشی، بهتر نیست بگوییم همه آنچه را که داری به آن بخشیده ای؟

مهم ترین چیز درس هایی که از شروع دوباره در 40 سالگی و بدون هیچ چیز آموختم

تا کنون بوده استیک سواری جهنمی، و هنوز تمام نشده است. اما این چیزی است که می‌توانم بگویم ما مهم‌ترین درس‌هایی هستیم که از شروع دوباره بعداً در زندگی آموختم:

• حتی وقتی با هیچ شروعی نمی‌کنی، مطلقاً هیچ کاری وجود ندارد که نتوانی انجام دهی. شما ذهن خود را روی آن می گذارید.
• این کار به مقدار زیادی کار سخت و مقداری شلوغی در طول راه نیاز دارد - اما هر شکستی شما را به موفقیت نزدیک تر می کند.
• بیشتر موانع شما باید بر آن غلبه کنید که واقعاً در ذهن شما جنگیده می شود، به جای نبردهایی که در دنیای واقعی اتفاق می افتد.
• این مثل جهنم ترسناک است، اما ارزشش را دارد.
• وجود ندارد چیزهایی مانند خیلی پیر، خیلی جوان، خیلی این، آن یا دیگری.
• جایزه واقعی خود سفر به جای هر مقصد خاصی است.

آیا از من خوشتان آمد. مقاله؟ من را در فیس بوک لایک کنید تا مقالات بیشتری مانند این را در فید خود ببینید.

البته زمان هایی وجود داشت که من رویاپردازی می کردم - فکر می کنم اکثر مادران به آن اعتراف خواهند کرد.

همیشه بخشی از من وجود داشت که چیزی را فقط برای خودم می خواست.

اما حقیقت این است که من حتی مطمئن نبودم دقیقاً چه چیزی را می خواهم - چه رسد به اینکه چگونه آن را محقق کنم .

بنابراین من فقط با مسائل پیش رفتم و سعی کردم آن افکار را کنار بزنم. من مسیری را که فکر می‌کردم از من انتظار می‌رفت ادامه دادم.

من حدس می‌زنم که این هم چندان تعجب‌آور نیست — معلوم است که اکثر ما این کار را انجام می‌دهیم.

آیا تا به حال کتاب برونی را خوانده‌اید. ور، یک پرستار سابق مراقبت های تسکینی، که در مورد پنج حسرت بزرگ مرد در حال مرگ صحبت کرد؟

بزرگترین حسرت شماره یک که مردم ظاهراً دارند این است که "کاش شهامت یک زندگی واقعی را داشتم. خودم، نه زندگی که دیگران از من انتظار داشتند».

تا زمانی که رابطه من به پایان رسید، این احساساتی که در درونم قفل شده بودم، بیرون ریختند. و در این روند، من را وادار می‌کند هر کاری را که در زندگی‌ام انجام می‌دهم زیر سوال ببرم.

با وجود 40 سالگی، حتی مطمئن نبودم که می‌دانم من واقعی کی هستم.

وقتی دهه 40 خود را با یک صفحه خالی مواجه کردم

40 ساله و طلاق را پشت سر گذاشتم، چه دوست داشته باشم چه نخواهم تغییر از قبل بر من تحمیل شده بود.

سپس یک گفتگوی سرنوشت ساز تغییری در تفکر من ایجاد کردکه به محض شروع، گلوله برفی به یک زندگی کاملاً جدید تبدیل شد.

من می‌توانستم تحت تأثیر تغییرات قرار بگیرم یا مسیری را که زندگی‌ام قرار است از اینجا پیش برود کنترل کنم.

من در حال صرف ناهار با یک دوست خوب بودم که به طور طبیعی مکالمه به این صورت تبدیل شد: "خب، بعد چی؟"

من واقعاً نمی‌دانستم، بهترین چیزی بود که می‌توانستم انجام دهم.

"اگر هیچ مانعی وجود نداشت و موفقیت شما تضمین شده بود چه کار می کنید؟" او از من پرسید.

حتی قبل از اینکه فکر واقعی کنم، پاسخ: "کسب و کار کپی رایتینگ خودم را راه اندازی کنم" از دهانم خارج شد - همیشه دوست داشتم بنویسم و ​​شروع به نوشتن خلاقانه کرده بودم. قبل از اینکه دوره دانشگاه را رها کنم.

"عالی، پس چرا نمی کنی؟" دوستم پاسخ داد - با معصومیت و اشتیاقی که همیشه از جانب شخصی می آید که در واقع نیازی به انجام هیچ کار سختی ندارد.

این زمانی بود که با بهانه های بی شماری که منتظرش بودم باران شروع به باریدن کرد. نوک زبانم:

• خب بچه ها (با وجود اینکه الان نوجوان هستند) هنوز به من نیاز دارند
• من سرمایه ای برای سرمایه گذاری در یک کسب و کار جدید ندارم
• من مهارت یا شرایط لازم را ندارم
• من بیشتر عمرم را به عنوان مادر گذرانده ام، در مورد تجارت چه می دانم؟
• آیا من کمی پیر نیستم از نو شروع کنم؟

فقط احساس می کردم که واقعاً هیچ چیز ارزشمندی برای شروع دوباره ندارم.

نمی دانم چرا،اما فقط شنیدن خودم کافی بود تا شرمنده شوم که عهد کنم - حداقل - بیشتر به آن نگاه کنم.

آیا می توانم از 40 سالگی شروع کنم، بدون هیچ چیز، و هم ثروت و هم موفقیت را برای خودم بسازم؟

قبل از اینکه به این سوال پاسخ دهم به این فکر کردم که جایگزین چیست. آیا من واقعاً پیشنهاد می کردم که چون الان 40 ساله هستم، زندگی به نوعی برای من تمام شده است؟

یعنی چقدر مضحک بود؟ می‌خواستم برای بچه‌هایم تنظیم کنم، در زیر همه چیز می‌دانستم حتی یک کلمه از آن را باور نمی‌کنم - فقط می‌ترسیدم و به دنبال دلایلی می‌گشتم تا خودم را از تلاش کردن رها کنم.

//www. .youtube.com/watch?v=TuVTWv8ckvU

بیداری که به آن نیاز داشتم: «تو خیلی وقت داری»

بعد از کمی جستجو در «از ۴۰ سالگی»، من به طور تصادفی به ویدیویی از کارآفرین گری واینرچوک برخورد کردم.

با عنوان "یادداشتی برای خود 50 ساله من"، در آن من آن چیزی که نیاز داشتم را پیدا کردم.

من بودم به یاد آورد که زندگی طولانی بود، پس چرا جهنم من طوری رفتار می کردم که انگار مال خودم تقریبا تمام شده است.

نه تنها بیشتر ما بیشتر از نسل های قبلی عمر خواهیم کرد - بلکه همه ما برای مدت طولانی تری نیز سالم تر می مانیم.

این باعث شد متوجه شوم که اگرچه احساس می‌کردم بخش زیادی از زندگی من در یک جهت متمرکز شده است، اما من حتی تا نیمه راه نرفته‌ام.

لیوان من نیمه خالی نبود، اما در واقع نیمه پر بود.

علی رغم اینکه من به دنیای کارآفرینی نگاه می کنمبه‌عنوان بازی یک جوان - هر معنایی که داشته باشد - درست نیست.

من مجبور شدم از این رفتار دست بردارم که انگار دارم به سال‌های صندلی گهواره‌ای خود نزدیک می‌شوم و می‌فهمم که زندگی کاملاً جدیدی در انتظار من است. — من فقط باید جرات پیدا کنم که بروم آن را بگیرم.

«چند نفر از شما تصمیم گرفته اید که کارتان تمام شده است؟ توجه به این واقعیت که شما این کار را در 20 سالگی یا 30 سالگی خود انجام نداده اید، در واقع هیچ معنایی ندارد. شروع کردی به این که این زندگی من است، اینطوری شد. من می توانستم ... باید می کردم ... هیچ کس اهمیت نمی دهد که شما 40، 70، 90، بیگانه، زن، مرد، اقلیت هستید، بازار یک فرد فردی در دنیای شما نیست، اگر به اندازه کافی خوب باشید، بازار پیروزی های شما را می پذیرد. یک پیروزی داشته باشید."

– گری وی

بازیابی قدرت شخصی ام

یکی از مهمترین کارهایی که باید انجامش میدادم بازیابی قدرت شخصی ام بود.

از خودتان شروع کنید. از جستجوی راه حل های خارجی برای مرتب کردن زندگی خود دست بردارید، در اعماق وجود خود می دانید که این کار نمی کند.

و این به این دلیل است که تا زمانی که به درون خود نگاه نکنید و قدرت شخصی خود را آزاد نکنید، هرگز رضایت و رضایتی را که در جستجوی آن هستید پیدا نخواهید کرد.

من این را از شمن Rudá Iandê یاد گرفتم. ماموریت زندگی او این است که به مردم کمک کند تا تعادل را به زندگی خود بازگردانند و خلاقیت و پتانسیل خود را باز کنند. او رویکردی باورنکردنی دارد که تکنیک های شامانی باستانی را با پیچ و تاب مدرن ترکیب می کند.

درویدیوی رایگان عالی خود، رودا روش های موثر برای رسیدن به آنچه در زندگی می خواهید را توضیح می دهد.

بنابراین اگر می خواهید رابطه بهتری با خود ایجاد کنید، پتانسیل بی پایان خود را باز کنید و اشتیاق را در قلب هر کاری که انجام می دهید قرار دهید. ، اکنون با بررسی توصیه های واقعی او شروع کنید.

دوباره پیوندی به ویدیوی رایگان وجود دارد.

غلبه بر داستان های نادرستی که به خودم گفته بودم

همه ما هر روز برای خود داستان می گوییم.

ما باورهای خاصی در مورد خود، زندگی و دنیای اطراف خود داریم. .

این باورها اغلب آنقدر در اوایل زندگی ما شکل می گیرند - بیشتر در دوران کودکی - که ما حتی نمی دانیم چه زمانی آنها نه تنها نادرست هستند بلکه بسیار مخرب هستند.

اینطور نیست. حتی اگر می‌خواهیم چیزهای منفی به خودمان بگوییم، احتمالاً بسیاری از آن‌ها از تلاش‌های ساده‌لوحانه‌ای برای محافظت از ما ناشی می‌شود.

ما خیلی تلاش می‌کنیم تا از خود در برابر ناامیدی محافظت کنیم، از خود در برابر آنچه شکست می‌بینیم محافظت کنیم. ، از خود در برابر مواجهه با همه ترس هایی که بدون شک زمانی که تصمیم می گیریم زندگی را به سمت هر چیزی که واقعاً می خواهیم شروع کنیم، ظاهر می شود، محافظت کنیم.

کوچک ماندن برای جلوگیری از حمله مطمئناً یک استراتژی ذاتی است. موجودات در قلمرو حیوانات پذیرفته می شوند - پس چرا ما انسان ها را هم قبول نکنیم.

من فکر می کنم یادگیری قالب بندی مجدد روایتی که برای مدت طولانی انجام داده بودم، بزرگترین بخش سفر من بود. من مجبور بودم به جای اینکه نقاط قوت خود را ببینمتمرکز بر روی، آنچه که من درک کردم، نقاط ضعفم بود.

مزایای شروع دوباره در زندگی بعدی

به جای اینکه آن را به عنوان یک مانع ببینم، شروع کردم به این نکته پی ببرم که شروع دوباره کمی بعدتر در زندگی ام مزایای زیادی به من داد.

تا حالا بزرگتر - و امیدوارم عاقل تر - بودم.

یکی از چیزهایی که همیشه پشیمان بودم این بود که ترک دانشگاه.

از اینکه هیچوقت کاری را که شروع کرده بودم به پایان نرساندم احساس شرمندگی می کردم و فکر می کردم که این باعث می شود ایده ها و نظرات تجاری من به نحوی ارزش کمتری نسبت به دیگران داشته باشد.

من اجازه می دادم صلاحیت ها مرا تعریف کنند. .

اگر در کالج می ماندم و مدرکم را می گرفتم، مطمئناً صلاحیت داشتم - اما هنوز هیچ تجربه ای از زندگی نداشتم.

دانشی که داشتم از آن زمان انتخاب شده است باید به اندازه هر تکه کاغذی مهم باشد و به من احساس «به اندازه کافی خوب» بدهد تا به دنبال آنچه می‌خواهم بروم.

تا کنون با چالش‌های زیادی در زندگی روبرو شده بودم و همیشه همه چیز را فهمیدم و دوباره مبارزه کردم - این با ارزش بود.

با وجود اعصاب و تردیدهایم در مورد همه اینها، من همچنین می‌دانستم که مطمئن‌تر از همیشه در تمام زندگی‌ام بودم. درست است که چیزهای زیادی برای یادگیری داشتم، اما به اندازه کافی سخت کوش و وظیفه شناس بودم تا آن را بفهمم.

این که در این مرحله از زندگی من بودم دقیقاً همان چیزی بود که بیشترین شانس موفقیت را به من می داد.

وقتی زندگی به شما لیمو می دهد، فقط بگویید لیموها را بکوبید ووثیقه

آیا فیلم «فراموش کردن سارا مارشال» را دیده‌اید؟

در آن، کاراکتر مربی موج سواری پل راد، چاک، این توصیه را به پیتر دلشکسته می‌کند:

"وقتی زندگی به شما لیمو می دهد، فقط بگویید لیموها و وثیقه ها را ول کن"

من همیشه این نسخه هیجان انگیز تر از نقل قول را در مقایسه با نسخه اصلی ترجیح می دهم.

من حدس می زنم خوش‌بینی شاد: «وقتی زندگی به شما لیمو می‌دهد، لیموناد درست کنید» هرگز نپذیرفت که چقدر می‌توانید در برابر آزمایش‌هایی که گاهی اوقات زندگی به شما می‌آورد، احساس شکست کنید.

مثل اینکه قرار است ما فقط از دندان‌های ساییده شده لبخند بزنیم. ، "اخم را وارونه کنید" و با یک فنر در قدم خود از موقعیت حداکثر استفاده را ببرید. چیزی که در واقع افراد زیادی را به ایجاد تغییرات در زندگی خود تحریک می کند، اغلب آن لحظات سخت است.

خواه این یک رابطه از هم پاشیده باشد، شغلی که از آن بزرگتر شده ایم یا هر تعداد ناامیدی - کبودی که تجربه می کنیم. از دست دادن یا ناامیدی دقیقاً همان چیزی است که می‌تواند ما را تحریک کند.

بنابراین، به این ترتیب، زندگی‌های جدید زیادی از نوعی رها کردن در ابتدا پدیدار می‌شوند. من دیگر نمی توانم آن را تحمل کنم» در واقع می تواند سوخت مناسبی باشد برای اینکه باسن شما را در دنده قرار دهید و در نهایت به جلو حرکت کنید - حتی پس از سال ها احساس گیر افتادن برای مدت طولانی.

زمان در حال تغییر است

برای بسیاری از مردم، هنوز این وجود داردتصور منسوخ شده مبنی بر اینکه زندگی منحصراً برای نسل‌های جوان است.

این که وقتی هر جهتی در زندگی ایجاد کردید، تخت خود را مرتب کرده‌اید و در آن دراز می‌کشید - مهم نیست که چه شکلی است.

می دانم که برای پدر و مادرم این یک جورهایی درست بود.

هر دوی آنها از سنین پایین شغل خود را انتخاب کردند، نمی دانم آیا واقعاً به ذهنشان خطور کرده بود که مسیرشان را تغییر دهند یا نه. . اما حتی اگر بازنشسته شود، هر دو بازنشسته می‌شوند، زیرا تمام عمر کاری خود را در یک شرکت بوده‌اند.

برای مادرم - که بیش از 50 سال عابر بانک بود - از سن 16 سالگی بود.

من حتی نمی توانم آن را تصور کنم، و مدت زیادی است که می دانم که او مطمئناً خوشحال هم نبوده است. محدودیت‌هایی که می‌دانم بسیاری از مردم هنوز احساس می‌کنند با آن‌ها مواجه هستند.

با این حال، زمان در حال تغییر است. ٪ از افرادی که بیش از 20 سال با یک کارفرما می مانند - این جامعه امروزی در آن زندگی نمی کند.

حتی اگر بخواهیم، ​​تغییر بازار کار به این معنی است که اغلب دیگر گزینه ای نیست.

خبر خوب این است که این یک فرصت است. هرگز زمان آسان تری برای ایجاد تغییرات اساسی وجود نداشته است.

در واقع، این روزها تقریباً نیمی از آمریکایی ها می گویند که تغییر شغلی چشمگیری در یک صنعت کاملاً متفاوت ایجاد کرده اند.

نه تنها 40 است