فهرست مطالب
بزرگسال بودن مزایای زیادی دارد. اما هیچ روزی در ساحل نیست.
مسئولیت‌هایی وجود دارد که هر بزرگسالی را سنگین می‌کند: مالی، شخصی، حرفه‌ای.
به راحتی می‌توان در تلاش برای عبور از مزخرفات زندگی بزرگسالی گیر کرد.
من اولین کسی خواهم بود که اعتراف می‌کنم که مواقعی وجود داشته است که بدبینی و غم و اندوه من را تا حد زیادی بر زمین فرو می‌برد.
بعضی اوقات به نظر می‌رسد که بزرگسال بودن فقط متناوب است. بین بی حوصلگی عمیق یا استرس شدید.
می دانم که برای من، این دوره های اوج افسردگی، زمانی است که خاطرات ساده خانه و کودکی با وضوح بیشتری به ذهنم خطور می کند.
بوی شام. روی اجاق گاز و مادر در حال خواندن یک داستان قبل از خواب برای من است.
وزش باد در میان درختان کاج زمزمه می کند که من بعد از یک روز بازی تگ و هاکی خیابانی به خواب می روم.
سلام به دختری من در مدرسه علاقه داشتم و برای روزها احساس هول کردم.
در زمان‌های خاص، دلتنگی تقریباً طاقت‌فرسا می‌شود و از خودم می‌پرسم: چرا اینقدر دلم برای کودکی‌ام تنگ شده است؟
وقتی بچه من نمی توانستم صبر کنم تا بزرگ شوم و به دنیای بزرگ درخشان بروم. در فیلم‌ها شگفت‌انگیز به نظر می‌رسید…
اما اکنون که اینجا هستم، باید بگویم که گذشته بسیار بهتر از همیشه به نظر می‌رسد.
خب معامله؟
چرا اینقدر دلم برای کودکی ام تنگ شده است؟ در اینجا 13 دلیل وجود دارد.
1) بزرگ شدن سخت است
همانطور که در ابتدای این مطلب گفتممشاغل.
گاهی اوقات چیزی که در دوران کودکی بیش از همه دلتنگ می شویم، دوستانی هستند که سال های اولیه زندگی خود را با آنها به اشتراک می گذاشتیم.
لورا دیوریس در مقاله ای تأثیرگذار چنین نقل می کند:
«آنها شما را می شناختند. ، و شما آنها را می شناختید، و فقط ... کلیک کرد. قسم خوردی که تا ابد مال BFF می‌شوی، شاید حتی یکی از آن گردن‌بندهای دل‌انگیز شایان ستایش را داشته باشی، اما به نحوی در طول سفر مسیرهایت منحرف شد. تعجب می کنید که چه اتفاقی افتاده است; اما شما می دانید چه اتفاقی افتاد.
زندگی اتفاق افتاد. آنها یک طرف رفتند، شما یک طرف. ممکن است در آن زمان غم و اندوهی را در دل خود جا بگذارید یا نه، زیرا زندگی به سادگی ادامه داشت.»
او افزود:
«همه ما این دوستی ها را داشته ایم. و شاید نه فقط یکی. در مراحل مختلف زندگی‌مان، دوستی‌های ویژه‌ای داریم که به «سطح بعدی» می‌روند. چه دوستان دوران کودکی‌تان، چه دوستان دبیرستانی، چه دوستان دانشگاهی...
چیزی در رابطه با رشد در طول زمان وجود دارد. انتقال با کسی که پایه‌ای تزلزل ناپذیر ایجاد می‌کند.
و تا زمانی که خود را در تنگنای بزرگسالی، اشتیاق به ارتباط، آن ارتباط واقعی-اصیل-سطح بعدی گم کرده باشید، به یاد می‌آورید و در مورد آن فکر می‌کنید. واقعاً آن پیوندها چقدر خاص بودند،"
...آنچه او گفت.
10) دلت برای آرامش درونی کودکی تنگ شده است
من متوجه می شوم که کودکی لزوماً زمانی نبوده است. صلح برای همه.
همانطور که نوشتم، این می تواند یک دوره پرتلاطم از آسیب عمیق دردر بسیاری از موارد.
اما دوران کودکی سبک ساده تری دارد: شما هستید و در حال راه رفتن در دنیا هستید و مهم نیست که چقدر خوب یا بد باشد، سطح تفکر بیش از حد و وجودی وجود ندارد. ترسی که زندگی بزرگسالی می تواند به ارمغان بیاورد.
وقتی کودک هستید، با مسائل رو در رو برخورد می کنید و به طور کلی بدون حایل بدبینی و تسلیم خسته کننده ای که بسیاری از ما در بزرگسالی قبول می کنیم، با آنها برخورد می کنید.
<. 0> دوران کودکی ممکن است پر هیجان بوده باشد، اما مستقیم نیز بوده است. شما شادی و درد را بدون تمام برچسب‌ها و داستان‌هایی که در زندگی بزرگسالی می‌سازیم، خود به خود تجربه کردید.به عبارت دیگر، دوران کودکی ممکن بود خوب یا بد باشد، اما در هر صورت کمتر پر از مزخرفات ذهنی بود.
فقط می‌خواهید دوباره احساس خوبی داشته باشید!
اما می‌دانم، رها کردن این احساسات می‌تواند سخت باشد، به خصوص اگر مدت زیادی را صرف کنترل آنها کرده باشید.
اگر اینطور است، من شدیداً توصیه می‌کنم این ویدیوی نفس‌گیر رایگان را که توسط شمن، رودا اینده ایجاد شده است، تماشا کنید.
رودا یک مربی زندگی خودگوی دیگری نیست. از طریق شمنیسم و سفر زندگی خود، او یک پیچ و تاب مدرن به روش‌های درمانی باستانی ایجاد کرده است.
تمرین‌های موجود در ویدیوی نشاط‌آور او ترکیبی از سالها تجربه نفس کشیدن و باورهای باستانی شمنی است که به شما کمک می‌کند آرامش داشته باشید و بررسی کنید. با جسم و روح شما.
بعد از سالها سرکوب احساساتم، نفس کشیدن پویا رودا کاملاً جریان یافتبه معنای واقعی کلمه این ارتباط را احیا کرد.
و این چیزی است که شما به آن نیاز دارید:
جرقه ای برای ارتباط مجدد شما با احساساتتان به طوری که بتوانید تمرکز خود را روی مهم ترین رابطه شروع کنید – رابطه ای که با آن دارید خودتان.
بنابراین اگر آماده هستید که کنترل ذهن، بدن و روح خود را پس بگیرید، اگر آماده هستید با اضطراب و استرس خداحافظی کنید، توصیه های واقعی او را در زیر بررسی کنید.
این یک پیوند به ویدیوی رایگان دوباره است.
11) بزرگسالی شما را از نظر روحی شکسته است
من قول داده بودم که این پست را سنگین نخواهم کرد، اما اینجا هستم.
بعضی از افراد دلتنگ دوران کودکی می شوند زیرا بزرگسال بودن آنها را از نظر روحی شکسته است.
بله، من این را گفتم... شاید این موضوع کمی بیش از حد دراماتیک باشد، اما من واقعاً اینطور فکر نمی کنم .
چیزهایی در زندگی و بزرگ شدن وجود دارد که حتی بیدار شدن برای یک روز جدید را به خودی خود یک موفقیت می کند.
یک نقل قول بسیار شدید از نویسنده آمریکایی ارنست همینگوی وجود دارد که می گوید: نگاه یک انسان بالغ از نظر روحی شکسته را مثال می‌زند:
«دنیا همه را در هم می‌شکند و بعد از آن بسیاری در مکان‌های شکسته قوی می‌شوند. اما کسانی که آن را نمی شکنند، می کشند. خیلی خوب ها و خیلی ملایم ها و خیلی شجاع ها را بی طرف می کشد. اگر هیچکدام از اینها نیستید، مطمئن باشید که شما را نیز خواهد کشت، اما عجله خاصی نخواهید داشت.»
اوه.
شاید همینگوی درست می‌گفت، اما تمرکز بر این نوع دیدگاه منجر می‌شود. بهتلخی که شما را از درون می خورد و با یک تفنگ فیل از هر نوع به پایان می رسد.
اگر این شما هستید، پس از نظر روحی شکسته شده اید. چیزی که مایه شرمساری نیست. اصلاً.
در واقع امتناع از اینکه هرگز اجازه دهید زندگی واقعاً شکسته شود، می تواند مانع بزرگی برای رشد باشد.
خبر خوب این است که شکسته شدن اولین قدم برای شروع دوباره و تبدیل شدن به یک فرد است. واقعاً فردی اصیل و خودشکوفاست.
12) آزادی دوران کودکی با محدودیت های بزرگسالی جایگزین شده است
همه ما دوران کودکی متفاوتی داشته ایم. برخی سختگیرتر و برخی بازتر بودند.
اما حتی کودکانی که در خانواده‌های مذهبی یا نظامی سخت‌گیرانه بزرگ می‌شوند، نسبت به بزرگسالانی که انواع مسئولیت‌ها و استرس‌های زندگی را تحمل می‌کنند، آزادی بیشتری دارند.
حداقل در بیشتر موارد.
همانطور که چاک ویکس در «مرد خانه» درباره بچه‌ای که پدرش در جنگ است آواز می‌خواند، هر پسری دوران کودکی بدون وظیفه ندارد.
اوه او فقط ده سال دارد
تازه به سن رسیده
او باید بیرون باشد و توپ بازی کند
و بازی های ویدیویی
بالا رفتن از درختان
یا دوچرخه سواری فقط در اطراف
اما بچه بودن سخت است
وقتی مرد خانه هستید
در واقع:
برای برخی از کودکان، دوران کودکی از همان ابتدا مستلزم مسئولیت پذیری است.
اما برای بسیاری دیگر، زمان تکیه بر بزرگسالان و راهنمایی والدین و مربیان است.در زمان‌های سخت.
وقتی بزرگسال هستید، اغلب جایی برای گرفتن یک طرح پشتیبان وجود ندارد. پول با شما متوقف می شود و دوست داشته باشید یا نخواهید، زندگی اینطوری کار می کند.
راز این مخمصه یافتن جنبه نجیب و انرژی بخش خدمت و وظیفه است.
به جای احساس کردن با محدودیت های زندگی بزرگسالان، اجازه دهید مانند تمرین وزنه در باشگاه شما را تقویت کنند.
از کسانی که به شما تکیه دارند و نیاز دارند سرتان را بالا نگه دارید، بچشید.
13) از فردی که تبدیل شده اید ناامید می شویم
گاهی اوقات ممکن است دوران کودکی خود را از دست بدهیم زیرا از شخصی که تبدیل شده ایم ناامید شده ایم.
اگر نمی خواهید آنچه را که می خواهید اندازه گیری کنید. در این صورت دوران کودکی در مقایسه می تواند بسیار بهتر به نظر برسد.
زمانی بود که شما راهنمایی های بیشتری داشتید، چیزهایی که باید به آنها تکیه کنید و اطمینان بیشتری داشتید.
اکنون شما به تنهایی پرواز می کنید یا بیشتر به خودتان بستگی دارد و گاهی اوقات در مورد شخصی که تبدیل شده اید احساس می کنید در مورد شخصی که تبدیل شده اید، دلتنگ می شوید.
اگرچه این می تواند در واقع چیز خوبی باشد.
Kara Cutruzzula آن را میخکوب می کند:
«ناامیدی می‌تواند مانند یک سیستم رادار عمل کند و دقیقاً مکان شما و جایی که می‌خواهید باشید را مشخص کند. چیزی که در مورد ناامید شدن وجود دارد این است که نشان می‌دهد واقعاً به چه چیزی اهمیت می‌دهید.
در حالی که ممکن است احساس کنید که اگر همه چیز مطابق با شما پیش نمی‌رود از آن دوری کنید، به غرایز خود گوش دهید. شما ناامید هستید زیرا اهمیت می دهید و این اشتیاق است که شما را در حرکت نگه می داردبه جلو."
چرا اینقدر دلم برای دوران کودکی تنگ شده است؟
امیدوارم این لیست به شما کمک کرده باشد به این سوال پاسخ دهید که چرا اینقدر دلم برای کودکی تنگ شده است. خیلی؟
می‌دانم که در مورد من، وقتی نمی‌دانم در بزرگسالی کجا بروم، دلم برای دوران کودکی تنگ می‌شود. دلم برای روزهای شگفت انگیز و اعضای خانواده و دوستانی که از دنیا رفته اند تنگ شده است.
وقتی می خواهیم بپرسیم چرا اینقدر دلتنگ دوران کودکی ات می شود، دلایل زیادی می تواند وجود داشته باشد، از جمله این واقعیت که دوران کودکی شما، به سادگی، عالی بوده است.
یا ممکن است از 13 دلیلی که در مورد آن نوشتم متفاوت باشد.
چند مورد برای شما مناسب است؟ چه چیزی در مورد دوران کودکی شما بیشتر از همه تنگ شده است؟
مقاله، بزرگسال بودن همیشه یک تکه کیک نیست.این می تواند گیج کننده و طاقت فرسا باشد، به خصوص زمانی که مالیات، روابط، مسئولیت های شغلی و حتی ترس همیشگی از مرگ و میر را در نظر بگیرید.
بالاخره، می‌توانیم شروع به تعجب کنیم: وقتی می‌توان آن را به راحتی از بین برد، چه فایده‌ای دارد؟
عملیات زندگی بزرگسالی می‌تواند به یک سردرد واقعی تبدیل شود.
ماشین های خراب، مشکلات سلامتی، درخواست و حفظ شغل، و متعادل کردن زمان با دوستان و خانواده با افزایش مسئولیت ها، تنها چند مورد از راه هایی است که بزرگسالی شما را تحت تاثیر قرار می دهد.
خوشبختانه، دسترسی به اینترنت و کلاس‌های متنوعی که می‌توانید شرکت کنید، به ما بزرگسالان «مدرن» برتری نسبت به اجدادمان می‌دهد.
اما حقیقت این است که هر چقدر هم که مهارت‌های خود را ارتقا دهید، باز هم زمان‌هایی وجود دارد. زمانی که آرزو می‌کنی 15 ساله بودی و ناگت‌های مرغی را که پدرت بعد از یک دعوای حماسی با دوستانت به دست آورد، می‌خوردی.
2) روابط دوران کودکی بسیار ساده‌تر است
یکی یکی از سخت‌ترین بخش‌های بزرگسالی، روابط است.
من در مورد طیف کامل صحبت می‌کنم: دوستی‌ها، روابط عاشقانه، روابط خانوادگی، روابط کاری و مدرسه - همه اینها.
بسیاری از مردم دوران کودکی سختی دارند، اما روابط در آنها حداقل معمولاً نسبتاً ساده است.
بعضی کاملاً مثبت هستند، برخی کاملاً کاملاً ساده هستند.منفی. در هر صورت، شما یک بچه هستید: یا کسی را دوست دارید یا از او بدتان می آید، معمولاً درگیر تحلیل های سنگین و درگیری درونی نمی شوید.
شما با فردی که دوست دارید ملاقات می کنید و دوست می شوید. یکنوع بازی شبیه لوتو.
اما وقتی بالغ هستید، روابط به ندرت ساده هستند. حتی زمانی که عمیقاً به کسی وابسته هستید، می‌توانید آنقدر مشغول شوید که نتوانید او را ببینید یا بر سر داشتن ارزش‌ها یا اولویت‌های متفاوت با هم درگیر شوید.
این همیشه فقط مربوط به «سرگرمی» نیست. روابط بزرگسالان سخت است.
و زمانی که در سختی ارتباط با بزرگسالان گرفتار می شوید، گاهی اوقات می توانید آرزوی روزهای ساده تری از کودکی را داشته باشید، زمانی که با دوست خود از سنگ در رودخانه پرش می کنید یا دوچرخه سواری می کنید. احساس می‌کردید پاهایتان می‌افتند.
قطعاً آنها روزهای خوبی بودند.
اما روابط بزرگسالان نیز می‌تواند خوب باشد. به گروه‌هایی بپیوندید که علایق شما را به اشتراک می‌گذارند، برای روابط عاشقانه وقت و انرژی می‌گذارند، و تمام تلاش خود را برای یافتن عشق واقعی و صمیمیت به روش درست انجام می‌دهند.
ارزش آن را خواهد داشت.
3) انجمن و خانواده با افزایش سن از هم جدا می شوند
علی رغم اینکه چقدر سخت است، دوران کودکی زمان اجتماع است.
حداقل، دوران کودکی شامل داشتن یک یا دو گروه مدرسه است. والدین (یا والدین رضاعی)، و تیم‌های ورزشی مختلف و گروه‌های علاقه‌مند.
حتی اگر به پیشاهنگان نپیوسته‌اید یا در تیم شنا شرکت نکرده‌اید، به احتمال زیاد دوران کودکی شما درگیر نوعی گروه است.
0>حتیبچه‌های آموزش‌دیده در خانه که می‌شناسم روابط نزدیکی با دیگر بچه‌های آموزش‌دیده در خانه داشتند که در برخی موارد به دوستی‌های مادام‌العمر شکوفا شد.
از بسیاری جهات، زندگی من روندی از از هم پاشیدن با هم بودن و سپس تلاش‌های مداوم من برای قرار دادن دوباره قطعات در کنار هم بوده است. به هر طریقی.
والدین من در کودکی از هم جدا می شوند، بهترین دوستانم می روند، برای دانشگاه به شهری دور می روند، و غیره...
توانایی سفر و حرکت فرصت‌های شگفت‌انگیزی به من داده است، اما همچنین منجر به از هم گسیختگی و تمایل شدید برای یافتن مکانی که هنوز هم مانند خانه باشد، شده است.
گاهی اوقات حس تعلق و سادگی دوران کودکی را از دست می‌دهیم.
اما حقیقت این است که به عنوان بزرگسال، وظیفه ما بازآفرینی آن برای نسل جدید است. هیچ کس دیگری قرار نیست این کار را برای ما انجام دهد.
4) اگر دوران کودکی شما کوتاه شده باشد، باعث می شود چیزهایی را که هرگز نداشته اید بیشتر از دست بدهید
از دست دادن ناگهانی یکی از اعضای خانواده، بیماری جدی ، طلاق، بدرفتاری، و بسیاری از تجربیات دیگر می توانند دوران کودکی شما را کوتاه کنند.
و گاهی اوقات این باعث می شود که شما را بیشتر به چیزی که هرگز نداشته اید علاقه مند کنید.
همانطور که گروه Bravery در خود می خوانند. آلبوم 2008 "Time Won't Let Me Go":
من الان خیلی دلتنگ
کسی هستم که هرگز نمیشناختم
من خیلی دلتنگ
جایی هستم که هرگز نخواهم بود
زمان اجازه نمی دهد بروم
زمان اجازه نمی دهد بروم
اگر می توانستم این کار را انجام دهمهمه چیز دوباره
من به عقب بر می گردم و همه چیز را تغییر می دهم
اما زمان اجازه نمی دهد بروم
گاهی اوقات بدرفتاری، تراژدی، و دردی که در دوران کودکی تجربه کرده ایم، اوقات خوشی و بی دغدغه ای را که باید می داشتیم کوتاه می کند.
اکنون به عنوان یک بزرگسال، ممکن است احساس کنید که دلتنگ آن روزهای گذشته هستید، زیرا می خواهید بروید. برگردید و این بار یک کودکی واقعی داشته باشید.
سفر در زمان - تا جایی که من می دانم - ممکن نیست، اما می توانید راه هایی برای تغذیه کودک درون خود بیابید و برخی از آن جاده هایی را که برای شما مسدود شده بودند، طی کنید. یک جوان.
خبر خوب این است که شما می توانید حس بازی را حتی در بزرگسالی دوباره کشف کنید.
لیز تونگ خاطرنشان می کند:
"پدر و مادرم رفتارهای دیگری را که انجام می دادند، مورد توجه قرار دادند. به یاد آورد: علاقه من به انجام جعل هویت. عادت من به اجرا کردن سر میز شام؛ گربه خود را در جواهرات بپوشانیم.»
او افزود:
«وقتی به این فکر کردم که آن بازی تخیلی در زندگی بزرگسالی چگونه به نظر می رسد، به ذهنم رسید که این نوع داستان سرایی نیست. خیلی از شغلم به عنوان خبرنگار دور نیستم. تفاوت این است که من به جای اختراع شخصیت ها، با آنها مصاحبه می کنم. و به جای اجرای سر میز شام، داستان هایشان را ضبط می کنم.»
5) عشق و شگفتی محو شده است
وقتی کوچک هستید، دنیا مکانی بزرگ است پر از جادو. و افشاگری های باورنکردنی حقایق و تجربیات جدید زیر هر صخره و جنگلی در کمین هستند.
هنوز پروانه ها را به یاد دارموقتی من و خواهرم در ساحل سنگ‌ها را برمی‌گردانیم و خرچنگ‌ها را تماشا می‌کردیم.
احساس باد از میان موهایم در قایق، هیجان پریدن در رودخانه‌ای سرد، شادی را به یاد می‌آورم. از یک قیفی بستنی.
اکنون کنجکاوی من در مورد کاوش و یادگیری کمی خسته شده است. می دانم که هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری و دیدن وجود دارد، اما این شگفتی و گشاده رویی کودکانه مهر و موم شده است.
ارتباط مجدد با آن حس هیبت و هیجان کودکانه امکان پذیر است.
اگرچه این کار را نخواهید کرد. هرگز دوباره بچه باش - مگر اینکه نام شما بنجامین باتن باشد و یک شخصیت فیلم باشید - می‌توانید راه‌هایی برای ورود به جریان و فعالیت‌هایی بیابید که کودک حیرت‌انگیز درونی شما را نشان می‌دهد.
این می‌تواند پیاده روی و مدیتیشن روی کوه یا یادگیری نواختن بالالایکا باشید.
اجازه دهید این تجربه شما را غرق کند و آن احساس شگفتی درونی را گرامی بدارید.
6) شما مانند یک عدد هستید
هنگامی که احساس می کنید یک عدد هستید، احساس ارزشمندی و شادی شما در زندگی می تواند ضربه بزرگی را متحمل شود. آن وقت است که دلت برای دوران کودکی تنگ می شود.
چون وقتی بچه بودی، برایت مهم بود. حداقل به والدین، دوستان، و همکلاسی‌هایتان.
شاید شما مشهور نبوده‌اید، اما پول‌های خوبی برای تجارت داشتید و می‌توانستید به موفقیت دست پیدا کنید.
الان شما تازه وارد شده‌اید. جو عمومی کاغذها را در یک کار چرندی به هم می‌ریزد و غذا را در دهان شما بیل می‌کنددر پایان یک روز فراموش‌نشدنی دیگر (امیدوارم این وضعیت شما نباشد، اما نکته‌ای را که می‌خواهم بیان کنم را نشان می‌دهد...)
وقتی فقط احساس می‌کنید که برای کار زندگی می‌کنید، رنجش و عصبانیت خستگی ایجاد می‌شود.
شادی و تجربیات معناداری که زندگی را در وهله اول ارزشمند می‌کنند کجا هستند؟ مثل شما و سپس در ده سالگی به یک مهمانی استخر فکر می‌کنید و شروع به گریه می‌کنید.
زندگی همیشه اینطور نبود. و زمان آن است که تغییرات بزرگی ایجاد کنید.
7) زندگی شما کسل کننده است
بیایید این کار را در اینجا کوتاه کنیم:
گاهی اوقات دلتنگ دوران کودکی می شویم زیرا زندگی بزرگسالان ما خسته کننده می شود.
ما احساس می کنیم در حال بازی در بازسازی جیمز باند هستیم، اما به جای اینکه "فردا هرگز نمی میرد" نامش را بگذارند "فردا هرگز زندگی نمی کند" و فقط ما در اتاق نشیمن خود می اندیشیم که چه چیزی در تلویزیون بعد از کار.
بسیاری از ما تمایل داریم که به یک روال عادت کنیم.
همان مزه، روز متفاوت.
روال ها می توانند خوب باشند و بسیار مهم هستند. برای ایجاد عادات سالم، اما اگر در بلاتکلیفی گیر کردید، می توانید احساس کنید که زندگی خود را هدر می دهید.
دوران کودکی زمانی بود که می توانستید به کمپینگ بروید و صاعقه را بگیرید، دعوای بالش های دیوانه کننده داشته باشید و در محل دوستان خود قلعه بسازید یا به یک سبد برنده شلیک کنید و از آن یک دختر ناز لبخند بزنید یاپسری که همه چیز را دوست داشتی.
اکنون در نقشی گیر کرده ای و همه چیز محو و کسل کننده به نظر می رسد. شما باید روال قدیمی خسته را بشکنید.
روابط خود را با خانواده و دوستان قدیمی دوباره احیا کنید و سعی کنید حداقل یک چیز را پیدا کنید که خون شما را پمپاژ می کند.
لازم نیست بانجی باشد. پریدن، شاید این شعر در میخانه در جمعه شب باشد یا شروع یک تجارت جانبی با ساخت دستبندها و جواهرات رنگارنگ.
همچنین ببینید: چگونه بپذیرید که رابطه تان در حال پایان است: 11 نکته که واقعا کارساز استفقط کاری انجام دهید تا شیار خود را بازگردانید.
8) ضربه و تجربیات حل نشده شما را در گذشته نگه می دارند
دوران کودکی زمانی است که ما در مراحل اولیه رشد هستیم و به همین دلیل است که هر بریدگی ده برابر بیشتر صدمه می زند.
سوءاستفاده، قلدری، بی توجهی و موارد دیگر می‌تواند زخم‌هایی به جای بگذارد که حتی در طول عمر از بین نمی‌روند.
در برخی موارد، ما دوران کودکی را از دست می‌دهیم زیرا هنوز از نظر احساسی در دوران کودکی زندگی می‌کنیم.
اگرچه ممکن است ذهن و تمرکز ما تغییر کرده باشد. کاملاً از روزی که پدرمان رفت یا روزی که در 7 سالگی به ما تجاوز شد، غرایز درونی و سیستم تنفسی ما اینطور نبوده است.
این ترس، اضطراب و خشم هنوز بدون هیچ راهی در درون ما می چرخد. یکی از بزرگ‌ترین تراژدی‌های زندگی این است که ضربه‌ای که تجربه کرده‌ایم در موقعیت‌های مختلف برای ما مشکل‌ساز باقی می‌ماند تا زمانی که به طور کامل با آن مواجه شویم و آن را پردازش کنیم.
همچنین ببینید: 8 چیزی که باید بعد از یک سال دوستی انتظار داشته باشیداین به معنای "غلبه بر آن" یا پایین آوردن احساسات دشوار است.
از بسیاری جهات، به معنای یادگیریبا آن درد و تروما به گونه ای قدرتمند و فعال همزیستی کنید.
یعنی یافتن راه هایی برای تبدیل خشم به متحد خود و یادگیری هدایت رنج و تلخی به روش های موثر.
این در مورد "مثبت اندیشی" یا مزخرفات مضر دیگر نیست که میلیون ها نفر را در صنعت خودیاری منحرف کرده است.
این در مورد استفاده از پتانسیل و قدرت عظیمی است که در درون خود دارید تا بر درد و بی عدالتی خود مسلط شوید. رنج کشیده‌اید و از آن به عنوان سوخت موشک برای رویاهای خود و کمک به دیگرانی که درگیری‌های مشابهی را پشت سر گذاشته‌اند استفاده کنید.
9) دلت برای دوستان قدیمی‌ای که دور شده‌اند تنگ می‌شود
دوستان دوران کودکی همیشه دلتنگ نمی‌شوند. فاصله را طی کنید، اما آنها کسانی هستند که در برخی از خاص ترین زمان های ما سهیم هستند.
تولدهای مهم، اولین بوسه ها، اشک ها، و خراش ها: همه اینها در گروه های محکم ما در دوران رشد اتفاق می افتد.
برای من، وقتی بزرگ شدم، دوست‌یابی آسانی داشتم، اما در دوران دبیرستان، این کار سخت‌تر شد و علاقه‌ام به آن را از دست دادم.
با بزرگ‌تر شدن، دلم برای دوستان تنگ می‌شود. کسانی که دور شده اند، نقل مکان کرده اند، یا به روش های مهمی تغییر کرده اند و به حلقه های دوستان جدید وارد شده اند.
اکنون که من رسما یک بزرگسال هستم (در واقع هفته گذشته گواهینامه خود را دریافت کردم)، آنها را قدیمی می بینم. برقراری ارتباط با دوستان دوران کودکی سخت‌تر و سخت‌تر است، زیرا آنها همچنین با مسئولیت‌ها و تعهدات زمانی تشکیل خانواده و مشغول بودن دست و پنجه نرم می‌کنند.
