فهرست مطالب
برای بیش از 200000 سال، ما به آسمان و خدایان برای یافتن پاسخ نگاه کرده‌ایم. ما ستاره‌ها را مطالعه کرده‌ایم، انفجار بزرگ را جمع‌آوری کرده‌ایم، و حتی به ماه رفته‌ایم.
اما، با وجود تمام تلاش‌هایمان، هنوز با همان سؤال وجودی باقی مانده‌ایم. یعنی: چرا من وجود دارم؟
واقعا، این یک سوال جذاب است. این سوال می پرسد که انسان بودن به چه معناست و اگر پاسخ داده شود، باید به اصل چگونگی و چرایی زندگی ما برسد. با این حال، در یک هشدار جالب، پاسخ را فقط می توان در درون یافت.
به نقل از فیلسوف بزرگ، کارل یونگ:
«دید شما تنها زمانی روشن می شود که بتوانید به دیدگاه خود نگاه کنید. قلب. کسی که به بیرون نگاه می کند، رویا می بیند. کسی که به درون نگاه می کند، بیدار می شود.»
در واقع، به او گفتن چگونه زندگی کنید بسیار آسان تر از تصمیم گیری چگونه زندگی کنید. با این حال، هدف شما چیزی است که باید خودتان تصمیم بگیرید.
و از این رو، فئودور داستایوفسکی، رمان‌نویس روسی، می‌گوید: «راز وجود انسان فقط در زنده ماندن نیست، بلکه در یافتن چیزی برای زندگی کردن است. برای."
در واقع، بدون چشم انداز و هدف، مردم هلاک می شوند. این مبارزه — جستجو و انگیزه برای چیزی بیشتر است که به زندگی معنا می بخشد. بدون آینده ای برای تلاش، مردم به سرعت از بین می روند.
بنابراین، هدف زندگی شاد بودن نیست، بلکه هدف از زندگی این است که ببینیم تا کجا می توان پیش رفت. کنجکاوی ذاتی و کشف محدودیت های شخصی خود است.
از کجا بدانم؟ فقط به اطراف نگاه کنشروع کنید.
که هرگز چیزی برای ریختن کامل خود پیدا نمی کنیم. و به همین دلیل است که شما به کاری نیاز دارید، کسی که دوستش داشته باشید و چیزی که مشتاقانه منتظرش باشید.
این شما را فراتر از خودتان می برد، و در عوض، تمرکز را بر روی دیگران و خود آینده شما قرار می دهد، که به زندگی معنایی کاملاً جدید می بخشد.
همچنین ببینید: 56 نقل قول های جورج اورول که هنوز در دنیای امروز ما صادق استدر نتیجه
هدف از زندگی شادی نیست، بلکه رشد است. خوشبختی پس از سرمایه‌گذاری در چیزی بزرگتر و بزرگتر از خود به وجود می‌آید.
بنابراین، به جای جستجوی اشتیاق، چیزی که می‌خواهید این است که با ارزش باشید. شما رضایت از کمک به جهان را می خواهید. اینکه احساس کنید زمان شما در این کره زمین واقعا معنی دارد.
البته، تمام این تجربه انسانی عینی نیست، بلکه ذهنی است. تو کسی هستی که به دنیا معنا می دهی. همانطور که استفان کاوی گفته است، "شما جهان را نه آنگونه که هست، بلکه همانطور که برای دیدن آن شرطی شده اید می بینید." " یا "بالقوه."
علاوه بر این، عشق چیزی است که شما را فراتر از خودتان می برد. هم دهنده و هم گیرنده را دگرگون می کند. بنابراین، چرا این کار را نمی کنید؟
در نهایت، به چیزی نیاز دارید که منتظر آن باشید. بدون آینده ای برای تلاش، مردم به سرعت از بین می روند. بنابراین، دید شما شما را به کجا می برد؟
شما؛ همه چیز در این سیاره یا در حال رشد است یا در حال مرگ است. بنابراین، چرا فکر می کنید که شما متفاوت هستید؟جالب است که دکتر گوردون لیوینگستون در واقع گفته است که انسان ها برای شاد بودن به سه چیز نیاز دارند:
- کاری برای انجام دادن
- کسی برای دوست داشتن
- چیزی که باید منتظرش بود
به همین ترتیب، ویکتور ای. فرانکل گفته است،
"موفقیت، مانند شادی، قابل تعقیب نیست. باید به وجود بیاید، و تنها به عنوان عارضه جانبی ناخواسته وقف شخصی به هدفی بزرگتر از خود یا به عنوان محصول جانبی تسلیم شدن به شخصی غیر از خود، این کار را انجام می دهد.»
از این رو، شادی یک علت نیست بلکه یک معلول است. این اثر زندگی در یک راستا است. زمانی که شما زندگی روزمره خود را با هدف و اولویت انجام می دهید این اتفاق می افتد.
این مقاله برای کمک به شما در رسیدن به آن نقطه است.
در اینجا می رویم.
شما به کاری نیاز دارید
طبق گفته کال نیوپورت، نویسنده کتاب So Good They Can't Ignore You، اکثر مردم همه در مورد آنچه که برای داشتن یک زندگی با اشتیاق هماهنگ لازم است قاطی شده اند.
برای مثال، اکثر مردم به اشتباه معتقدند که اشتیاق چیزی است که باید فعالانه به دنبال آن باشند. اگر آنها ذاتاً تحت تأثیر کار خود قرار نگیرند، نمی توانند کاری را که انجام می دهند دوست داشته باشند.
اما مهم نیست آنچه شما انجام می دهید . در عوض، این کاری است که برای دیگران انجام می دهید . همانطور که نیوپورت توضیح می دهد،
"اگر می خواهید کاری را که انجام می دهید دوست داشته باشید، اشتیاق را کنار بگذاریدطرز فکر ("دنیا چه چیزی می تواند به من ارائه دهد؟") و در عوض، طرز فکر صنعتگر را بپذیرید ("من چه چیزی می توانم به دنیا ارائه دهم؟"). در مورد، شما باید به توسعه مهارت ها، محصولات و توانایی هایی فکر کنید که به زندگی دیگران کمک می کند.
وقتی از خود فراتر می روید، مهارت ها و توانایی های شما فقط مجموع فردی از اجزا نیستند، بلکه تبدیل می شوند. بخشی از یک کل بزرگتر، و این است که به زندگی معنا می بخشد.
وقتی شروع به دیدن اثر شما بر زندگی دیگران می کنید، اعتماد به نفس شما افزایش می یابد. همانطور که اعتماد به نفس شما افزایش می یابد، عمیقاً از کاری که انجام می دهید لذت می برید— با آن بیشتر درگیر می شوید و در نهایت، شروع می کنید به کار خود به عنوان یک «تلفن» یا «ماموریت».
و از این رو، چرا بسیاری از افرادی که در حرفه هایی کار می کنند که تأثیر عمیقی بر زندگی دیگران دارد، مثلاً پزشکان، روانپزشکان یا معلمان، عاشق کاری هستند که انجام می دهند.
همچنین، چرا کال نیوپورت گفته است: کاری که برای امرار معاش انجام می‌دهید بسیار کمتر از نحوه انجام آن اهمیت دارد."
یا به عبارت ساده‌تر: اشتیاق شما چیزی نیست که باید آن را "پیدا" یا "دنبال" کنید، در عوض، اشتیاق شما را دنبال می‌کند. . این نتیجه طرز فکر و رفتار شماست. نه برعکس.
اما برای اینکه در این واقعیت زندگی کنید، باید درک کنید که زندگی شما خیلی بیشتر از خودتان است. این در مورد دادن استبازگشت. این در مورد ریختن همه چیز در آن است. این در مورد یافتن چیزی برای دوست داشتن است.
که در واقع به نکته بعدی منتهی می شود:
شما به کسی نیاز دارید که دوستش داشته باشد
«ما تنها هستیم می تواند خیلی کم انجام دهد؛ با هم ما می توانیم خیلی کارها انجام دهیم.» – هلن کلر
طبق تحقیقات علوم اعصاب، هرچه بیشتر کسی را دوست داشته باشید، او نیز بیشتر شما را دوست خواهد داشت. منطقی است؛ همه نیازهای ما یکسان است این طبیعت انسان است که میل به عشق و تعلق دارد .
اما این حقیقت که عشق یک اسم نیست بلکه یک فعل است، کمی کمتر در مورد آن صحبت شده است. اگر از آن استفاده نکنید، آن را از دست خواهید داد.
و متأسفانه، اغلب این اتفاق می افتد. ما روابطمان را بدیهی می دانیم. ما اجازه می‌دهیم مشغله‌های زندگی را تحت الشعاع قرار دهد و سرمایه‌گذاری در رابطه را متوقف کنیم.
اما، اگر واقعاً کسی را دوست دارید، آن را نشان خواهید داد. شما از خود محوری دست بردارید و برای آن شخص همان چیزی باشید که باید باشید
این لزوما فقط روابط عاشقانه نیست، بلکه همه روابط است. عشق نه تنها گیرنده، بلکه بخشنده را نیز متحول می کند. بنابراین، چرا این کار را نمی کنید؟
اگرچه عشق مهم نیست که چقدر نیرومند است، فقط داشتن کسی که دوستش داشته باشد کافی نیست. شما هنوز باید رویاها و خواسته های خود را انجام دهید.
همانطور که گرانت کاردون گفته است:
"به یاد داشته باشید که یک انسان مجرد نمی تواند شما را به اندازه کافی برای تحقق رویاها و اهدافی که داشتید خوشحال کند. قبل از اینکه آنها را ملاقات کنی."
که ما را به بعدی می بردنکته:
شما به چیزی نیاز دارید که منتظر آن باشید
تحقیق واضح است: ما به عنوان مردم، به جای اینکه خود رویداد واقعی را زندگی کنیم، از پیش بینی یک رویداد خوشحال هستیم.
از این رو، شما به یک چشم انداز نیاز دارید. شما به چیزی نیاز دارید که منتظر آن باشید. شما به هدفی نیاز دارید که در آن تلاش آگاهانه و روزانه انجام دهید.
به خاطر داشته باشید که این چشم انداز است، نه هدف که معنا می آورد. از این رو، وقتی یکی را زدید، به دیگری نیاز دارید. اینها کاری است که هرگز نباید از انجام آن دست بردارید.
همانطور که دن سالیوان گفته است،
"ما تا حدی جوان می مانیم که جاه طلبی هایمان از خاطراتمان بیشتر باشد."
با این حال، خیلی جلوتر نروید، اکنون چشم انداز شما چیست؟
کجا می خواهید بروید؟
چه کسی می خواهید باشید؟
چه چیزی می خواهید انجام دهید؟
می‌خواهید با چه کسی این کار را انجام دهید؟
روز ایده‌آل شما چگونه به نظر می‌رسد؟
این که به اینها از نظر مکان فکر نکنید، بسیار قدرتمند است شما اکنون هستید، اما در عوض، جایی که می خواهید باشید. ببینید، بسیاری از مردم با اهدافی که می توانند در تاریخ خود ببینند محدود می شوند.
با این حال، نباید اجازه دهید شرایط فعلی شما را از ایجاد چیزی بسیار قدرتمندتر باز دارد.
به عنوان هال الرود گفت: "هر آینده ای که اکنون برای شما خیالی به نظر می رسد، فقط یک واقعیت آینده است که هنوز باید خلق کنید."
در واقع، شما هم طراح و هم خالق تجربه زندگی خود هستید. هرکدام باید جسور و قدرتمند باشند.
خب، به کجا میرسیقصد رفتن دارید؟
چگونه معنی پیدا کردم
نوشتن در مورد هدف زندگی کاری نیست که من همیشه انجام داده ام. در واقع، برای چندین سال، حتی به ذهن من هم نمی رسید. من بیش از حد مشغول بازی‌های ویدیویی و سایر رسانه‌های آنلاین بودم که نمی‌توانستم کمی فکر کنم.
همانطور که یووال نوح هراری گفته است:
«تکنولوژی بد نیست. اگر می دانید در زندگی چه می خواهید، فناوری می تواند به شما در رسیدن به آن کمک کند. اما اگر ندانید که در زندگی چیست، برای فناوری خیلی آسان خواهد بود که اهداف شما را برای شما شکل دهد و کنترل زندگی شما را در دست بگیرد. ماتریس از صفحه نمایش جدا شدم و شروع به خواندن کردم. خواندن به نوشتن تبدیل شد و نوشتن به مخاطب تبدیل شد.
همانطور که کال نیوپورت گفت، وقتی شروع به انجام کاری کردم که برای زندگی دیگران مفید بود، عمیقاً از انجام آن لذت بردم و نوشتن خیلی سریع به یک علاقه تبدیل شد .
همچنین ببینید: ایستادن در برابر یک قلدر در خواب: 8 معنی احتمالی و آنچه در آینده باید انجام شوددر این صورت، خودپنداره من در مورد اینکه چه کسی هستم و به کجا در زندگی می روم بلافاصله تغییر کرد. شروع کردم به دیدن خودم به عنوان یک نویسنده. با این حال، با نگاهی به گذشته، بسیار آشکار شد که من از قبل منظورم نویسندگی بود.
همانطور که استیو جابز گفته است:
" شما نمی توانید نقاط را به آینده وصل کنید. شما فقط می توانید آنها را به عقب وصل کنید. بنابراین باید اعتماد داشته باشید که نقاط به نوعی در آینده شما به هم متصل خواهند شد.»
که در واقع یک نکته جالب را به همراه دارد:فقط یک نیروی خارجی است که سرنوشت شما را کنترل می کند. در عوض، این تصمیمات شما هستند که سرنوشت شما را تعیین می‌کنند.
می‌توانیم بگوییم که هر لحظه زندگی صرفاً جهان است که یک سوال می‌پرسد و اقدامات ما پاسخ را تعیین می‌کند. البته، شاید هیچ پاسخ درست یا غلطی وجود نداشته باشد.
اما، زمانی که ما از یک چالش عقب نشینی می کنیم یا ترس را به جان می خریم، ممکن است دعوت به زندگی مانند "کیهان" یا برخی از آنها را رد کنیم. «قدرت بالاتر» برای ما برنامه‌ریزی کرده است؟
می‌دانید این احساس را دارید، از یک موقعیت سخت عبور کرده‌اید، بر مانعی غلبه کرده‌اید، یا از فرصتی استفاده کرده‌اید، و در نهایت، همه چیز به جایی رسیده است که احساس می‌کردم که "قرار است باشد." به عنوان مثال، رالف والدو امرسون گفته است، "هنگامی که تصمیمی می گیرید، جهان برای تحقق آن توطئه می کند."> به هر حال، اگرچه اغلب ویدیوهای انگیزشی را تماشا نمی کنم، اخیراً چیزی در مورد آزادسازی قدرت شخصی توجه من را به خود جلب کرده است. این یک استاد کلاس رایگان از شمن رودایانده بود که در آن او راه هایی را برای کمک به مردم برای یافتن رضایت و رضایت در زندگی خود ارائه کرد.
بینش‌های منحصربه‌فرد او به من کمک کرد تا از منظری کاملاً متفاوت به مسائل نگاه کنم و هدف زندگی‌ام را بیابم.
اکنون می‌دانم که جستجوی راه‌حل‌ها در دنیای بیرون کارساز نیست. در عوض، ما باید نگاه کنیمدر درون خودمان برای غلبه بر باورهای محدودکننده و یافتن خود واقعی‌مان.
اینگونه بود که به خودم قدرت دادم.
دوباره پیوندی به ویدیوی رایگان وجود دارد.
چند ایده بیشتر برای تفکر
آیا ما در یک شبیه سازی زندگی می کنیم؟
در زمان های اخیر ، ایلان ماسک این ایده را رایج کرده است که ممکن است ما باشیم زندگی در یک شبیه سازی با این حال، این ایده در واقع از فیلسوف، نیک بوستروم در سال 2003 گرفته شد.
استدلال این است که با توجه به این که بازی ها با چنین سرعتی در حال افزایش هستند، منطقی وجود دارد که باور کنیم ممکن است زمانی باشد که بازی ها وجود داشته باشد. آنها از واقعیت قابل تشخیص نیستند.
در آن روز، ما ممکن است بتوانیم شبیه سازی هایی ایجاد کنیم که هیچ تفاوتی با واقعیت خود ندارند و سپس آن جهان را با موجودات آگاه مانند خودمان پر کنیم. از این رو، این احتمال وجود دارد که ما نیز در یک شبیه سازی زندگی می کنیم که توسط فردی یا چیزی دیگری که ممکن است در جهان قبل از ما وجود داشته باشد، زندگی می کنیم.
این یک استدلال منطقی است که در حال حاضر نمی توان آن را به طور کامل تأیید یا رد کرد. همانطور که دیوید چالمرز گفته است:
"مطمئناً هیچ مدرک تجربی قطعی وجود ندارد که نشان دهد ما در یک شبیه سازی نیستیم، و هر مدرکی که بتوانیم به دست آوریم، شبیه سازی خواهد شد!"
توماس متزینگر اما برعکس معتقد است، او گفت: "مغز سیستمی است که پیوسته در تلاش برای اثبات وجود خود است." او گفت.تحقق هایی که در آنها می گوییم "من وجود دارم". برای مثال، در موقعیت‌های مرگ یا زندگی، متزینگر معتقد است که ما واقعاً در جهانی فراتر از یک شبیه‌سازی وجود داریم.
با این حال، همه این احساسات و عواطف به خوبی می‌توانند در یک شبیه‌سازی پیچیده وجود داشته باشند. بنابراین، ما عاقل تر نیستیم.
اما، حتی اگر در یک شبیه سازی زندگی می کردیم، واقعا چه تفاوتی ایجاد می کرد؟ ما قبلاً برای 200000 سال زندگی کرده‌ایم و نمی‌دانیم که در یک شبیه‌سازی هستیم.
بنابراین، تنها تغییر در ادراک ما خواهد بود، در حالی که تجربه ما همچنان یکسان خواهد بود.
ایده دیگری که باید در نظر گرفت:
آیا ما از مرگ می‌ترسیم یا زندگی نکرده‌ایم؟
من اخیراً مصاحبه‌ای با دنداپانی، راهب کارآفرینی را تماشا کردم که گفت وقتی استاد او درگذشت، برخی از آخرین کلماتی که او تا به حال به زبان آورد این بود، "زندگی شگفت انگیزی است، من آن را با هیچ چیز در دنیا عوض نمی کردم."
و چرا او توانست این را بگوید؟ زیرا او زندگی مطابق با هدف و اولویت های خود داشته است. او چیزی روی میز نگذاشت. او می‌دانست که می‌خواهد با زمانش در این کره زمین چه کند و این کار را انجام داد.
او مدام دنبال خوشبختی یا چیز بعدی نبود. در عوض، او چیزی را برای زندگی‌اش معنادار یافت و سپس آن را دنبال کرد.
و من فکر می‌کنم این چیزی است که همه ما به دنبال آن هستیم. ما نمی ترسیم که این تجربه به پایان برسد. در عوض، ترسیدند که هرگز واقعاً نخواهد بود
