Moet je trouwen voordat je een baby krijgt? Dit is wat ik deed.

Je hebt een vaste relatie met iemand van wie je houdt. Jullie willen allebei kinderen. Maar je hebt het gevoel dat het huwelijk tussen dit punt, nu, en dat punt in de toekomst waarop je de anticonceptie kunt wegdoen, staat.

Voordat ik begin met het hameren op statistieken, wil ik graag de situatie schetsen. Ik ben ervan overtuigd dat verschillende dingen werken voor verschillende mensen en ik... afval om je te beoordelen op je keuzes wat betreft relaties en ouderschap.

Dat gezegd zijnde, ben ik nogal bevooroordeeld als het gaat om de vraag of trouwen voordat je baby's maakt een goed idee is of niet. Ik vertel je straks meer over mijn eigen verhaal, maar hier is een aanwijzing: ik heb een kind, en ik ben niet getrouwd.

Dit is een keuze. Mijn partner en ik zijn samen en willen de rest van ons leven bij elkaar blijven. Ik ben niet per ongeluk zwanger geraakt, en we zijn niet vergeten te trouwen voordat onze dochter was geboren - we wilden het gewoon niet. Het was een non-issue voor ons, maar helaas, het... is een probleem voor veel mensen om ons heen.

Ik krijg vaak vragen als...

Wanneer gaan jullie trouwen? Waarom hebben jullie besloten een baby te nemen zonder eerst te trouwen? Is het niet veel beter voor kinderen om getrouwde ouders te hebben? Wat gaan jullie doen als jullie uit elkaar gaan?

En misschien wel het meest frustrerende, wanneer ga je hem overtuigen om het officieel te maken? - alsof ik, de vrouw in deze heteroseksuele relatie, wanhopig op zoek moet zijn naar een ring en eindeloos moet werken om mijn man tot onderwerping te brengen zodat hij niet langer vrijuit gaat.

Dat brengt me tot een korte opmerking: ik richt me op heteroseksuele relaties omdat de huwelijksgegevens voor paren van hetzelfde geslacht in de meeste delen van de wereld zeer beperkt zijn; en omdat ik een vrouw ben die een relatie heeft met een man. Als je een niet-heteroseksuele relatie hebt en een huwelijk overweegt voor je kinderen, vind je dit misschien toch nuttig.

Tijd voor mij om die statistieken naar je toe te gooien. Blijf bij me - lees verder om uit te vinden waarom eerst een baby krijgen een heel goede keuze kan zijn (of je nu besluit later te trouwen of niet).

Wat is het probleem? Gaan er niet veel minder mensen trouwen?

Ja. Nu 2020 snel nadert, vinden relaties en huwelijken plaats in een heel ander landschap dan voor de vorige generatie. Volgens het US Census Bureau was de gemiddelde leeftijd voor een man om te trouwen in 1958 22,6 en voor vrouwen slechts 20,2. In 2018 was die gemiddelde leeftijd drastisch gestegen tot 29,8 voor mannen en 27,8 voor vrouwen.

Maar mensen trouwen niet alleen later - veel stellen kiezen ervoor om helemaal niet te trouwen.

• In Engeland en Wales trouwden in 1940 471.000 paren, tegenover slechts 243.000 heteroparen in 2016.
• In de VS is het aantal huwelijken sinds 1990 met 8% gedaald, terwijl het aantal Amerikanen dat met een partner samenwoont zonder te trouwen tussen 2007 en 2016 met 29% is gestegen.
• In de 28 landen van de Europese Unie is het huwelijkspercentage gedaald van 7,8 per 1000 inwoners in 1965 tot 4,4 in 2016.

Uit de cijfers blijkt dat het huwelijk voor velen van ons in de ontwikkelde wereld minder prioriteit krijgt.

Maar als het op kinderen krijgen aankomt, zegt de status quo nog steeds dat het goed is om eerst te trouwen.

Zoals je zou verwachten op basis van het feit dat de huwelijkscijfers in het algemeen dalen, blijkt uit de statistieken dat meer mensen kinderen krijgen zonder getrouwd te zijn. In de VS bijvoorbeeld was in 1974 slechts 13,2% van de geboorten van ongehuwde moeders. In 2015 was dit gestegen tot 40,3%.

Interessant is dat het Centre for Disease Control and Prevention meldde dat 2015 het derde opeenvolgende jaar was dat het aantal ongehuwde geboorten afnam; en in 2017 was het cijfer opnieuw gedaald, met 39,8% van de geboorten bij ongehuwde vrouwen. Dus terwijl alle andere huwelijksstatistieken blijven aangeven dat er minder mensen trouwen en meer mensen scheiden, lijkt het erop dat in zeer recente jaren eenwachten steeds meer mensen met trouwen voordat ze zwanger worden.

Dus er moeten goede redenen zijn om te trouwen voordat je kinderen krijgt...

Dat zou je denken. En tot voor kort waren er goede redenen om eerst te trouwen.

Uit een studie uit 2018 bleek dat tot 1995 het krijgen van een baby voordat het huwelijk werd gesloten, de kans groter maakte dat een stel vervolgens uit elkaar zou gaan, of zou scheiden als ze toch trouwden na de geboorte van hun eerste kind.

Maar dit geldt niet meer voor millennials, die niet meer kans lopen later te scheiden als hun eerste baby vóór het huwelijk wordt geboren.

Het belangrijkste is dat sociale onderzoekers hebben vastgesteld dat het huwelijk geen verschil maakt voor het emotionele welzijn van kinderen; kinderen doen het even goed met ongetrouwde ouders die een stabiele relatie hebben als met ouders in een stabiel huwelijk.

Vroeger was het huwelijk belangrijk omdat het zo'n centraal onderdeel was van hoe onze samenleving werkte. Het was een noodzakelijke ruil omdat vrouwen en mannen niet dezelfde rechten hadden.

Vrouwen konden niet werken of hun eigen geld of eigendom bezitten, dus zorgde het huwelijkscontract ervoor dat de man voor de vrouw zou zorgen, terwijl de vrouw voor het huis en de kinderen zou zorgen.

Met enorme veranderingen in de rechten van de vrouw, waardoor vrouwen nu kunnen werken, geld kunnen verdienen en bezitten, is de waarde van het huwelijk veranderd. Het is troebel; een instelling die gebouwd is op bezit en zekerheid is instabiel wanneer niemand heeft nodig te bezitten of te voorzien.

Als het om kinderen gaat, is een vrouw net zo goed in staat om geld voor haar gezin te verdienen als een man.

Het draait allemaal om attitudes en normen. Mensen hebben nog steeds de diepe overtuiging dat het huwelijk gewoon het juiste is om te doen; dat het huwelijk de zekerheid en betrokkenheid biedt die kinderen helpt te gedijen. Maar dat is niet waar: bijna 50% van alle huwelijken in de VS eindigt in een scheiding of scheiding.

Persoonlijk worden: huwelijk en verbintenis zijn niet hetzelfde

Ik noem mijn partner bij zijn eerste initiaal: L.

Ik ben niet tegen het huwelijk en hij ook niet, maar het voelde nooit belangrijk voor ons.

Toen we beseften dat we samen een gezin wilden stichten, kwam het niet in ons op om eerst te trouwen. Andere mensen hadden het erover, maar voor ons was het idee dat onze verbintenis niet geldig was totdat we er een ring omheen hadden gedaan... nou ja, vreemd.

We zijn allebei opgegroeid in religieuze families die graag hadden gezien dat we getrouwd waren voordat we zwanger werden, maar we hadden allebei die religies verworpen toen we tieners waren.

We zagen het zo:

1. We zijn toegewijd aan elkaar. We willen samen zijn, en we maken die keuze. Het idee dat we moeten trouwen om onze toewijding te bewijzen voordat we een baby krijgen geeft ons beiden een vreemd gevoel. Want waarom zouden we de monumentale beslissing nemen om samen een baby te krijgen als we onze toewijding moeten bewijzen... eerste ?
2. Samen een baby krijgen is een grotere verplichting dan een huwelijk. Als we zouden trouwen, zouden we kunnen scheiden. Maar als we een kind hebben, kunnen we dat kind niet teruggeven als onze relatie niet werkt. We willen voor altijd deel uitmaken van elkaars leven, want zelfs in de kleine kans dat we... doe in de toekomst uit elkaar gaan, moeten we nog steeds deel uitmaken van elkaars leven. We blijven allebei ouders van ons kind.

Als we van het idee van trouwen hielden en getrouwd wilden zijn ook al hadden we geen kinderen, dan zou het anders zijn. Ik steun het huwelijk van harte en met plezier als mensen willen trouwen. En trouwens, ik hou van bruiloften.

Het is het idee dat je moet trouwen voordat je kinderen krijgt, gewoon omdat je dat hoort te doen, waar ik het niet mee eens ben.

Sommige mensen zien het huwelijk als een verbintenis. Als het echte begin van de relatie - het begin van hun leven samen. Voor mij moet die verbintenis er eerst zijn, met alle andere dingen die daarbinnen moeten bestaan. De liefde, voornamelijk (ja, ik ben een romanticus); en het respect, het vertrouwen, de vriendschap, het plezier, het geduld, de bereidheid om dingen uit te werken en elkaar te blijven leren kennen...De bereidheid om elkaar te laten veranderen en opnieuw verliefd te worden. Het huwelijk is een kers op de taart; een heel mooi ding om je relatie te vieren en te genieten van het samenleven. En soms een ding dat wat belastingvoordelen toevoegt aan je toch al vaste relatie.

Eerder dit jaar heeft iemand uit mijn omgeving zijn huwelijk drie uur voordat het zou plaatsvinden afgezegd. Hij had zijn vriendin ten huwelijk gevraagd, zij had gelukkig ja gezegd, en ze waren begonnen met het plannen van hun grote dag. Hij vertelde me dat ze bijna 40.000 dollar hadden uitgegeven, en schulden hadden gemaakt die ze nog jaren zouden moeten terugbetalen. Toen ze zich verloofden was iedereen blij dat ze klaar waren om zich aan elkaar te binden en...opgewonden voor het leven dat ze zouden opbouwen. En toen hij het afzegde ging de schok door zijn familie en vrienden.

Wat was er gebeurd? Waarom veranderde hij van gedachten? Hoe kon je van klaar om te krijgen getrouwd om zich om te draaien en weg te lopen?

Hij was moedig. Hij had gehoopt dat een verloving en een huwelijk een relatie zouden versterken waar hij niet helemaal zeker van was, maar dat was niet zo. Hij realiseerde zich dat en nam de ongelooflijk pijnlijke beslissing om er niet mee door te gaan - het haar te vertellen, te bellen en alles af te zeggen, en om te gaan met het verdriet van een verloren relatie naast het schuldgevoel dat hij andere mensen in de steek liet.

Veel mensen zeggen het niet af. Maatschappelijk werkster Jennifer Gauvain schrijft dat drie op de tien gescheiden vrouwen op hun trouwdag weten dat ze ernstige twijfels hebben over hun relatie. Toch gaan ze ermee door; omdat ze bang zijn voor wat er kan gebeuren als ze het niet doen, of omdat ze zich te schuldig of te beschaamd voelen om van gedachten te veranderen. Ze dachten dat trouwen hun problemen zou oplossen.

Trouwen lost die problemen niet op. Kinderen krijgen ook niet (en kinderen voegen een hele reeks nieuwe uitdagingen toe om zelfs de sterkste relatie op de proef te stellen). Maar het is niet logisch dat een huwelijk nog steeds wordt gezien als een meer geldige en echte verbintenis - dat zelfs met de snel stijgende echtscheidingscijfers, mensen ervan uitgaan dat je geen solide monogame relatie kunt hebben zonder juridischgetrouwd.

Je kunt getrouwd zijn en niet toegewijd aan je man of vrouw. En je kunt... niet getrouwd zijn en diep toegewijd zijn aan je partner.

Het gewicht van een trouwring

Het gewicht van een trouwring kan aardend, standvastig en veilig voelen. De openbare belofte en jullie namen samen op dat contract kunnen in de goede tijden helemaal geweldig voelen. De symbolische verbintenis van het huwelijk is iets moois als je je afkeert van de tradities van bezit en contractuele verplichtingen.

Maar wat als dat gewicht pijn begint te doen wanneer de relatie moeilijk wordt? Wat als je het contract en de beloften die je hebt gedaan de schuld geeft, en boos bent op het huwelijk zelf, in plaats van je te concentreren op wat er tussen jullie gebeurt? Wat als je je schaamt dat het niet werkt zoals je dacht dat het zou werken, en moeite hebt om je open te stellen voor de familie en vrienden die je zagen trouwen?

Ik wil je niet overhalen om niet te trouwen als je dat wilt. Ik wil je wel in staat stellen om van de druk af te stappen en je ervan te overtuigen dat je niet helemaal verkeerd bezig bent als je kinderen wilt, maar niet zeker weet of je een wettelijk huwelijk wilt.

Het is oké. Andere mensen zullen een mening hebben, zonder twijfel - en ze zullen waarschijnlijk die mening met je delen. Misschien wel veel. Maar dat is iets waar je als ouder toch aan went. Neem een baby en je krijgt ladingen van meningen en advies waar je niet om gevraagd hebt. Over alles wat je doet.

Je familie en vrienden kunnen denken wat ze denken, en jij kunt je eigen leven leiden. Je kunt je gezin en je leven met je partner blijven opbouwen en keuzes maken die voor jou goed voelen. Geen keuzes die gebaseerd zijn op druk of verwachtingen van anderen.

Je mag altijd van gedachten veranderen

Misschien besluit je later te trouwen. Tijd voor de waarheid: ik trouw met L.

Onze dochter zal vijf zijn en ik zal dertig zijn. We gaan trouwen omdat we dat nu willen; omdat het niet meer ongemakkelijk voelt; omdat we het leven willen vieren dat we al samen aan het opbouwen zijn, en omdat die belastingvoordelen ook handig zullen zijn. We gaan niet trouwen omdat we eindelijk klaar zijn om ons aan elkaar te binden. We zitten samen in deze wereld en dat weten we al een tijdje.nu.

En weet je wat? Ik weet zeker dat onze relatie - ons huwelijk - sterker zal zijn omdat we besloten hebben eerst een kind te krijgen. We kennen elkaar. We hebben elkaar gesteund terwijl we door de grootste verandering zijn gegaan die we ooit hebben meegemaakt door ouders te worden. We hebben dit hele nieuwe bestaan samen verkend en we weten dat we door alles heen willen werken wat er op ons pad komt. Het huwelijk gaat niet...verandert dat voor ons.

Ik denk dat het daar op neerkomt. Je kunt trouwen omdat je denkt dat het je de relatie geeft die je wilt, en de stabiliteit die je nodig hebt om een gezin te stichten - maar er is geen garantie dat het zal gebeuren.

Of je kunt trouwen (of niet) omdat je die relatie al hebt. Je hoeft het niet te bewijzen. Je wilt het gewoon beleven.

Vond je mijn artikel leuk? Like me op Facebook om meer van dit soort artikelen in je feed te zien.