17 tekenen dat je ouders niet om je geven (en wat je eraan kunt doen)

Voel je je steeds meer verwijderd van je ouders?

Vind je ze koud en afstandelijk? Zijn je ouders moeilijk in de omgang?

Geven ze je het gevoel dat je nooit goed genoeg bent?

Het gevoel dat je ouders niet om je geven of van je houden is een zeer pijnlijke ervaring.

Als u zich voortdurend zo voelt, zijn er enkele duidelijke tekenen waar u op moet letten en wat u eraan kunt doen. Laten we er meteen in springen!

1) Ze vragen niet naar de details van je dagelijks leven.

Als je ouders je niet vragen wat er gaande is in je leven, dan kan het lijken alsof ze niets om je wereld geven.

Soms denken we dat kennis van iemands dagelijks leven betekent dat we echt om hem geven.

Zonder naar je leven te vragen, kan het lijken alsof ze niet geïnteresseerd zijn in wat je van plan bent of te zeggen hebt. Je zou kunnen denken dat ze het te druk hebben met hun eigen leven om zich om het jouwe te bekommeren.

Simpel gezegd is het belangrijk te onthouden dat er een groot verschil is tussen druk zijn en ongeïnteresseerd zijn. Ze stellen je misschien niet veel vragen, maar ze kunnen nog steeds geïnteresseerd zijn in je leven.

2) Ze zijn er niet voor je als je ze nodig hebt.

Als je ouders er niet voor je zijn als je ze nodig hebt, dan kan het voelen alsof ze niets geven om wat er met je gebeurt.

Verwacht je als volwassene dat ze je steunen met hun tijd, genegenheid, moeite en financiën zoals je deed toen je opgroeide?

Wat betekent dat voor jou?

Zijn deze verwachtingen die u koestert iets dat zij kunnen bieden?

Bedenk dat je ouders ouder worden en dat ze misschien niet meer zoveel energie en kracht hebben om je genegenheid te geven als je zou denken.

Wat jij van je ouders verwacht, kan anders zijn dan wat zij kunnen bieden. Er zijn veel verschillende benaderingen van ouderschap, en die veranderen gedurende onze levensfase.

3) Ze geven je geen advies over je carrière.

Als je ouders je geen advies geven over je carrière, dan kan het voelen alsof ze niets geven om wat er met je gebeurt in het leven.

Blijkt dat dit misschien niet het geval is.

Misschien zijn ze gewoon niet goed in het geven van loopbaanadvies.

Misschien hebben ze nooit een baan gehad op het gebied waarin u geïnteresseerd bent en zijn ze dus niet bekend met het proces om een baan op dat gebied te krijgen of met de vaardigheden die nodig zijn om op dat gebied te slagen.

Misschien willen ze u advies geven, maar beseffen ze dat ze op geen enkele manier kunnen weten wat het beste voor u is, dus in plaats van advies te geven, stellen ze vragen die hen helpen uw situatie beter te begrijpen, zodat ze specifieke suggesties kunnen doen op basis van uw behoeften en voorkeuren.

4) Ze bekritiseren je keuzes

Als je ouders je keuzes openlijk bekritiseren, kan het voelen alsof ze niet om je geven.

Maar misschien proberen ze je gewoon te helpen betere beslissingen te nemen en moeilijke momenten aan de orde te stellen, zodat je ze met elkaar kunt bespreken.

Misschien proberen ze opbouwende kritiek te geven, zodat je van je fouten kunt leren en een beter mens kunt worden.

Misschien willen ze je beschermen tegen slechte beslissingen en het krijgen van pijn op de lange termijn.

Conflicten met onze ouders kunnen ons in staat stellen te communiceren.

Hoe dan ook, zelfs als je ouders je bekritiseren, moet je weten dat er een manier is om je persoonlijke kracht te ontketenen en een bevredigend leven te leiden.

In zijn uitstekende gratis video legt Rudá effectieve methoden uit om te bereiken wat je wilt in het leven en je volledige potentieel te realiseren.

Geloof het of niet, je kunt nooit de voldoening en vervulling vinden die je zoekt totdat je naar binnen kijkt en je persoonlijke kracht ontketent.

En als je daartoe bereid bent, moet je zeker zijn gratis video bekijken over het bereiken van je persoonlijke kracht.

Ik weet zeker dat dit de juiste manier is om met de kritiek van je ouders om te gaan.

Hier is weer een link naar de gratis video.

5) Ze vragen niet naar je vrienden.

Als je ouders niet naar je vrienden of relaties vragen, kan het voelen alsof ze niets geven om een belangrijk aspect van je leven. Maar misschien zijn er andere redenen voor.

Misschien willen ze de privacy van jullie relaties respecteren en hun neus erbuiten houden.

Of misschien is er een spanning tussen hen en een van je vrienden waardoor ze zich ongemakkelijk voelen om naar hen te vragen. Misschien vinden ze het moeilijk om met sommige van je vrienden om te gaan vanwege culturele verschillen, leeftijdsverschillen of conflicten in overtuigingen.

Of misschien is het gewoon niet belangrijk voor hen wat er in jullie relaties gebeurt.

Het is belangrijk om te onthouden dat er vele redenen zijn waarom je ouders misschien niet naar je vrienden vragen, en het is belangrijk om te proberen hun perspectief te begrijpen.

6) Ze vragen niet naar je plannen.

Als je ouders je niet vragen naar je plannen, dan kan het voelen alsof het ze niet kan schelen wat je wilt in het leven.

Maar misschien respecteren ze gewoon het feit dat je volwassen bent en je eigen keuzes wilt maken.

Ze nemen misschien aan dat je op een bepaald pad zit en willen kijken hoe je je leven leidt.

Misschien hadden ze zelf erg controlerende ouders en willen ze jou een gevoel van vrijheid geven dat zij nooit hebben gehad. Of het tegenovergestelde kan waar zijn, misschien hadden ze zelf weinig opvoeding toen ze opgroeiden en weten ze niet hoe ze een ouder moeten modelleren die levensadvies en begeleiding geeft.

7) Ze vragen niet naar je verleden.

Als je ouders je niet naar je verleden vragen, kan het voelen alsof ze niets geven om wat je hebt meegemaakt.

Maar misschien zijn er andere redenen waarom ze je niet naar je verleden vragen.

Ze gaan er misschien van uit dat je het hen zal vertellen wanneer je dat wilt of misschien zijn ze gewoon niet geïnteresseerd om het te horen.

Misschien zijn ze bang om een pijnlijke herinnering naar boven te halen.

Misschien willen ze je niet herinneren aan een verleden dat je wilt vergeten.

Misschien willen ze er gewoon niet over praten.

Misschien willen ze het gesprek helemaal uit de weg gaan.

Of misschien willen ze, diep van binnen, niet dat je weet dat hun relatie met een geliefde anders is dan die van jou en die van hen, misschien iets dat al die tijd moeilijk voor hen is geweest.

8) Ze maken geen tijd om je te zien.

Als je ouders geen tijd maken om je te zien, kan het voelen alsof ze niet om je geven.

Vergeet niet dat ze veel verantwoordelijkheden en andere dingen in hun leven hebben die belangrijker zijn dan jou te zien.

Misschien werken ze hard om voor het gezin te zorgen of misschien hebben ze het gewoon erg druk met hun eigen leven en wachten ze op jouw handreiking.

Misschien vinden ze het fijn dat je ze de hand reikt en iets in de toekomst plant waar ze zich op kunnen verheugen.

Ik leerde dit op de harde manier. Ik werd altijd boos als mijn ouders nooit belden om te vragen hoe het met me ging. Na een paar jaar van wat een eenzijdig communicatiekanaal leek, toen ik mijn moeder ernaar vroeg, liet ze me weten dat ze altijd wist dat ik haar zou bellen als ik het nodig had en dat ik langs kon komen wanneer ik wilde. Ze ging ervan uit dat ik de eerste stap zou zetten om contact op te nemen met elketijd en dat ze er altijd zou zijn als ik dat wilde.

9) Ze geven je geen levensadvies.

Als je ouders je geen advies geven, kan het voelen alsof ze niets geven om wat er met je gebeurt in het leven. Maar dat is niet altijd het geval.

Soms zijn ouders gewoon niet goed in het geven van advies en weten ze misschien niet wat ze moeten zeggen als ze erom gevraagd worden.

Of misschien willen ze wel advies geven, maar beseffen ze dat ze op geen enkele manier kunnen weten wat het beste voor u is, dus in plaats van advies te geven, stellen ze vragen die hen helpen uw situatie beter te begrijpen, zodat ze specifieke suggesties kunnen doen op basis van uw behoeften en voorkeuren.

Ouders hebben niet noodzakelijk de aangeboren wijsheid om te delen. Sommige mensen kunnen nogal terughoudend zijn.

10) Ze vragen niet hoe het met je gaat.

Als je ouders niet vragen hoe het met je gaat op een emotioneel niveau, dan kun je het gevoel hebben dat het ze niets kan schelen. Maar misschien denken ze er niet aan om je deze vragen te stellen.

Ze gaan er misschien van uit dat je in orde bent of ze weten niet hoe ze je moeten controleren en vragen naar je emotionele welzijn.

Ze hebben het misschien ook druk met hun eigen leven en voelen zich niet op hun gemak bij het bespreken en uiten van emoties.

Als gesprekken met je ouders te procedureel of onderzoekend aanvoelen zonder een gevoel van liefde en emotionele investering, dan kan het voelen alsof je ouders niet om je geven. Maar vergeet niet dat dit niet altijd het geval is. Je kunt ook enkele stappen ondernemen om te werken aan je interpersoonlijke communicatievaardigheden.

11) Ze steunen je niet financieel.

Als je ouders je geen geld geven, kan het voelen alsof ze niet geven om wat er met je gebeurt in het leven. Aan de andere kant willen ze misschien hun financiën niet aan je bekendmaken en kunnen ze je misschien niet steunen op een manier die je geschikt lijkt.

Het kan zijn dat ze het zich gewoon niet kunnen veroorloven om nu geld weg te geven of misschien sparen ze hun geld voor iets anders belangrijks zoals hun pensioen of het afbetalen van schulden.

Ze wachten misschien ook op een gelegenheid waarbij het meer betekenis heeft als ze het weggeven vanwege een speciale gelegenheid of mijlpaal die in de toekomst opdoemt.

Je ouders zijn misschien privé over hun middelen. Het is belangrijk om niet aan te nemen dat ze een besteedbaar inkomen hebben. Misschien is dat niet het geval.

12) Ze vieren je succes niet

Als je ouders je succes niet met je vieren, kan het voelen alsof ze niets geven om wat er met je gebeurt in het leven.

Maar misschien wachten ze gewoon op het juiste moment om je succes te vieren. Of misschien weten ze niet welke prestaties je hebt bereikt die betekenisvol voor je zijn.

Zij hechten misschien aan andere mijlpalen dan jij.

Of stilletjes trots op je geweest. Het is moeilijk te begrijpen wat er in de gedachten van onze ouders omgaat. Het is niet zo dat ze niet om je geven.

13) Ze vertellen je niet dat ze van je houden.

Als je ouders je niet vertellen dat ze van je houden, kan het voelen alsof ze niet om je geven.

Bedenk dat niet iedereen het prettig vindt zijn gevoelens van liefde verbaal uit te drukken.

Er zijn vele manieren om genegenheid te tonen. Inzicht in de vijf talen van de liefde is een manier om te zien of zij hun genegenheid op een andere manier uiten dan je zou verwachten.

Misschien vinden ze het prettiger om hun liefde te tonen door daden in plaats van woorden. Of ze gaan ervan uit dat je weet dat ze van je houden.

14) Ze vertellen je niet dat ze trots op je zijn.

Als je ouders je niet vertellen dat ze trots op je zijn, dan kan het voelen alsof ze niets geven om wat je doet in het leven.

Er zijn vele redenen waarom zij zich niet op hun gemak voelen om hun trots tegenover u te uiten.

Ze scheppen misschien over je op tegen hun vrienden en buren, maar voelen zich niet op hun gemak om het je rechtstreeks te vertellen omdat ze willen dat je gewoon doorgaat zoals je bent.

Of de dingen waar jij trots op bent in je leven kunnen anders zijn dan waar zij trots op zijn.

Bovendien kunnen je ouders een ander waardesysteem hebben dan jij en dat niet met je communiceren.

Of het kan zijn dat ze bang zijn dat je je onder druk gezet voelt om aan hun verwachtingen te voldoen.

Als je ouders narcistische neigingen hebben, lees dan verder.

15) Ze wijzen je af

Als je ouders je afwijzen, kan het voelen alsof ze niets om je geven.

Vergeet niet dat je van een andere generatie bent. Zij zijn niet in jouw wereld opgegroeid.

Ze zijn het misschien niet eens met je keuzes en voorkeuren en trekken hun aandacht en genegenheid van je af. Je doet misschien dingen die hen ongemakkelijk maken.

Als je ouders actief de communicatie verbreken, je de stille behandeling geven of interactie met je vermijden, kan dat een teken zijn dat hun liefde voorwaardelijk is.

Als je relatie met je ouders giftig is, zijn er veel adviezen en tips om te overwegen.

Heeft u zich ingespannen om de tegenstand te breken?

16) Ze laten je niet speciaal voelen.

Vertelden ze je als kind dat je slim, mooi of getalenteerd was?

Gaven ze je extra aandacht en lof? Of gaven ze de meeste aandacht aan je broers en zussen?

Het is gebruikelijk om deze perceptie mee te nemen in de tijd en in de volwassenheid.

Als een kind jong is, geven ouders hem vaak het grootste deel van hun aandacht.

Dit kan gunstig zijn omdat ze dan het snelst leren en groeien.

Dit patroon kan er echter ook toe leiden dat kinderen als volwassenen een onrealistisch gevoel van eigenwaarde of aanspraak ontwikkelen.

17) Ze zijn niet hartelijk tegen je.

Als je ouders niet aanhankelijk met je zijn, kan het voelen alsof ze niet van je houden.

Gaven ze je als kind knuffels en kusjes? Of toonden ze alleen genegenheid als je je goed gedroeg?

Dit soort patronen kan doorgaan tot in ons volwassen leven.

Als je je als kind afstandelijk voelde, trok je je misschien emotioneel terug. Ze bestempelden je misschien als onafhankelijk, en voelden op hun beurt weinig behoefte om hun genegenheid met jou te uiten.

Na verloop van tijd voedt elk gedrag het andere, waardoor steeds meer afstand ontstaat.

Wat kun je eraan doen?

"Opgroeien is stoppen met de ouders de schuld te geven." (Maya Angelou)

Onze relatie met onze ouders kan een van de moeilijkste zijn om doorheen te navigeren. Het is moeilijk om met hen te praten over hun gedrag en het is moeilijk voor hen om te horen wat je denkt over jullie relatie.

Volgens Psychology Today zijn er vier hoofdtypen ouderschapsstijlen: autoritair, autoritair, toegeeflijk en niet-betrokken. Als je ouders er een hebben die in strijd is met jouw verwachtingen, kun je je ongeliefd gaan voelen.

Ouders zijn mensen. En het is belangrijk om te begrijpen wie ze zijn als individuen, en niet zomaar aan te nemen dat ze zich op een bepaalde manier horen te gedragen.

Heb je als volwassene geprobeerd je ouders persoonlijker te leren kennen?

Hoeveel weet je over hun eigen leven, familie, achtergrond en hoe ze zijn opgevoed?

Vraag hen naar hun relatie met hun ouders. En hoe het voor hen was om een eigen gezin te stichten. Misschien krijg je inzichten in hun waarden en benaderingen van jullie relatie waar je je niet eerder bewust van was.

Toen ik bijvoorbeeld opgroeide, besefte ik dat mijn moeder afstandelijker leek dan de moeders van mijn vriendinnen. Maar toen ik begreep dat mijn moeder door haar tante was opgevoed, omdat haar moeder stierf toen zij één jaar oud was, begon ik te begrijpen dat zij een heel ander beeld van een moeder moest hebben dan mijn vriendinnen. Dankzij empathie kon ik haar situatie en rol beter begrijpen.diep.

Hoe meer je hen leert kennen als mensen, en niet als geïdealiseerde personages, hoe meer begrip je zult hebben voor hoe je met hen omgaat.

Verder, als zich specifieke situaties voordoen waarin je je niet geliefd voelt, probeer dan met hen te communiceren.

Het goede nieuws is dat er een aantal concrete stappen zijn die je kunt nemen om je communicatie en relatie met je ouders te verbeteren.

Hier zijn enkele tips die je meteen kunt geven:

1) Identificeer een specifiek gedrag dat je stoort.

2) Spreek uw gevoelens en gedachten over dit gedrag duidelijk en respectvol uit (zie hieronder voor een voorbeeld van hoe u dit kunt doen).

3) Luister naar wat zij te zeggen hebben over hun gedrag en probeer niet defensief of boos te worden.

4) Vraag hen wat zij denken dat hen zou kunnen helpen hun gedrag te veranderen.

Hier is een voorbeeld van hoe dit gesprek eruit zou kunnen zien:

"Mam en pap, ik ben echt boos over de manier waarop jullie achter hun rug om over mijn vrienden praten. Het geeft me het gevoel dat jullie me niet vertrouwen. Ik wil dat we elkaar kunnen vertrouwen."

"Als ik je hoor praten over mijn vrienden, voel ik me gekwetst en verdrietig. Ik weet dat je van me houdt en dat je me probeert te beschermen, maar het werkt niet en het maakt het alleen maar erger. Ik zou willen dat we over deze dingen konden praten zonder elkaar te kwetsen."

"Ik denk dat als we meer zouden praten over wat we voelen in plaats van harde woorden te gebruiken, we elkaar beter zouden begrijpen en dingen zouden kunnen oplossen."

"Ik hou heel veel van jullie beiden. Laat me weten als ik iets voor jullie kan doen."

Als je zo'n gesprek voert, kunnen je ouders reageren met excuses. Of ze kunnen defensief of boos worden.

Als ze defensief worden, probeer het dan niet persoonlijk op te vatten. Onthoud dat de reden dat ze defensief worden is dat het voor hen moeilijk is te horen wat je te zeggen hebt en dat het voor hen moeilijk is hun gedrag te veranderen.

Als zij boos worden, probeer het dan niet persoonlijk op te vatten. Bedenk dat de reden waarom zij boos worden is dat het voor hen moeilijk kan zijn te horen wat je te zeggen hebt en dat het voor hen ook moeilijk is hun gedrag te veranderen.

Je kunt jezelf helpen als je gewoon blijft zeggen "Ik hou van je" en "Ik geef om je".

"Ik heb geleerd dat ongeacht je relatie met je ouders, je ze zult missen als ze uit je leven verdwenen zijn." (Maya Angelou)

Het zal erg helpen als je vrienden je in dit proces steunen. Je kunt ook met een volwassene die dicht bij je ouders staat praten over hoe je je relatie met hen het beste kunt ondersteunen tijdens deze veranderingen.

Dit kost allemaal tijd, maar als je probeert een eerlijk en liefdevol gesprek met je ouders te beginnen, kun je misschien jullie relatie verbeteren.

Vond je mijn artikel leuk? Like me op Facebook om meer van dit soort artikelen in je feed te zien.