10 دلیل که متفکران عمیق در جامعه مدرن نادر هستند

"فکر کردن دشوار است، به همین دلیل است که اکثر مردم قضاوت می کنند"

— کارل یونگ

آیا متفکران عمیق نادر هستند؟

پاسخ این است کاملاً بله.

فرهنگ مدرن ما مزایای باورنکردنی بسیاری دارد، اما همچنین نسل‌هایی از برده‌های ذهنی را ایجاد می‌کند.

آیا این یک اغراق به نظر می‌رسد؟ اغراق.

10 دلیل نادر بودن متفکران عمیق در جامعه مدرن

1) ما تبدیل به بابون دیجیتال شده ایم

یکی از دلایل اصلی نادر بودن متفکران عمیق در جامعه مدرن این است که که ما به دنبال پاسخ‌های سریع برای همه چیز در Google یا تلفن‌های هوشمند خود هستیم.

قبل از اینکه سؤالی بپرسیم، از آن دور می‌شویم.

کنجکاوی ما محو شده است و در جای خود یک امر بی‌رحمانه است. مایل به داشتن اطلاعات و میانبرهای فوری هستیم.

ما اکنون باید بدانیم. هر بار.

حوصله و شگفتی ما از بین می رود و میانگین توجه ما از ماهی قرمز کوتاه تر است (واقعیت).

مجریان برنامه های گفتگوی شبانه، سیاستمداران و فرهنگ پاپ بیشتر به ما ارائه می دهند. همان:

صدا بایت ها، شعارهای احمقانه، روایت های ما در مقابل آنها.

و این برای ما کافی است زیرا کوتاه، ساده و از نظر احساسی رضایت بخش است.

حداقل برای دقیقه اما پس از آن دوباره برای اطمینان یا عصبانیت تازه گرسنه می شویم و برای راه حل های سریع تر کلیک می کنیم.

نتیجه جامعه ای از مردمی است که به راحتی حواسشان پرت می شود و به راحتی کنترل می شوند و کمتر و کمتر به آنچه واقعیت دارد یا حتی درباره آن صحبت می کنند اهمیت می دهند. بیشترینبا افرادی مانند جردن بی. پیترسون، یک مغز متفکر بازاریابی که با پخش کلمه سالاد با لحنی از لحاظ اخلاقی تند، خود را به عنوان یک روشنفکر پنهان کرده است.

«وای، او باید یک متفکر عمیق باشد! عجب، او باید اسرار واقعی واقعی زندگی را درک کند. ابتدایی و زائد است.

اما سخنان بزرگ و جذابیت او در ارائه آن باعث می‌شود مردم فکر کنند که درگیر «اندیشه عمیق» هستند. متفکرانی مانند پترسون برای جانشینی آنها.

در هر قلمرویی، زمانی که دختران و پسران واقعی به سمت خروجی حرکت می‌کنند و از جمعیت دیوانه‌کننده خسته شده‌اند، فریبکاران شروع به ظهور می‌کنند.

گوروهای نادرست و وحشتناک عصر جدید مانند تیل سوان و اصطلاحات فرهنگ لغت پاپ که دیگر معنایی ندارند.

10) افراد باهوش به اندازه کافی بچه ندارند

یکی یکی از مهمترین دلایل نادر بودن متفکران عمیق در جامعه مدرن این است که بسیاری از افرادی که روشنفکر هستند یا در حرفه های تخصصی مشغول به کار هستند به اندازه افرادی که کمتر روشنفکر هستند، فرزند ندارند.

آنها بیش از حد مشغول تحصیل هستند. ، با اختراع درمانی برای بیماری ها، با کاوش در فضا یا ذهن انسان.

این باعث می شود افراد بیشتری بخواهند در مورد کارداشیان ها صحبت کنند.

یا یک گالری از عکس هایی که آنها برای آنها داشته اند بگیرید. شام و آن را بپوشیداینستاگرام. هر روز.

این تکثیر بیش از حد افراد کم مغز نیز باعث می‌شود گروه‌هایی از رای‌دهندگان را ترک کنند که فکر می‌کنند همه چیز به رای دادن به تیم قرمز یا تیم آبی ختم می‌شود و در نتیجه جمعیت ما را که به راحتی دستکاری و تقسیم می‌شوند تداوم می‌بخشد.

به من اعتماد کنید، مدیران اجرایی شرکت ها هنوز هم بدون توجه به اینکه به چه کسی رای می دهید، چک های چربی خود را نقد می کنند.

اگر فیلم طنز 2006 کمدی Idiocracy را دیده باشید، می دانید که من در مورد چه چیزی صحبت می کنم.

همانطور که کلسو هیکز در سال 2008 به طور پیشگویی نوشت:

«دانشمندان گونه جدیدی را کشف کرده اند که گمان می رود از زمان آغاز انسان وجود داشته است.

آنها اکنون سریعترین رشد اقلیت در آمریکا و احتمالا جهان. آنها همه جا هستند. در متروها، فرودگاه ها، ادارات دولتی و وال مارت های شما کمین کرده اید."

یکی قبلاً ترمز ماشین دلقک را قطع کرده است و برای متوقف کردن بهمن احمق ها خیلی دیر شده است.

آیا می توانیم فشار بیاوریم. دکمه تنظیم مجدد؟

بله و نه.

من معتقدم که به عنوان یک گروه ممکن است خیلی دیر باشد که این کشتی را برای "انسانیت" تغییر دهیم.

بیشترین تفکر انتقادی ضربه مهلکی خورده و سال‌ها پیش توسط گوشی‌های هوشمند کشته شد.

من همچنین فکر می‌کنم که تلاش برای تغییر "تصویر بزرگ" اغلب می‌تواند ما را نسبت به زندگی و انتخاب‌های خود کور کند.

در واقع: من به عنوان افراد و گروه های کوچک معتقدم که اثرات مخرب فناوری و انطباق همچنان می تواند به طور موثر به چالش کشیده شود وتغییر کرده است.

ما هنوز هم می توانیم انتقادی فکر کنیم و یاد بگیریم چگونه برای خود فکر کنیم:

نیازی نداریم که برده تلفن هایمان باشیم.

نیازی نداریم فقط پذیرفتن سیستم های اقتصادی که ارزش ما را پایین می آورند.

ما مجبور نیستیم از سیستم هایی پیروی کنیم که سیاره و روح ما را تضعیف می کنند.

ما قدرت ارائه راه حل ها و تجربیات جدید را داریم.

ما این قدرت را داریم که جامعه و همبستگی را دوباره تصور کنیم.

ما قدرت را داریم.

من قدرت را دارم.

شما قدرت را دارید.

2) ما در مورد اطلاعات زیاده روی می کنیم

یکی از بزرگترین دلایلی که متفکران عمیق در جامعه مدرن نادر هستند این است که ما در اطلاعات بیش از حد مصرف می کنیم.

0>عناوین اخبار، طعمه‌های کلیک، تکه‌هایی از مکالمات، تابلوهای پیمایشی در خیابان‌های مرکز شهر در هر قدمی ما را به نمایش می‌گذارند.

و در نهایت، ما دست‌هایمان را به نشانه تسلیم بالا می‌اندازیم و می‌گوییم: لطفا، بس کن.

این موضوع غرق شدن در بمباران اطلاعات، سرگرمی‌های بی‌ربط و تکه‌هایی از دیدگاه‌های رقیب در واقع یک تکنیک جنگ روانی نظامی است.

این موضوع چندان به این نیست که شما را متقاعد کنیم چیزی درست است. این بیشتر برای متقاعد کردن شما به این است که خود حقیقت واقعاً مهم نیست.

این را "آتش‌خانه دروغ" نامیده‌اند و عموماً برای گیج کردن و منحرف کردن جمعیت دشمن استفاده می‌شود.

چرا از آن بر روی جمعیت خودمان استفاده می شود، من این را به نظریه پردازان توطئه می سپارم...

اما من می گویم، چه فکر می کنید این کار برای این است که ما را به مصرف کنندگان انعطاف پذیرتر تبدیل کند یا اتحاد گروه را از بین ببرد: کار می کند.

میزان اطلاعات و جنجال های بی حد و حصر در حال چرخش کافی است تا هر یک از ما شروع به تعطیلی فکری و پایبندی به اصول اولیه کنیم. آیا هر پاسخی ارزش دنبال کردن دارد یا فکری ارزش داشتن را دارد.

وجود دارد.

اما در ایندنیای مدرن پربار اطلاعات و درام با طعمه کلیک کردن، شکستن سر و صدا و گفتگوهای واقعی سخت است.

3) ما به دنبال تعلق داشتن به انسان هستیم

موجودات قبیله ای هستند و ما به طور طبیعی به دنبال دیگران می گردیم.

حتی بزرگترین گرگ تنها در میان ما نیاز به جامعه، هدف و هویت گروهی دارد.

مطمئناً هیچ ایرادی در این وجود ندارد.

به نظر من هویت گروهی می‌تواند چیز بسیار مثبتی باشد: همه چیز به این بستگی دارد که شما برای چه از آن استفاده می‌کنید، یا بهتر است بگوییم مسئولان برای چه از آن استفاده می‌کنند.

نیاز ما به تعلق در جامعه مدرن عمدتاً این بوده است. متأسفم که می گویم برای دستکاری و گمراه کردن ما استفاده می شود.

عواطف و باورهای واقعی ما به جنگ ها، بلایای اقتصادی، حواس پرتی ملی و کاهش استاندارد زندگی ربوده شده است.

اغلب اوقات، هویت گروهی ما به عنوان یک پیاده در بازی دیگران مورد استفاده قرار می گیرد.

این ما را ناتوان می کند و ظرفیت ما برای تفکر عمیق تر و انتقادی را از بین می برد. ما برچسب درست یا نادرست را می شنویم و به دنبال آن احساس قبیله ای اطمینان بخش می گردیم.

این نیاز مبرم به تعلق متأسفانه ما را مستقیماً به نقطه بعدی هدایت می کند...

4) ما در آن گم شده ایم. اتاق‌های اکو

شکاف‌های اجتماعی و جمعیت‌شناختی بدتر می‌شوند، تا حدی به لطف اتاق‌های پژواک بیش از حد آنلاین ما.

ما عمیقاً فکر نمی‌کنیم زیرا فقط با افرادی که اشتراک‌گذاری می‌کنند ارتباط برقرار می‌کنیم و چت می‌کنیم. دیدگاه های ما یا در ماست"باشگاه."

همانطور که بنیاد جامعه حسن نیت (GCF) اشاره می کند:

"اتاق های اکو می توانند در هر جایی که اطلاعات رد و بدل می شود، چه آنلاین و چه در زندگی واقعی، اتفاق بیفتد. اما در اینترنت، تقریباً هر کسی می‌تواند به سرعت افراد و دیدگاه‌های همفکر خود را از طریق رسانه‌های اجتماعی و منابع خبری بی‌شمار پیدا کند.

این باعث شده است که اتاق‌های پژواک بسیار زیادتر شده و به راحتی بتوان در آنها افتاد.

آنها عمدتاً با دیگرانی که در همه چیز با آنها موافق هستند همراهی می‌کنند و تقویت می‌کنند و سپس انتخاب می‌کنند. یک یا دو نفر «نمایش» از «طرف دیگر».

چیزی که آنها به ندرت متوجه می‌شوند این است که مدافعان شیطان نمادین آنها در واقع نماینده طرف دیگر نیستند و فقط نسخه‌ای جعلی و قابل فروش از طرف دیگر هستند. دیدگاه هایی که برای مصرف طرف آنها طراحی شده است.

به عنوان مثال، برنامه های خبری مترقی یا افرادی را در نظر بگیرید که به عنوان صدایی مانند بن شاپیرو به عنوان صدایی که محافظه کاری را نمایندگی می کند، روی می آورند تا سعی کنند حق را درک کنند.

چیزی که آنها درک نمی کنند این است که خود شاپیرو و آغوشش از اقتصاد رندی و سیاست خارجی نومحافظه کار به طور گسترده ای در جناح راست مورد بی مهری قرار می گیرند و بسیاری او را در جنبش محافظه کار ملی گرایانه رو به رشد به عنوان فردی متظاهر و شبه محافظه کار می دانند.

نمونه دیگر کسانی هستند که در سمت راست قرار دارندمثلاً در مورد اظهارات نژادپرستانه افرادی مانند آکادمیک و نویسنده، ایبرام ایکس کندی.

این افراد با تشویق رسانه‌ها که از کلیک‌ها منتهی می‌شود، در مسیر تحقیق درباره افراد مشابه به عنوان نماینده قرار می‌گیرند. از چپ "بیدار"، بدون اینکه متوجه باشند لشکرهایی از سوسیال دمکرات ها در چپ مترقی وجود دارند که سیاست بیدار و نظریه نژادی انتقادی را که توسط چهره هایی مانند کندی تفرقه افکن و غیر ضروری است، می دانند. انتخاب کاهگل مورد علاقه خود و مبارزه با آنها در یک نبرد خیالی، صدای اتاق پژواک را افزایش می دهد.

5) ما از رسانه های احمقانه استفاده می کنیم

اگر می پرسید چرا متفکران عمیق کمیاب هستند. در جامعه مدرن، شما نیازی به نگاه کردن به بسیاری از رسانه های محبوب ندارید.

من را اشتباه نگیرید، چند فیلم و برنامه تلویزیونی عالی وجود دارد.

اما بسیاری از آن ها هستند. همه چیز بیهوده، از تلویزیون های واقعیت و چیزهای مملو از صدا در مورد افراد مشهور و رسوایی ها گرفته تا فیلم های پیچ خورده در مورد قاتلان سریالی و نمایش های هولناک درباره موضوعات فوق العاده وحشتناک.

بعد همه کمدی ها درباره افراد 40 ساله وجود دارد که به صورت تصادفی زندگی می کنند. آپارتمان هایی که طوری رفتار می کنند که انگار 15 ساله هستند و هر یا دو روز با یک نفر جدید قرار می گذارند. چقدر خنده دار است.

جای تعجب نیست که وقتی از ما خواسته می شود از رسانه هایی استفاده کنیم که برای کمترین مخرج مشترک نوشته شده اند، تفکر عمیق خراب شده است.

هیچ ایرادی ندارد که روشنفکر نباشیم.

اما بیشترآنچه که من می بینم که در محبوب ترین نمایش ها، موسیقی و فیلم های تلویزیونی به جدول صعود می کنم، فقط ضد روشنفکری نیست.

این کاملاً احمقانه است.

آیا این خشن به نظر می رسد؟ من از شما دعوت می کنم که از طریق Netflix یا Hulu حرکت کنید و به من بازگردید.

6) ما پاسخ های آسان می خواهیم

یکی از واضح ترین دلایلی که متفکران عمیق در جامعه مدرن نادر هستند این است که جامعه ما دارای روی پاسخ‌های آسان و تفکر سیاه و سفید متمرکز شوید.

ما نمی‌خواهیم در مورد اینکه چگونه دین موضوع پیچیده‌ای است بشنویم:

فقط می‌خواهیم بگوییم که این افیون است. توده‌ها مردم را کنترل می‌کردند یا اینکه این حقیقت ابدی خداست و شما بدعت‌گذاری هستید که به آن اعتقاد ندارید.

ما نمی‌خواهیم دلایل واقعی مردم را بدانیم:

ما فقط می‌خواهیم بگوییم که آنها نژادپرستی هستند که از افراد متفاوت متنفرند یا قهرمانانی هستند که می‌خواهند حقیقت را بگویند که کشورشان را دوست دارند.

اگر سیاه و سفید نباشد چه می‌شود؟

چه می شود اگر حقیقت این باشد که هرکسی عناصر حقیقت را در گوشه خود دارد و ما فقط زمانی به جایی مفید می رسیم که از جستجوی پاسخ های خیلی ساده دست برداریم و برای نشستن و صحبت کردن با آن وقت بگذاریم. بیرون.

من نمی گویم همه ما احمق هستیم. دلایل خوبی برای آنچه هر یک از ما باور داریم وجود دارد.

اما اغلب اوقات ما دیدگاه های دیگران یا اطلاعات پیچیده در مورد واقعیت را به طور کامل در نظر نمی گیریم.

اندیشه عمیق نیازی نداردتو یک نابغه باشی اغلب فقط از شما می خواهد که گوش کنید و تأمل کنید.

7) ما در گفتگوی متنی گیر کرده ایم

یکی از دلایلی که در سرازیری در مغز می لغزیم بخش روشی است که ما صحبت می‌کنیم.

بسیاری از برنامه‌های پیام‌رسان، دستگاه‌های پیام کوتاه و سایر روش‌های صحبت کردن، دامنه توجه ما را کوتاه کرده و ما را تبدیل به احمق کرده‌اند.

Lol, jk, wyd?

پس به هر حال…

صحبت کردن با اختصارات کوچک و ایموجی ها یا GIF های تصادفی باعث ایجاد نسل های کاملی از بزرگسالان شده است که مانند بچه های 10 ساله رفتار می کنند و تفکر عمیق مانند طاعون را منع می کنند.

0>بحث واقعی در مورد مالیات یا کشاورزی ارگانیک یا چگونگی یافتن روابط رضایت بخش با چهره های چشمک زن و یک GIF سخت است.

بنابراین در نهایت سطحی نخواهید بود. و سپس افکار شما شروع به سطحی شدن می کند.

این یک چرخه معیوب است. طوفان متوسطی.

8) ما تحت تسلط شرکت های ضد روشنفکر هستیم

یکی دیگر از عواملی که به نظر من برای لغزش ما به سمت حماقت اساسی است، تأثیری است که شرکت های بزرگ ضد روشنفکری بر آن دارند. زندگی عمومی ما.

بودجه‌های تبلیغاتی کلان آنها، حمایت از بنیادهای بزرگ، تلاش‌های لابی‌گری در دولت و اشباع فضای عمومی باعث می‌شود همه ما بسیار سطحی‌تر و احمق‌تر شویم.

(ناگفته نماند کمتر سالم و کمتر شاد).

زمانی که کوکاکولا در سال 1971 در مورد اینکه چگونه "من می‌خواهم برای دنیا یک کوکاکولا بخرم" آواز خواند.با استفاده از جنبش هیپی ها و فعالیت های ضد جنگ وانمود می کنند که در مورد کشورهای فقیر تحت ستم و استعمار بدگویی می کنند.

که بدیهی است که آنها این کار را نمی کنند. به هر حال، کوکاکولا هنوز هم تا به امروز منابع آب کشورهای فقیر را می دزدد.

اما تنوع تقلبی و چندفرهنگی بودن برای شرکت های غول پیکر بی عاطفه بسیار عالی عمل می کند، زیرا احساسات و تمایل مردم برای دیده شدن به عنوان "آدم های خوب" را تحریک می کند.

شرکت‌هایی مانند کوکاکولا، نایک، و بسیاری دیگر، همگی می‌خواهند با شعارهای ساده و احمقانه که جنجال‌های روز را مورد استفاده قرار می‌دهند، به شما بگویند که چقدر اخلاقی و باصفا هستند.

در همین حال، کوکاکولا هنوز هم روزانه آب دیابت را به صورت ما می ریزد و نایک از کار بردگان اویغور در سین کیانگ سود می برد.

اما فراموش نکنید، آنها ادعا می کنند که بسیار نگران زندگی سیاه پوستان هستند و عدالت نژادی در ایالات متحده.

اگر در مورد سرمایه داری بیدار نشنیده اید، به شدت پیشنهاد می کنم به آن نگاه کنید.

همانطور که در سال 2019 برای تماشاچی نوشتم:

"به طور فزاینده ای، شرکت های بزرگ آمریکا تصمیم می گیرند تا با تبدیل شدن به "بیدار" به دنبال فضایی امن باشند. سرمایه بیدار به تبلیغات و برندسازی اشاره دارد که در مورد مسائل اجتماعی موضع می گیرد...

از سیلیکون ولی تا وال استریت، تعداد فزاینده ای وجود دارد. شرکت‌ها ترجیح می‌دهند شعارها و فعالیت‌های مترقی احساس خوب را بر استراتژی‌های تبلیغاتی سنتی که ارزش یا ویژگی‌ها را برجسته می‌کنند، اولویت دهند.در مورد یک محصول یا خدمات."

نکته اینجاست:

وقتی ما با پیام‌هایی از سوی شرکت‌های پر از فعالان جعلی بمباران می‌شویم که سپس به بنیادهای جعلی پول می‌دهند تا وانمود کنند که برای یک هدف می‌جنگند. برای گرفتن عکس‌های خوب…

این باعث می‌شود ما را نیز به بازی‌های کلمات آن‌ها گیر بیاوریم.

چیز بعدی که می‌دانید ما در حال بررسی و بحث درباره احساسات خود هستیم و شرکت‌ها در آن موفق شده‌اند. ما را به جای انجام عملی در مورد موضوع، در مورد بحث و اپتیک موضوع هیجان زده می کند.

9) متفکران عمیق می توانند گیج کننده باشند

یکی دیگر از دلایل ما عدم عمق فکری در این زمینه است. جامعه مدرن، رک و پوست کنده، تقصیر متفکران عمیق است.

آنها می توانند غیرقابل دسترس و رمزآلود باشند، خود را حفظ کنند و خرد خود را برای کسانی که آن را بدست خواهند آورد، ذخیره می کنند.

در حالی که من می دانم انگیزه ای برای معاشرت با افرادی که به مسائل شما علاقه مند هستند، من فکر می کنم غیرمنصفانه است که تصور کنیم افراد بیشتری در آنجا وجود دارند که علاقه مند هستند…

به یاد دارم که از کتابخانه دانشگاهم گذشتم و از ردیف های عمیق الهیات گذشتم. کتاب‌هایی که قرن گذشته توسط دانشمندان برجسته نوشته شده و حتی یک روح را ندیده‌اند...

سپس به بخش روان‌شناسی پاپ می‌آییم و ردیف به ردیف دانش‌آموزان کوچک و وظیفه‌شناس سال اولی را می‌بینم که چکمه‌های گاوش اوگ را به دست می‌آورند و نقل قول‌هایی درباره «مکانیسم‌های دفاعی» می‌گیرند و تعبیر خواب برای آخرین مقاله آنها.

این یک مشکل است.

به همین دلیل است که ما در نهایت