Intenties vs. acties: 5 redenen waarom je intenties er niet toe doen

In de wereld waarin ik leef, betekenen intenties weinig. Je acties wel.

Het lijkt duidelijk. We leven in een tijd van constante propaganda en leugens, dus het is logisch om mensen te beoordelen op basis van wat ze... doe in plaats van wat ze zeg of willen doen .

We kunnen nog verder gaan.

Wat nog belangrijker is dan je acties zijn de gevolgen van je acties. Dit betekent dat intenties er wel degelijk toe doen, maar alleen voor zover ze je aanzetten tot acties die jouw leven en dat van de mensen om je heen beter maken.

Hieronder heb ik vijf redenen gedeeld waarom je acties veel belangrijker zijn dan je intenties. Maar eerst wil ik delen wat de aanleiding was voor dit artikel.

Sam Harris: De podcaster die gelooft wat jij gelooft... denk maakt meer uit dan wat je doet

Aangezien ik denk dat het vrij duidelijk is dat daden er meer toe doen dan intenties, was ik verbaasd te ontdekken dat de Amerikaanse auteur en podcasthost Sam Harris gelooft dat "ethisch gesproken, intentie (bijna) het hele verhaal is."

Harris is de auteur van Wakker worden: Een gids voor spiritualiteit zonder religie en is een ongelooflijk populaire moderne publieke intellectueel. Hij wordt gevolgd door miljoenen mensen.

Ik kwam Harris' perspectief op intenties tegen in zijn fascinerende e-mailwisseling met Noam Chomsky. Het is de moeite waard de e-mailwisseling in zijn geheel te lezen, maar ik vat hem hier voor u samen.

Harris betoogde dat Chomsky nooit heeft nagedacht over het ethische belang van intenties als het gaat om Amerikaans buitenlands beleid. Om zijn gelijk te halen stelde Harris dat de terroristische aanslagen van 11 september (waarbij duizenden mensen omkwamen) veel erger waren dan de bomaanslag van Bill Clinton op een Soedanese farmaceutische fabriek (waarbij meer dan 10.000 mensen omkwamen), vanwege het verschil in intenties.

Dit is wat Harris zei:

"Wat dacht de Amerikaanse regering te doen toen ze kruisraketten naar Soedan stuurde? Een chemische wapenopslagplaats vernietigen die door Al Qaeda werd gebruikt. Heeft de Clinton regering van plan om de dood van duizenden Soedanese kinderen te veroorzaken? Nee."

In dit geval vraagt Harris ons de regering-Clinton gunstiger te beoordelen omdat zij niet van plan was Soedanese kinderen te laten sterven, terwijl Al Qaeda wel van plan was Amerikanen te laten sterven door hun aanvallen op 9/11.

Chomsky was brutaal in zijn antwoord aan Harris. Hij schreef dat als Harris wat meer onderzoek had gedaan, hij zou hebben ontdekt dat Chomsky in feite tientallen jaren heeft nagedacht over de bedoelingen van buitenlandse mogendheden bij hun imperiale daden:

"U zou hebben ontdekt dat ik ook het substantiële bewijs heb bekeken over de zeer oprechte bedoelingen van de Japanse fascisten toen zij China verwoestten, Hitler in het Sudetenland en Polen, etc. Er is minstens evenveel reden om aan te nemen dat zij oprecht waren als Clinton was toen hij al-Shifa bombardeerde. Veel meer zelfs. Daarom, als u gelooft wat u zegt, moet u...die ook hun acties rechtvaardigen."

Chomsky vergelijkt de VS met de Japanse fascisten tijdens de Tweede Wereldoorlog. Beide regimes hadden zelfbenoemde goede bedoelingen. Ze wilden allebei een wereld van vrede creëren, gebaseerd op hun eigen politieke en economische systemen.

Dit punt legt al de zinloosheid bloot van het beoordelen van de VS op basis van hun bedoelingen. Als we de VS op deze manier beoordelen, moeten we ook alle imperiale regimes in de geschiedenis beoordelen op wat hun bedoelingen ook waren.

Kun je je de publieke verontwaardiging voorstellen als we Nazi Duitsland zouden beoordelen op basis van hun... voornemens in plaats van hun acties ?

We doen dit niet, om duidelijke redenen.

Over Clintons bombardementen op Soedan schreef Chomsky:

"Clinton bombardeerde al-Shifa als reactie op de bomaanslagen op de ambassade, nadat hij in de korte tussentijd natuurlijk geen geloofwaardig bewijs had ontdekt en heel goed wist dat er enorme slachtoffers zouden vallen. Apologeet kunnen zich beroepen op onnaspeurbare humanitaire bedoelingen, maar feit is dat het bombardement werd uitgevoerd op precies de manier die ik beschreef in de eerdere publicatie waarin de kwestie van de bedoelingen werd behandeldin dit geval, de vraag die u ten onrechte beweerde dat ik negeerde: nogmaals, het maakt niet uit of er veel mensen worden gedood in een arm Afrikaans land, net zoals het ons niet uitmaakt of we mieren doden als we over straat lopen. Op morele gronden is dat aantoonbaar nog erger dan moord, waarbij tenminste wordt erkend dat het slachtoffer een mens is. Dat is precies de situatie."

In deze passage benadrukt Chomsky de realiteit van Clintons bedoelingen toen hij de opdracht gaf tot het bombarderen van de farmaceutische fabriek in Soedan.

De VS hielden niet eens rekening met de bijkomende schade van hun aanval. De duizenden Soedanese doden als gevolg van het verlies van toegang tot medicijnen was geen overweging.

Chomsky betoogt dat we actoren moeten beoordelen op basis van de gevolgen van hun acties, zonder rekening te houden met hun bedoelingen, of de ideologie die hun bedoelingen vorm geeft.

Intenties moeten worden afgestemd op acties

De uitwisseling tussen Sam Harris en Noam Chomsky laat mij zien hoe belangrijk het is intenties en daden op elkaar af te stemmen, vooral in de moderne tijd.

Wat is een intentie? Het is een leidend principe of visie die je gedachten, houdingen, keuzes en handelingen stuurt.

Een intentie alleen geeft ons gewoon een goed gevoel voor de overtuigingen die we hebben. Intenties worden pas relevant als ze worden afgestemd op acties.

Met de opkomst van de sociale media lijkt het gemakkelijker dan ooit om onze intenties aan elkaar kenbaar te maken. Tijdens de recente black lives matter protesten hebben miljoenen mensen hun steun voor de beweging uitgesproken.

Maar welke acties ondernemen ze? Dragen ze bij aan actoren uit het maatschappelijk middenveld die proberen het beleid te beïnvloeden? Worden de mensen die goede bedoelingen belijden na hun deelname aan de protesten actief in hun lokale gemeenschappen en lobbyen ze voor verandering?

Veel mensen voeren effectieve actie, afgestemd op de intenties die zij hebben voor gelijkheid en waardigheid voor alle rassen. Maar veel mensen belijden goede intenties zonder er iets mee te doen.

Ik beoordeel mezelf en anderen op hun daden.

De reden is eenvoudig:

Het is gemakkelijk om goede bedoelingen te verkondigen op basis van de overtuigingen die we hebben over wie we zijn. Het is veel informatiever om te kijken naar onze daden en die van de mensen om ons heen.

Politieke identiteit gebaseerd op intenties

We zijn zo snel in het rechtvaardigen van ons wereldbeeld op basis van intenties in plaats van de acties die we uitvoeren. Het is het meest uitgesproken in het politieke landschap, waar politici het ene zeggen en vervolgens het andere doen.

De media houden politici zelden ter verantwoording. Het is gemakkelijker om verslag uit te brengen over wat politici zeggen dat ze zullen doen, dan het ijverige onderzoek te doen dat nodig is om de daden van politici in de loop der tijd te evalueren.

Maar in plaats van iemand te beoordelen op basis van ideologie (of beleden intenties), zouden we er een gewoonte van moeten maken te kijken naar de gevolgen die uit acties voortvloeien.

Intenties vormen wel de leidraad voor ons handelen. Politieke ideologie kan worden geëvalueerd en besproken. Maar intenties zonder daden hebben geen wisselwerking met de fysieke wereld.

Intenties vormen geen maatschappij, cultuur en planeet.

Onze acties wel.

Het is tijd om ons leven te baseren op onze daden en niet op onze bedoelingen.

5 redenen om je nu te concentreren op je acties

Ik geloof dat de meest essentiële verplichting die je jezelf kunt opleggen is om te leven alsof je daden belangrijker zijn dan je bedoelingen.

Goede voornemens helpen je leven in goede banen te leiden. Maar het is heel gemakkelijk om je in onze voornemens te verliezen.

In de online workshop Out of the Box spreekt Rudá Iandê over de gevaren van mentale masturbatie. Hij legt uit hoe we ons gemakkelijk kunnen verliezen in onze dromen voor de toekomst, waardoor we worden afgeleid van het ondernemen van actie met de middelen die we nu tot onze beschikking hebben.

Ik heb het geluk omringd te zijn door mensen als Rudá, die zich niet verliezen in intenties, maar de nadruk leggen op onze daden. Dat heeft mij een veel bevredigender leven opgeleverd.

Er zijn vijf belangrijke gevolgen van een leven gericht op actie.

1. Hoe je mensen behandelt, daar gaat het om.

Ik begon dit artikel met aandacht voor intenties en ideologie.

Intenties en ideologie rechtvaardigen ook hoe we mensen behandelen.

In mijn geval heb ik de neiging om me met mijn werk bezig te houden. Ik raak geobsedeerd door de volgende fase van de ontwikkeling van Ideapod.

Mijn bedoelingen zijn goed. Ideapod heeft het potentieel om een positieve kracht in de wereld te zijn.

Maar als ik het zo druk krijg, kan ik de gewoonte krijgen te denken dat mijn werk belangrijker is dan het leven van de mensen om me heen. Ik kan het contact met vrienden verliezen. Ik word chagrijnig en ben waarschijnlijk niet zo'n aangenaam persoon om bij in de buurt te zijn.

Als ik mezelf beoordeelde op mijn intenties, zou ik mijn gedrag niet in twijfel trekken.

Omdat ik me niet richt op mijn intenties, ben ik beter in staat na te denken over mijn daden en mijn gedrag te veranderen. Ik leer om te vertragen en de mensen in mijn leven te waarderen.

Hoe je mensen behandelt is wat telt, niet de intenties die je gedrag bepalen.

//www.instagram.com/p/BzhOY9MAohE/

2. Beoordeel jezelf om wat je nastreeft in het leven (niet waarom je het nastreeft).

Nietzsche heeft een beroemd citaat: "Wie een Waarom heeft om voor te leven, kan bijna elk Hoe verdragen."

Het "Waarom" in dit citaat verwijst naar de intenties die je hebt. Het "Waarom" is essentieel, maar alleen als je jezelf beoordeelt op de acties die je onderneemt om je "Waarom" na te streven.

In de begindagen van Ideapod heb ik mezelf veroordeeld voor mijn intenties. Mijn medeoprichter en ik vertelden iedereen dat we de collectieve intelligentie van de wereld wilden organiseren, net zoals Google de informatie van de wereld organiseerde. We deden dit zodat ideeën de wereld gemakkelijker konden veranderen. We spraken zelfs over het opwaarderen van het menselijk bewustzijn (zonder echt te wetenwat dat zelfs betekent).

Grote missie. Fantastische bedoelingen.

Maar de realiteit was dat wat we aan het bouwen waren ver af stond van de oprechte bedoelingen die we hadden. Ik moest af van de gewoonte om mezelf te veroordelen voor de positieve bedoelingen die ik had en in plaats daarvan moest ik leren mijn daden consequent te evalueren.

Nu voel ik veel voldoening in mijn leven omdat ik me op veel kleinere acties richt. Ik wil nog steeds een positieve invloed hebben op het leven van mensen die met Ideapod omgaan. Het verandert de wereld niet zoals ik dat oorspronkelijk met Ideapod voor ogen had, maar het heeft nu een positievere invloed dan in het verleden.

3. Omring u met mensen die collectief in overleg met u handelen (niet degenen die uw bedoelingen delen).

Dit was een harde les om te leren.

Ik geloofde dat ik de wereld veranderde, en ik ging graag om met mensen die dezelfde ideeën hadden als ik.

Het was verslavend. De mensen met wie ik omging gaven me een goed gevoel over wie ik dacht dat ik was, en omgekeerd.

In de afgelopen jaren, toen ik me niet meer concentreerde op intenties, maar op acties, begon ik de mensen met wie ik tijd doorbracht te veranderen. Het ging niet zozeer om wat we zeiden, maar om de acties die we ondernamen.

Nu ik me meer richt op acties dan op intenties, is het makkelijker om te bepalen met wat voor soort mensen ik kan samenwerken. We kunnen samen handelen.

Voor mij komt de magie van het tot leven brengen van ideeën voort uit het samenwerken met gelijkgestemden.

Mijn goede bedoelingen gaven me het excuus om de verkeerde mensen in mijn leven te houden. Toen ik me ging richten op actie, leerde ik snel wie de uitdaging van hard werken aankon en wie aan de realiteit van hard werken wilde ontsnappen en zijn leven wilde blijven leiden op basis van bedoelingen.

4. Liefde is gebaseerd op actie, niet op gevoel.

In onze gratis masterclass over liefde en intimiteit deelde Rudá Iandê een diepzinnige gedachte: "Liefde is veel meer dan een emotie. Liefde voelen is slechts een deel van het spel. Maar het is te oppervlakkig als je het niet eert door daden."

Wij westerlingen groeien gemakkelijk op met het idee van "romantische liefde". In onze films zien we vaak beelden van een romantisch paar, hand in hand wandelend langs het strand, met de zon die zachtjes ondergaat op de achtergrond.

Het punt is dat deze ideeën over "romantische liefde" vaak de manier filteren waarop we onze relaties bekijken. We willen wanhopig dat de partner voor ons past bij de visie die we altijd hebben over de ware liefde die we uiteindelijk zouden vinden.

Deze concepten van liefde vormen de basis voor de bedoelingen die wij voor onze relaties hebben.

In de masterclass moedigt Rudá je aan deze intenties onder ogen te zien, zodat je de liefde evalueert door te kijken naar jouw daden en die van je partner.

De grootste momenten van liefde kwamen niet voort uit hoe hij zich voelde, maar uit hoe hij handelde in bepaalde situaties.

5. De manier waarop je je leven leeft is wat er echt toe doet.

Ik heb de laatste jaren besloten dat de manier waarop ik mijn leven leef belangrijker is dan mijn redenen om het te leven.

Het leven dat ik heb gecreëerd is de som van mijn creatieve uitingen en daden. Mijn intenties hebben de leidraad voor mijn leven gevormd, maar als ik terugkijk, zijn het mijn daden die er echt toe doen.

Ik denk dat we in een tijd leven waarin het nog nooit zo gemakkelijk is geweest om aandacht te krijgen voor de bedoelingen die we hebben. We kunnen een Facebook-post delen met onze gedachten over een kwestie en ons gevalideerd voelen door de likes en shares die we krijgen.

Onze acties krijgen niet zoveel aandacht. Ze zijn moeilijker uit te leggen.

Sam Harris zegt dat ethisch gezien intentie bijna het hele verhaal is. Ik denk niet dat dit gepast is als het gaat om Amerikaans buitenlands beleid. Het is ook ongepast bij het ontwerpen van het leven dat we willen leiden.

Je acties zijn wat telt. Beoordeel jezelf op wat je hebt gedaan, niet op wat je van plan bent te doen. Zonder actie zijn de beste bedoelingen in de wereld niet meer dan dat: bedoelingen.

//www.instagram.com/p/CBmH6GVnkr7/?utm_source=ig_web_copy_link

Vond je mijn artikel leuk? Like me op Facebook om meer van dit soort artikelen in je feed te zien.