10 dingen die Osho zei over huwelijk en kinderen

Bhagwan Shree Rajneesh, of Osho, was een internationaal bekende goeroe en sekteleider die een nieuwe spirituele beweging begon.

Osho kwam oorspronkelijk uit India en stichtte een gemeenschap op het platteland van Oregon die Rajneeshpuram heette.

Hij werd uiteindelijk gedeporteerd omdat hij deelnam aan een mislukte moordaanslag op een hooggeplaatste staatsfunctionaris en probeerde de plaatselijke gemeenschap te vergiftigen met... salmonella om de uitkomst van een verkiezing te beïnvloeden.

Maar Osho's leringen en filosofieën blijven voortleven en beïnvloeden veel mensen, ook zij die ervoor kiezen zijn controversiële seksuele en morele gedrag over het hoofd te zien omdat zij waarde vinden in zijn inzichten.

Dit is wat Osho zei over het cruciale onderwerp van huwelijk en gezin.

Wat Osho zei over huwelijk en kinderen

1) "Ik ben vanaf het begin tegen het huwelijk

Osho was tegen het huwelijk. Hij beschouwde het als zelfbeperkend en beperkend.

Hij is nooit getrouwd en zei altijd dat het slechts een vorm van zelf-sabotage was, waarbij je jezelf vastzet door je "wettelijk te binden" op een manier die je spirituele mogelijkheden verlaagt.

De grootste drijfveer achter de dingen die Osho zei over huwelijk en kinderen was zijn geloof in persoonlijke vrijheid boven alles.

Osho geloofde dat vrijheid de "ultieme waarde" was en zag daarom het huwelijk en de traditionele opvoeding van kinderen in een kerngezin als iets negatiefs.

Mensen kunnen wijzen op de zeer beperkte vrijheid die hij de leden van zijn sekte gaf en op de hypocrisie, maar het is duidelijk dat Osho tenminste voor zijn eigen leven meent wat hij zegt.

Hij wil vrijheid, en een huwelijk zou dat in de weg staan.

Zoals Osho zei:

"Ik ben vanaf het begin tegen het huwelijk, want dat betekent het inperken van je vrijheid."

2) Osho steunde de gemeenschappelijke opvoeding van kinderen

Osho geloofde dat kinderen gemeenschappelijk moesten worden opgevoed.

Hij beschouwde nucleaire en traditionele gezinsstructuren als de wortel van de meeste jeugdtrauma's.

Volgens Osho creëert "de familie enorme problemen" en geeft hen "al hun ziekte, al hun bijgeloof, al hun domme ideeën".

Wat bepaalt deze communes die kinderen opvoeden? Ogenschijnlijk zijn dat vrije liefde filosofieën zoals die van Osho.

"Het kind moet bevrijd worden van de familie," zegt Osho.

Zijn eigen commune stond onder zijn bevel, dus als hij het heeft over domme ideeën versus goede ideeën, zegt Osho in feite dat zijn ideeën moeten zijn wat kinderen opvoedt.

Naast vrije liefde en het ontbreken van vastomlijnde verplichtingen (behalve aan hemzelf), geloofde Osho ook dat we met de stroom mee moesten gaan en ons niet zozeer moesten richten op doelen en de bestemming.

Daarom stelde hij zich een soort vrijlevende commune voor, behalve onder zijn controle, waar kinderen werden opgevoed zonder er echt om te geven wie hun ouders waren en waar hun waarden (of gebrek aan waarden) werden ingeprent door hem of mensen zoals hij.

3) Osho zei dat het huwelijk meestal de hel is in plaats van de hemel die het zou moeten zijn.

Een van de andere belangrijke dingen die Osho zei over huwelijk en kinderen was dat de realiteit van het gezinsleven niet aan zijn idealen voldeed.

Osho geloofde dat het huwelijk potentieel heeft in heilige en religieuze zin, maar dat de poging om dat over te dragen naar het praktische leven meestal mislukt is.

Volgens hem begonnen mensen die geestelijk niet ver genoeg waren met het huwelijk en maakten er iets gruwelijks van.

In plaats van een heilige band werd het een duivels contract.

In plaats van dat twee mensen elkaar steunen en helpen groeien, werd het vaak een pact van afhankelijkheid en beklemming.

Zoals Osho zegt:

"We probeerden er iets blijvends van te maken, iets heiligs, zonder zelfs maar het ABC van heiligheid te kennen, zonder iets van het eeuwige te weten.

"Onze bedoelingen waren goed, maar ons begrip was erg klein, bijna te verwaarlozen.

"Dus in plaats van dat het huwelijk iets van een hemel is geworden, is het een hel geworden. In plaats van heilig te worden, is het zelfs gedaald tot onder de godslastering."

4) Osho noemde het huwelijk "slavernij" maar zei dat het soms toch positief is

Osho ging zo ver dat hij het huwelijk "slavernij" noemde. Hij zei dat het een manier is waarop velen van ons onze kans op echte liefde saboteren en onszelf opsluiten in holle rollen.

Volgens Osho is de enige echte oplossing voor het huwelijk het helemaal niet meer te doen als sociale en wettelijke gewoonte.

Maar paradoxaal genoeg zei Osho ook dat het huwelijk soms heel positief kan zijn.

Wat hij bedoelde was dat, hoewel het wettelijke huwelijk voor hem geen goede zaak is, het toch af en toe kan samenvallen met wat hij definieerde als echte, levende liefde.

Waar hij voor waarschuwde was te geloven dat de verbintenis van het huwelijk zou leiden tot liefde of elementen van liefde die je voelt zou versterken.

Zoals hij hier zegt:

"Ik ben niet tegen het huwelijk - ik ben voor de liefde. Als de liefde je huwelijk wordt, goed; maar hoop niet dat het huwelijk liefde kan brengen.

"Dat is niet mogelijk.

"Liefde kan een huwelijk worden. Je moet heel bewust werken om je liefde om te zetten in een huwelijk."

5) Het huwelijk brengt het slechtste naar boven in plaats van het beste.

Osho geloofde dat het huwelijk het slechtste in ons naar boven brengt.

Door onze verbintenis te officialiseren en te concretiseren, geeft het huwelijk mensen de ruimte om hun slechtste instincten en patronen steeds opnieuw uit te leven.

"Twee vijanden leven samen en doen alsof ze verliefd zijn en verwachten dat de ander liefde geeft; en hetzelfde wordt verwacht door de ander," zegt Osho.

"Niemand is klaar om te geven - niemand heeft het. Hoe kun je liefde geven als je het niet hebt?"

Dit lijkt een zeer negatieve en cynische kijk op het huwelijk en is een van de meer verontrustende dingen die Osho zei over huwelijk en kinderen, hoewel het voor sommige echtparen die dit lezen misschien waar is.

Osho presenteert vaak het idee dat vrouwen in huwelijken seks hebben uit verplichting, bijvoorbeeld.

"Wat voor een neurotische samenleving heb je gecreëerd?"

Osho geloofde dat het huwelijk de oorzaak is van "99%" van onze psychologische problemen en sociale problemen. In plaats daarvan moeten we ons gewoon richten op onze dagelijkse verlangens en meegaan met de stroom, betoogde hij.

Hoewel het duidelijk lijkt dat Osho gelijk heeft dat het huwelijk een deprimerende poppenkast kan worden, zijn er ook veel gevallen waarin het huwelijk diep authentiek en versterkend wordt.

6) "Iedereen zou moeten scheiden, zonder uitzondering.

De traditionele Indiase cultuur ziet het huwelijk vaak meer als een praktische dan als een romantische onderneming.

Osho zelf zei dat zijn ouders wilden dat hij ofwel een "celibataire monnik" werd, ofwel trouwde en zijn familie een beter economisch fortuin bracht.

In plaats daarvan zei Osho dat hij ervoor koos om op het "scheermesje" te lopen en "ik heb enorm genoten van de wandeling".

Vertaling: Osho sliep met veel vrouwen en ontweek de culturele normen en fatsoen die van hem werden verwacht.

Hij stond erom bekend dat zijn gemeenschap regelmatig gigantische orgieën hield, en geloofde duidelijk niet in de traditionele Zuid-Aziatische en westerse seksuele normen.

In feite hoopte Osho dat iedereen gewoon zijn gang kon gaan en kon slapen met wie hij wilde, door te beweren dat "iedereen zou moeten scheiden" en leven zoals hij dat doet.

Osho zegt dat mensen moeten leren afscheid te nemen als de liefde weg is, in plaats van bij elkaar te blijven uit plichtsbesef of gewoonte.

7) "Uw God heeft verkrachting gepleegd met de maagd Maria".

Osho toont zijn gebrek aan Bijbelse kennis en beweert zelfs dat de God van de Bijbel "verkrachting pleegde met de maagd Maria".

Osho hield ervan mensen te beledigen, en genoot van de reactie als hij dingen zei als "jullie God is een verkrachter" tegen mensen met een cultureel christelijke achtergrond.

Toen hij het bijvoorbeeld had over de Heilige Geest die Maria bezwangerde, grapte Osho dat "de Heilige Geest deel uitmaakt van God: misschien is hij zijn geslachtsdeel".

Door een verhaal over liefde en heiligheid te veranderen in een verhaal over verkrachting en gedaanteverwisselende seksspelletjes, toont Osho zijn algemene kader met betrekking tot huwelijk en gezin:

Bespotting van wat hij niet begrijpt, en bevordering van een soort rebelse en bijna kinderlijke obsessie met persoonlijke vrijheid.

Net als zovelen in de hedendaagse tegencultuur maakt Osho de binaire en infantiele fout te denken dat als A slecht is, dan is B goed.

Met andere woorden, omdat hij aspecten van het huwelijk heeft geïdentificeerd die hij onsmakelijk en negatief vindt, concludeert hij dat het huwelijk zelf onsmakelijk en negatief is.

En omdat hij voorbeelden vindt waarin hij gezag als onderdrukkend beschouwt, concludeert hij dat gezag en regels inherent onderdrukkend zijn (behalve Osho's eigen gezag, blijkbaar).

8) De familie moet worden vernietigd

Om het niet te mooi te stellen, de simpele waarheid is dat Osho het traditionele gezin haatte.

Hij geloofde dat de tijd ervan voorbij was en dat het een overblijfsel was van een besmette en giftige mentaliteit en sociaal systeem.

In plaats daarvan wilde Osho dat kinderen gemeenschappelijk werden opgevoed en dat waarden collectief werden bijgebracht.

Die waarden zijn zijn relativistische waarden over leven, liefde en moraal.

In wezen vormde het traditionele gezin een concurrentie voor Osho's eigen systeem.

Hij zag de Osho-commune als het tegengif voor traditionele normen die mensen gevangen hielden in verplichtingen en patronen die hun zelfontplooiing beperkten.

Volgens Osho moeten mensen vrijheid als hun "allerhoogste" prioriteit stellen en dat zou ook moeten gelden voor de manier waarop gemeenschap, seksuele relaties en sociale structuren zijn georganiseerd.

Families hebben de neiging voorrang te geven aan rollen en plichten, daarom zag Osho hen als de vijand.

Hoewel hij zei dat zijn ideale commune er nog steeds een zou zijn waar kinderen hun ouders kenden en van tijd tot tijd "naar hen toe konden komen", geloofde hij min of meer dat het gezin volledig moest worden afgeschaft.

9) Het huwelijk is een schadelijke wensdroom

Volgens Osho is het huwelijk een poging van de mensheid om de liefde in een kooi te stoppen en te bewaren als een mooie vlinder.

Wanneer we liefde tegenkomen, in plaats van ervan te genieten zolang het duurt, beginnen we het te willen "bezitten" en definiëren.

Dit leidt dan tot het idee van het huwelijk, waar we proberen de liefde te formaliseren en permanent te maken.

Zoals Osho zegt:

"De mens vond het noodzakelijk dat er een soort wettelijk contract zou zijn tussen geliefden, omdat de liefde zelf droom-gedoe is, het is niet betrouwbaar...het is er dit moment en het volgende moment is het weg."

Omdat Osho gelooft dat liefde komt en gaat, ziet hij het huwelijk als twee hoofdzaken:

Eén: waanideeën en vals.

Twee: uiterst schadelijk en onoprecht.

Hij gelooft dat het waanideeën zijn omdat hij niet gelooft in monogamie of in liefde die je hele leven duurt.

Hij gelooft dat het schadelijk is omdat hij denkt dat ons hechten aan zelfbeperkende verplichtingen ons vermogen beperkt om het goddelijke te ervaren en andere mensen te zien in hun meest authentieke en rauwe vorm.

10) Ouders creëren hun "koolstofkopie" in hun kinderen

Osho geloofde dat een van de ergste dingen van huwelijk en gezin de problemen waren die het in de volgende generatie creëerde.

Hij zei dat de problemen van de ouders zullen worden doorgegeven aan zijn zonen en dochters die hun "carbon copy" zullen zijn.

Negatieve emotionele trauma's en gedragingen worden van generatie op generatie doorgegeven.

Osho's oplossing was, zoals ik al zei, een commune waarin volgens hem "vele tantes en ooms" zouden zijn die de jongeren "enorm zouden verrijken" en hen uit storende huiselijke situaties zouden halen.

Osho geloofde dat gemeenschappelijk ouderschap de beste hoop voor de toekomst was.

In plaats van rond vechtende ouders te zitten, zouden ze blootgesteld worden aan veel verschillende soorten mensen die hen nieuwe dingen leren en voor hen zorgen.

Kijkend naar Osho door nieuwe ogen

Osho werd geboren in 1931 en stierf in 1990. Het lijdt geen twijfel dat hij een enorme invloed heeft gehad op de wereld, ten goede of ten kwade.

Zijn leringen en ideeën waren essentieel voor de vorming van de New Age beweging, en het is duidelijk dat er bij het grote publiek nog steeds vraag is naar zijn materiaal.

Osho was misschien veel dingen, maar hij was nooit saai.

Persoonlijk ben ik het volstrekt oneens met zijn opvattingen over huwelijk en gezin, en ik vind sommige van zijn uitspraken beledigend en onwetend.

Hoewel ik het ermee eens ben dat het huwelijk beperkend en verstikkend kan zijn, denk ik dat dit meer te maken heeft met de mensen in het huwelijk en hoe zij met elkaar omgaan dan met de instelling van het huwelijk zelf.

Ik deel ook niet Osho's focus op vrijheid als het hoogste goed.

Niettemin, of Osho's opvattingen over huwelijk en gezin je nu hebben beledigd of je het ermee eens bent, er is geen twijfel over mogelijk dat hij een of andere reactie teweeg heeft gebracht.

Dat is op zich waardevol om af te wegen hoe we naar ons eigen waardesysteem en onze levensprioriteiten kijken.