Spirituele ervaring vs. spiritueel ontwaken: Wat is het verschil?

We zijn allemaal op zoek naar antwoorden in het leven.

Spiritueel ontwaken bengelt de wortel voor ons en belooft de antwoorden waarnaar we verlangen.

Een beter begrip van de aard van het bestaan en onze plaats daarin. Dat is het uiteindelijke doel.

Maar voor de meesten van ons is het verre van gemakkelijk om dat punt te bereiken.

Als je op een spiritueel pad bent, kun je het gevoel hebben dat je glimpen van de waarheid krijgt.

Soms voelt het zelfs stevig in je greep, voordat het je onaangenaam door de vingers glipt.

En in de kern is dit het verschil tussen een spirituele ervaring en een volledig spiritueel ontwaken.

In een notendop: Spirituele ervaring vs spiritueel ontwaken

Simpel gezegd:

De ene houdt stand, de andere niet.

Tijdens een spirituele ervaring krijg je glimpen in de waarheid.

Dat zou kunnen:

• Voel de 'eenheid' van al het leven
• Het gevoel dat je iets buiten jezelf ervaart
• Voel een interne verschuiving
• Kan jezelf op afstand observeren en verschillende perspectieven krijgen
• een diep gevoel van vrede, begrip of waarheid voelen

Voor sommigen voelt een bezoek aan deze plek bijna euforisch. Het is een bevrijding van de last van het "zelf".

Maar het duurt niet lang.

In tegenstelling tot een spiritueel ontwaken, blijft deze toestand je niet bij.

Het kan minuten, uren, dagen of misschien zelfs maanden duren. Het kan eenmalig zijn, of komen en gaan.

Het zal je vrijwel zeker op een bepaalde manier veranderd hebben. Een manier waar je niet meer van terug kunt.

Maar uiteindelijk is het nog geen blijvertje.

Spirituele ervaringen zijn een beetje als het "warmer, kouder" spel

Heb geduld met me voor deze analogie...

Maar ik heb vaak het gevoel gehad dat spirituele ervaringen een beetje lijken op dat kinderspelletje "warmer, kouder".

Het is die waarbij je geblinddoekt bent en over de hele plek struikelt terwijl je een voorwerp probeert te vinden dat voor je verborgen is.

Je enige gids is een stem die je roept in de duisternis en je laat weten of je het warmer of kouder krijgt.

Dit gaat door tot uiteindelijk de stem in de duisternis verklaart "zeer heet, zeer heet" als we op aanraakafstand komen.

Als het verborgen voorwerp ontwaken is, dan zijn het rondstrompelen - soms warmer, soms kouder worden - de spirituele ervaringen die we onderweg opdoen.

Het zijn de zo belangrijke aanwijzingen en inzichten die we krijgen en die ons helpen onze weg te vinden naar een meer duurzaam spiritueel ontwaken.

Dit is iets waarnaar spiritueel leraar Adyashanti ook verwijst als een "blijvend ontwaken" in tegenstelling tot "niet-blijvend ontwaken".

Blijvend en niet blijvend ontwaken

In zijn boek, The End of Your World: Uncensored Straight Talk on the Nature of Enlightenment, noemt Adyashanti het verschil tussen een spirituele ervaring en een spiritueel ontwaken het al dan niet blijvend zijn.

Hij betoogt dat een spirituele ervaring nog steeds een soort ontwaken is, alleen niet een die lang duurt:

"Deze ervaring van ontwaken kan slechts een glimp zijn, of het kan gedurende langere tijd aanhouden. Nu, sommigen zouden zeggen dat als een ontwaken tijdelijk is, het geen echt ontwaken is. Er zijn mensen die geloven dat, met authentiek ontwaken, je waarneming zich opent voor de ware aard der dingen en zich nooit meer afsluit...

"Wat ik als leraar heb gezien, is dat de persoon die een kortstondige blik voorbij de sluier van dualiteit heeft en de persoon die een permanente, "blijvende" realisatie heeft, hetzelfde zien en ervaren. De ene persoon ervaart het kortstondig; de andere ervaart het voortdurend. Maar wat wordt ervaren, als het werkelijk ontwaken is, is hetzelfde: alles is één; we zijn niet een bepaald ding of een bepaald...iemand die in een bepaalde ruimte kan worden geplaatst; wat wij zijn is tegelijkertijd niets en alles."

In wezen is de bron van een spirituele ervaring en een spiritueel ontwaken dezelfde.

Ze worden veroorzaakt door hetzelfde "Bewustzijn", "Geest" of "God" (afhankelijk van welke taal voor jou het meest resoneert).

En ze creëren een soortgelijk effect en ervaring.

Het verschil is dus gewoon dat het ene wordt volgehouden en het andere niet.

Hoe ziet een spirituele ervaring eruit?

Maar hoe weten we eigenlijk of we een spirituele ervaring hebben gehad? Vooral als dat ontwaken ons niet bijblijft.

Wat zijn de kenmerken van een spirituele ervaring of het begin van een ontwaken?

De waarheid is, net als het hele spirituele proces, dat het voor iedereen anders is.

Sommige spirituele ervaringen kunnen voortkomen uit traumatische gebeurtenissen zoals bijna-doodervaringen.

Mensen die de dood hebben aangeraakt en van de rand zijn teruggekomen, beschrijven aan onderzoekers een "glorieus hiernamaals, gevuld met grote vrede, evenwicht, harmonie en prachtige liefde, die ver afstaat van ons vaak stressvolle aardse leven".

Strijd en moeilijkheden in het leven werken zeker als een katalysator voor velen.

Hoe lastig en onaangenaam het ook is, het lijdt geen twijfel dat pijn een weg kan zijn naar dieper spiritueel begrip.

Daarom kunnen spirituele ervaringen komen na bepaalde verliezen in je leven, zoals het verlies van een baan, een partner of iets anders dat belangrijk voor je voelde.

Maar deze ervaringen overkomen ons ook in veel rustiger omstandigheden. Ze kunnen worden veroorzaakt door schijnbaar alledaagse dingen.

Misschien als we in de natuur zijn, spirituele boeken of teksten lezen, mediteren, bidden of naar muziek luisteren.

Een van de moeilijkste dingen van spiritualiteit is dat we met woorden iets proberen uit te drukken dat tamelijk onbeschrijfelijk is.

Hoe kunnen we een oneindig en alomvattend "weten" of "waarheid" uitdrukken met het eindige instrument van de taal?

Dat kunnen we niet echt.

Maar we kunnen onze ervaringen met elkaar delen, zodat we ons allemaal iets minder verloren voelen door dit alles.

En de waarheid is dat deze spirituele ervaringen niet ongewoon zijn, helemaal niet...

Spirituele ervaringen komen vaker voor dan je denkt

In feite zegt bijna een derde van de Amerikanen dat zij een "diepgaande religieuze ervaring of ontwaken hebben gehad die de richting van hun leven heeft veranderd".

De onderzoekers David B. Yaden en Andrew B Newberg schreven het boek "The Varieties of Spiritual Experience".

Daarin benadrukken zij dat spirituele ervaringen weliswaar veel verschillende vormen kunnen aannemen, maar dat ze over het geheel genomen kunnen worden omschreven als:

"wezenlijk veranderde bewustzijnstoestanden met een waarneming van, en verbinding met, een of andere ongeziene orde."

Zoals uiteengezet in de Washington Post, hebben de auteurs onder die bredere overkoepelende term ook 6 subcategorieën naar voren geschoven om deze ervaringen verder te beschrijven:

• Numinous (gemeenschap met het goddelijke)
• Openbaringen (visioenen of stemmen)
• Synchroniciteit (gebeurtenissen met verborgen boodschappen)
• Eenheid (zich één voelen met alle dingen)
• Esthetisch ontzag of verwondering (diepgaande ontmoetingen met kunst of natuur)
• Paranormaal (het waarnemen van entiteiten zoals geesten of engelen)

De grenzen tussen deze definities kunnen vaag zijn, zeggen Yaden en Newberg. Bovendien kan één enkele ervaring meerdere categorieën overlappen.

In plaats van te praten over hoe spirituele ervaringen er dan uitzien, kunnen we misschien beter vragen hoe ze voelen.

Het is als liefde, je kunt het niet beschrijven, je voelt het gewoon...

Het identificeren van deze veranderende spirituele ervaringen kan vaag aanvoelen.

Ik heb deze glimpen van ontwaken eerder vergeleken met verliefdheid. We kunnen liefde niet altijd onder woorden brengen, maar we voelen het gewoon.

We weten wanneer we erin zitten, en we weten ook wanneer we eruit gevallen zijn.

Het komt voort uit een intuïtief buikgevoel. En zoals vele geliefden die hard voor iemand gevallen zijn je zullen vertellen:

"Als je het weet, weet je het!"

Maar ben je ooit verliefd geweest en heb je je achteraf afgevraagd hoe echt je gevoelens waren?

Zodra de betovering verbroken lijkt, kun je je afvragen of het toch liefde was of gewoon een truc van je geest.

Soms krijgen we ook zo'n gevoel na een spirituele ervaring.

Achteraf, als we die toestand hebben verlaten, kunnen we ons afvragen wat we dachten te zien, wat we voelden en wat we op dat moment wisten dat waar was.

Als de herinnering aan een spirituele ervaring vervaagt, kun je je afvragen of je echt een spirituele ervaring hebt gehad of niet.

Ik denk dat het begrijpelijk is. Als we in en uit spirituele ervaringen duiken kan het soms voelen alsof er een lange tijd tussen zit.

We kunnen ons zorgen maken dat we achteruit zijn gegaan. We kunnen bang zijn dat we uit het oog zijn verloren wat was begonnen.

Maar misschien moeten we troost putten uit spirituele leraren die ons verzekeren:

Als de waarheid eenmaal aan het licht is gekomen, al is het maar een beetje, begint het je op een pad waar je niet van terug kunt keren.

Het goede nieuws (en misschien ook het slechte nieuws) is dat als het eenmaal begint, je het niet meer kunt stoppen.

Misschien heb je, net als ik, spirituele ervaringen gehad en vraag je je af wanneer je eindelijk het 'Nirvana' zult bereiken.

(Als in, de hemel in tegenstelling tot de 90's Amerikaanse rock bank!)

Ik bedoel, schiet op verlichting, ik word ongeduldig.

Tenslotte zijn er maar zoveel klankschaalbehandelingen die een meisje kan uitzitten.

Ik maak een grapje, maar alleen in een poging om licht te werpen op de frustratie die velen van ons volgens mij soms voelen op onze spirituele reis.

Het ego kan spiritualiteit gemakkelijk veranderen in een prijs die moet worden gewonnen, of een vaardigheid die moet worden "veroverd".

Bijna zoals het laatste level van een videospel, streven we naar de finish.

Als je je ooit hebt afgevraagd wanneer je spirituele ervaring (zoals Adyashanti het noemt) meer "blijvend" wordt, dan is het goede nieuws:

Er is geen vooropgesteld tijdschema voor het ontvouwen van het ontwaken. Maar als het eenmaal begint is er geen weg meer terug.

Zodra je die glimpen van de waarheid krijgt, is de bal al aan het rollen en kun je hem niet meer stoppen.

Je kunt niet zien, voelen of weten wat je al hebt meegemaakt.

Waarom zeg ik dan "het slechte nieuws ook"?

Omdat het sprookje van spiritualiteit klinkt alsof het vrede zal brengen.

We hebben dit beeld van euforie en wijsheid die ervan uitgaat, terwijl het in werkelijkheid ongelooflijk pijnlijk, rommelig en soms ook behoorlijk beangstigend kan zijn.

Spiritueel ontwaken kan zowel pijnlijk als zalig zijn. Misschien is dat gewoon een weerspiegeling van de grote dualiteit van het leven.

Maar ten goede en ten kwade, we zijn op weg naar een spiritueel ontwaken.

Terwijl dit voor velen van ons gebeurt via de spirituele ervaringen die we onderweg opdoen, is het voor anderen meer direct.

Instant spiritueel ontwaken

Niet iedereen neemt de spirituele ervaringen route naar volledig ontwaken. Sommigen komen er in een flits.

Maar deze schijnbaar snelle route lijkt zeker minder gebruikelijk.

Bij deze gelegenheden komt het ontwaken schijnbaar als een ton bakstenen uit het niets. En het is veelzeggend dat mensen zo blijven in plaats van terug te vallen naar hun vorige gevoel van zelf.

Soms volgt dit onmiddellijke ontwaken op een dieptepunt.

Dit was het geval voor spiritueel leraar Eckhart Tolle die voor zijn ontwaken leed aan zware depressies.

Hij spreekt over een plotselinge innerlijke transformatie nadat hij op een nacht kort voor zijn 29e verjaardag op het punt stond zelfmoord te plegen:

"Ik kon niet meer met mezelf leven. En daarin rees een vraag zonder antwoord: wie is het 'ik' dat niet met het zelf kan leven? Wat is het zelf? Ik voelde me in een leegte getrokken! Ik wist toen nog niet dat wat er werkelijk gebeurde was dat het door de geest gemaakte zelf, met zijn zwaarte, zijn problemen, dat leeft tussen het onbevredigende verleden en de angstige toekomst, instortte. Het loste op."

"De volgende ochtend werd ik wakker en alles was zo vredig. De vrede was er omdat er geen zelf was. Alleen een gevoel van aanwezigheid of "zijn", gewoon observeren en kijken. Ik had er geen verklaring voor."

Spiritueel ontwaken: een verschuiving in het bewustzijn

Voor de menselijke ervaring op deze aarde lijkt het bereiken van een duurzaam spiritueel ontwaken het eindstation.

De laatste fase waarin al onze ervaringen van spiritualiteit kunnen culmineren en iets blijvends creëren.

Eckhart Tolle zegt: "Bij spiritueel ontwaken ontwaak je in de volheid, de levendigheid en ook de heiligheid van het nu. Je was afwezig, in slaap, en nu ben je aanwezig.

We zien onszelf niet langer als een "ik". In plaats daarvan voelen we dat we de aanwezigheid erachter zijn.

"Er is niets belangrijker voor ware groei dan te beseffen dat jij niet de stem van de geest bent - jij bent degene die hem hoort."

- Michael A. Singer

Maar een wanhopig verlangen om dit punt te bereiken kan ons ook op een dwaalspoor brengen.

Het is makkelijk om spirituele ervaringen te verwarren met een ontwaken...

Als je door een spiritueel ontwaken bent gegaan, identificeer je je niet langer te veel met het "zelf".

Aka: het karakter in het leven dat je het grootste deel van je leven hebt opgebouwd en gespeeld.

Maar je kunt spirituele ervaringen hebben en toch terugkeren naar identificatie met dit "zelf".

Zoals Adyashanti het zegt:

"Het bewustzijn opent zich, het gevoel van het afgescheiden zelf valt weg - en dan, zoals het diafragma van een cameralens, sluit het bewustzijn zich weer. Plotseling neemt de persoon die eerder ware non-dualiteit, ware eenheid, had waargenomen, nu verrassend genoeg weer waar in de dualistische "droomtoestand".

En dit kan ons openstellen voor een van de valkuilen op een spirituele reis:

Overidentificatie met ons "spirituele zelf".

Want jezelf voorhouden dat je je niet langer identificeert met 'zelf' is natuurlijk niet hetzelfde.

En het is zo gemakkelijk om per ongeluk de ene persoonlijke identiteit te verwisselen met de andere. Ons oude "onbewuste" zelf verwisselen met ons glanzende nieuwe superieure "ontwaakte" zelf.

Misschien klinkt deze nieuwe ik erg spiritueel. Misschien hebben ze woorden als 'namaste' aan hun vocabulaire toegevoegd.

Misschien doet deze nieuwe ik meer aan spirituele activiteiten. Ze brengen hun tijd door met mediteren en yoga, zoals ieder goed spiritueel mens zou moeten doen.

Dit nieuwe spirituele zelf kan rondhangen met andere spirituele mensen. Ook zij zien er veel spiritueler uit en klinken veel spiritueler dan gewone "onbewuste" mensen, dus moeten ze wel beter zijn.

We voelen ons zeker en getroost in de wetenschap dat we het gehaald hebben. We zijn verlicht... of in ieder geval heel dichtbij.

Maar we zijn in een val gelopen.

We zijn helemaal niet wakker. We hebben alleen een vals "zelf" ingeruild voor een ander.

Want wat zij die het ware spirituele ontwaken bereiken ons vertellen is dit:

Er kan niet zoiets bestaan als een "ontwaakt persoon", omdat het wezen van ontwaken is dat je ontdekt dat er geen afzonderlijk persoon is.

Er is geen zelf als je spiritueel wakker bent. Spiritueel ontwaken is eenheid.

Onder het persoonlijke zelf, toont het ontwaken je een diepere aanwezigheid. En dus moet het "zelf" dat zich ontwaakt voelt, nog steeds het ego zijn.

Laatste gedachten: We gaan allemaal in dezelfde richting, we nemen alleen verschillende routes...

Spiritualiteit - onze ervaringen onderweg en het begin van een ontwaken - kan een ongelooflijk verwarrende tijd zijn.

Het is dus begrijpelijk dat we allemaal een blauwdruk zoeken om te volgen.

Het kan ironisch voelen dat de reis naar eenheid zo isolerend of soms eenzaam kan aanvoelen.

We kunnen ons afvragen hoe we het doen, of ons zorgen maken dat we onderweg misstappen maken.

Maar aan het eind van de dag, welke verschillende weg we ook nemen, gaan we uiteindelijk allemaal naar dezelfde plaats.

Zoals spiritueel leraar Ram Dass het zegt in 'Journey of Awakening: A Meditator's Guidebook':

"De spirituele reis is individueel, zeer persoonlijk. Het kan niet worden georganiseerd of geregeld. Het is niet waar dat iedereen een bepaald pad moet volgen. Luister naar je eigen waarheid."