باورهای کلیدی نوام چامسکی چیست؟ 10 ایده مهم او

نوام چامسکی نویسنده، زبان شناس و مفسر سیاسی با نفوذ آمریکایی است.

او با انتقاد از امپریالیسم غربی و استثمار اقتصادی به شهرت رسید.

چامسکی استدلال می کند که نخبگان سیاسی و اقتصادی بدبینانه از طریق استفاده ماهرانه از زبان محدودکننده فکر و مکانیسم‌های کنترل اجتماعی، جمعیت را دستکاری کنید.

به‌ویژه، بسیاری از کتاب نمادین چامسکی در سال 1988 با عنوان Manufacturing Consent می‌دانند که در مورد اینکه چگونه رسانه‌ها در خدمت منافع شرکت‌ها به قیمت از دست دادن افراد شاغل هستند.

با این حال، ایدئولوژی چامسکی بسیار بیشتر از این اصول اولیه است.

در اینجا 10 ایده برتر او وجود دارد.

10 ایده کلیدی نوام چامسکی

1) چامسکی معتقد است که ما با درک ایده زبان متولد شده ایم

طبق نظر چامسکی، همه انسان ها از نظر ژنتیکی دارای مفهومی هستند که ارتباط زبانی و کلامی چیست و چگونه می تواند عمل کند.

اگرچه باید زبانها را بیاموزیم، او معتقد است که ظرفیت این کار توسعه نیافته است، بلکه ذاتی است.

"اما آیا توانایی ارثی زیربنای زبانهای فردی ما وجود دارد - چارچوبی ساختاری که این امکان را فراهم می کند. ما به این راحتی زبان را درک کنیم، حفظ کنیم و توسعه دهیم؟ در سال 1957، نوام چامسکی، زبان شناس، کتابی پیشگامانه به نام ساختارهای نحوی منتشر کرد.

"این کتاب ایده جدیدی را ارائه کرد: همه انسان ها ممکن است با درک ذاتی از نحوه عملکرد زبان متولد شوند."

این نظریه استسیاست خارجی ایالات متحده مورد بدرفتاری و نقض قرار گرفته است.

به این ترتیب، چامسکی استدلال می کند که حتی کسانی که از نظر اخلاقی به سیاست خارجی دولت خود اهمیت نمی دهند یا معتقدند که به نحوی قابل توجیه است، باید به دلیل پتانسیلی که در نهایت ممکن است نگران باشند. منجر به حمله به آنها و خانواده هایشان می شود.

10) چامسکی معتقد است ترامپ و حزب جمهوری خواه بدتر از استالین و هیتلر هستند

چامسکی نه تنها معتقد است که ایده های جناح راست بد هستند، بلکه او همچنین معتقد است که آنها می توانند به معنای واقعی کلمه به دنیا پایان دهند.

به ویژه، او "چپ شرکتی" و راست را در چنگال شرکت های بزرگ، صنعت سوخت های فسیلی و مجتمع سود نظامی-صنعتی جنگ می داند. .

او به شدت با ریاست جمهوری ترامپ مخالفت کرد و گفته است که حزب جمهوری خواه امروزی ایالات متحده را بزرگترین تهدیدی برای زندگی بشر می داند که تاکنون وجود داشته است.

او همچنین ادعا می کند که جمهوری خواهان بدتر هستند. از هیتلر از آنجایی که حزب جمهوری خواه و راست مدرن محیط زیست یا تغییرات آب و هوایی را جدی نمی گیرند، چامسکی آنها را به طور سیستماتیک جهان را به سمت انقراض واقعی هدایت می کند.

بنابراین او حزب جمهوری خواه را بدتر از قاتلان دسته جمعی می داند.

چامسکی این اظهارات را در مصاحبه ای با نیویورکر در اواخر سال 2020 بیان کرد.

"بله، او تلاش می کرد تا زندگی های زیادی را از بین ببرد، اما نه زندگی انسانی سازمان یافته بر روی زمین، و نه آدولف هیتلر. . او یک سخنگو بودهیولا است، اما تلاش های خود را کاملاً آگاهانه برای از بین بردن چشم انداز زندگی انسان روی زمین اختصاص نمی دهد.»

این قطعا نشان می دهد که چامسکی مایل است از آزادی بیان خود استفاده کند. ناگفته نماند که این عقیده مخالفت های شدیدی را به همراه داشته است و بسیاری از مردم از آن رنجیده اند.

آیا جهان بینی چامسکی درست است؟

این تا حدودی یک نظر است.

نقد چامسکی از سرمایه‌داری، رسانه‌های جمعی و نابرابری اقتصادی از بسیاری جهات پیش‌گویانه ثابت شده است.

در عین حال، چامسکی را می‌توان به طور قابل اعتمادی متهم کرد که مشکلات را با بازتوزیع و مدل‌های سوسیالیستی اقتصادی کم‌رنگ می‌کند.

علی‌رغم عمل‌گرایی او در نقاط مختلف، برای کسانی که در سمت چپ یا حتی مرکز هستند آسان است که چامسکی را بیش از حد ایده‌آلیستی بدانند.

در همین حال، راست‌گرایان عموما چامسکی را خارج از مسیر و هشداردهنده‌ای می‌دانند که فقط چیز خوبی ارائه می‌کند. - به نظر می رسد یک مسیر مبدل به سمت سیاست های فاجعه بار است.

نظر شما در مورد او هر چه باشد، شکی نیست که چامسکی یکی از تأثیرگذارترین روشنفکران عصر ما و متفکر و فعال برجسته چپ آمریکایی است.

با این حال، بسیاری دیگر با چامکسی و نظریه او در مورد "کسب زبان" موافق هستند. دستگاه» یا بخشی از مغز ما که از بدو تولد برای برقراری ارتباط کلامی طراحی و تنظیم شده است.

2) آنارکواسندیکالیسم

یکی از حیاتی ترین ایده های چامسکی آنارشوسندیکالیسم است که اساساً نسخه ای آزادیخواهانه از سوسیالیسم.

چامسکی به عنوان یک عقل گرا معتقد است که منطقی ترین سیستم برای شکوفایی بشر، شکل چپ گرا از آزادی خواهی است.

اگرچه لیبرتارینیسم اغلب به راست سیاسی در ایالات متحده مرتبط است. باورهای آنارشوسندیکالیستی چامسکی به دلیل حمایت از «دولت کوچک»، ترکیب آزادی فردی را با یک نظام اقتصادی و اجتماعی عادلانه‌تر پیشنهاد می‌کند>

چامسکی به عنوان یک مخالف سرسخت نوع سوسیالیسم استبدادی که توسط چهره هایی مانند جوزف استالین اعمال می شود، در عوض سیستمی را می خواهد که در آن مردم منابع و تصمیم گیری را به اشتراک بگذارند.

همانطور که میخائیل باکونین سوسیالیست آنارشیست با نفوذ بیان کرد. :

«آزادی بدون سوسیالیسم امتیاز و بی عدالتی است. سوسیالیسم بدون آزادی، بردگی و بی رحمی است."

در اصل، اعتقاد چامسکیادعا می کند که راهی برای اجتناب از وحشت اتحاد جماهیر شوروی و رژیم های سرکوبگر کمونیستی است و در عین حال حمایت و تصمیم گیری بیشتری را برای اعضای جامعه فراهم می کند.

ایدئولوژی های مشابهی توسط متفکران دیگری مانند پیتر کروپوتکین نیز مطرح شده است. 1>

3) چامسکی معتقد است که سرمایه داری نمی تواند کار کند

چامسکی به خاطر اشاره به بسیاری از بی عدالتی ها و زیاده روی های جوامع سرمایه داری به خوبی شناخته شده است.

اما این فقط نحوه آن نیست. نشان داده است که با آن مخالف است، این خود مفهوم است که با آن مخالف است.

همانطور که مت دیویس برای Big Think اشاره می کند:

"چامسکی و دیگران در مکتب فکری او استدلال می کنند که سرمایه داری ذاتاً استثمارگر و خطرناک است: یک کارگر کار خود را به فردی بالاتر در سلسله مراتب اجاره می دهد - مثلاً یک صاحب کسب و کار - که برای به حداکثر رساندن سود خود، انگیزه می یابد که تأثیر تجارت خود را بر جامعه اطراف خود نادیده بگیرد.

"در عوض، چامسکی استدلال می کند، کارگران و همسایگان باید در اتحادیه ها و جوامع (یا سندیکاها) سازماندهی کنند، که هر یک تصمیمات جمعی را به شکلی از دموکراسی مستقیم می گیرند."

بزرگ شدن در مدرسه کارگری - سوسیالیسم طبقاتی محله یهودی خود در فیلادلفیا، چامسکی شروع به خواندن آثار آنارشیستی کرد و در نهایت ایدئولوژی سیاسی خود را همانطور که در بند 3 مورد بحث قرار دادم توسعه داد.

نقد او از سرمایه داری در تمام طول زندگی خود ثابت بوده و بسیار بوده است.تأثیرگذار.

به گفته چامسکی، سرمایه داری نابرابری و در نهایت فاشیسم را ایجاد می کند. او همچنین می‌گوید که دموکراسی‌هایی که ادعای سرمایه‌داری دارند، در واقع فقط پوششی از دموکراسی بر دولت‌های شرکت‌های بزرگ هستند.

4) او می‌خواهد نظام آموزشی غرب اصلاح شود

پدر چامسکی ویلیام مدیر مدرسه ای بود که به شدت به یک مدل آموزشی مترقی اعتقاد داشت.

اصلاحات آموزشی و مخالفت با سیستم آموزشی جریان اصلی پایه اصلی فلسفه چامسکی در تمام زندگی او بوده است.

0>در واقع، چامسکی برای اولین بار بیش از 50 سال پیش به خاطر مقاله‌اش «مسئولیت روشنفکران» در کانون توجه قرار گرفت. چامسکی در آن مقاله گفت موسسات آکادمیک تحت تأثیر برنامه‌های درسی شرکت‌ها و آموزش‌هایی به سبک تبلیغاتی قرار گرفته‌اند که به دانش‌آموزان کمک نمی‌کرد تا مستقل و انتقادی فکر کنند.

چامسکی در بزرگ‌شدگی کودکی اعجوبه و بسیار باهوش بود. . اما او فقط برای پیشرفت خود به خود اعتبار نمی دهد.

او تا دبیرستان در مدرسه ای تحصیل می کرد که بسیار پیشرفته بود و به دانش آموزان رتبه یا نمره نمی داد.

همانطور که چامسکی در یک مقاله بیان کرد. مصاحبه در سال 1983: مدرسه او "به خلاقیت شخصی اهمیت زیادی داد، نه به این معنی که رنگ ها را روی کاغذ بکشید، بلکه کارهایی را انجام دهید و فکر کنید که به آن علاقه دارید."

پس از رفتن به بالاترین سطح با این حال، چامسکی متوجه شد که مدرسه بسیار زیاد استرقابتی و همه چیز در مورد این بود که چه کسی «بهتر» و «باهوش‌تر» است.

«فکر می‌کنم تحصیل معمولاً همین است. او به خاطر می آورد که دوران دبیرستان خود را "نقطه تاریک" می نامد، که بخشی از آن شامل تلقین مستقیم، ارائه سیستمی از باورهای غلط است.

"من فکر می کنم مدارس می توانند کاملا متفاوت اداره شوند. این بسیار مهم خواهد بود، اما من واقعاً فکر نمی‌کنم که هیچ جامعه‌ای مبتنی بر نهادهای سلسله مراتبی اقتدارگرا، چنین سیستم مدرسه‌ای را برای مدت طولانی تحمل کند.

«مدرسه‌های دولتی نقش‌هایی دارند. جامعه ای که می تواند بسیار مخرب باشد.»

5) چامسکی معتقد است که ممکن است درست نباشد

چامسکی همواره دیدگاه های خود را در طول سال ها حفظ کرده است. اگرچه او منتقدان اصلی و حامیان قوی دارد، اما به طور قابل توجهی مواضع خود را بر اساس محبوبیت آنها تغییر نداده است.

او معتقد است که جوامع مدرن تاکید بیش از حد بر موقعیت و اقتدار عمومی دارند و در عوض می‌گویند ما باید آرزوی زندگی داشته باشیم. در جوامعی که حقیقت را بیش از قدرت می دانند.

همانطور که ناتان جی رابینسون در Current Affairs اشاره می کند:

«اصل چامسکی این است که شما باید کیفیت خود ایده ها را بررسی کنید تا اعتبار افرادی که بیان می کنند. آنها.

به نظر می رسد این به اندازه کافی آسان است، اما اینطور نیست: در زندگی، دائماً از ما انتظار می رود که به خرد برتر تعلل کنیم.افرادی که جایگاه برتری دارند، اما ما تقریباً مطمئن هستیم که نمی‌دانند درباره چه چیزی صحبت می‌کنند." او به نامزدی که دوست ندارد رأی می‌دهد تا به شکست دادن نامزدی که احساس می‌کند خطرناک‌تر است، رأی دهد.

او همچنین از «بله‌مرد» دور است و، برای مثال، اگرچه فردی قوی است. چامسکی، حامی حقوق فلسطینیان، از جنبش بایکوت، سلب سرمایه، تحریم ها (BDS) به دلیل آنچه که او از لفاظی های غیرمسئولانه و نادرست برای تحریک احساسات مردم استفاده می کند انتقاد کرده است.

به ویژه، او با ادعای BDS مبنی بر اینکه اسرائیل مخالفت کرده است. یک دولت "آپارتاید" است و می گوید مقایسه با آفریقای جنوبی هم نادرست و هم تبلیغاتی است.

6) چامسکی مدافع قوی آزادی بیان است

اگرچه او معتقد است که بسیاری از ایدئولوژی های جناح راست چامسکی یک مدافع قوی آزادی بیان است.

سوسیالیسم لیبرتارین همیشه به شدت طرفدار آزادی بیان بوده است و از نزول به اقتدارگرایی استالینیستی یا ایدئولوژی اجباری می ترسد.

چامسکی با این موضوع شوخی نمی کند. او از آزادی بیان حمایت می‌کند و حتی از آزادی بیان حمایت می‌کند که برخی ممکن است آن‌ها را تحت عنوان «سخنان مشوق نفرت‌انگیز» تلقی کنند.

او قبلا از حقوق آزادی بیان پروفسور روبرت فوریسون، یک نوآموز فرانسوی دفاع کرده است. -نازی و هولوکاستانکارکننده.

چامسکی معتقد است هولوکاست یکی از بدترین جنایات جنگی در تاریخ بشریت بوده است، اما تلاش خود را برای نوشتن مقاله ای در دفاع از نوشته های فوریسون انجام داد تا بدون اخراج از شغلش یا تعقیب جنایی، نظر خود را بیان کند. 1>

چامسکی به دلیل موقعیتش به شدت مورد حمله قرار گرفت و متهم به همدردی با انکارکنندگان هولوکاست شد.

با این حال، او هرگز در این باور که حتی سرکوب‌های ظاهراً توجیه‌پذیر آزادی بیان یک شیب لغزنده است که منجر می‌شود، تزلزل نکرده است. به توتالیتاریسم.

7) چامسکی تئوری های توطئه رایج را رد می کند

اگر چه او یک عمر صرف انتقاد از ساختارهای قدرت زبانی، سیاسی و اقتصادی کرده است که به اعتقاد او افراد را نگه می دارد. چامسکی توطئه‌های مردمی را رد می‌کند و جوامعی که از پتانسیل‌های خود باز می‌گردند.

در عوض، او معتقد است که ایدئولوژی‌ها و سیستم‌ها خود منجر به بی‌عدالتی و دروغ‌هایی می‌شوند که می‌بینیم.

در واقع، چامسکی معتقد است که مردمی ایده‌های توطئه به‌عنوان گروه‌های مخفی با برنامه‌های شوم، حقیقت تکان‌دهنده‌تر (از نظر او) را می‌پوشاند:

اینکه ما توسط افراد و منافعی اداره می‌شویم که به رفاه یا آینده ما اهمیتی نمی‌دهند و در دید آشکار عمل می‌کنند.

چامسکی به دور از "پنهان" بودن، به سوء استفاده های شناخته شده از سازمان هایی مانند NSA، CIA و دیگران اشاره می کند که دلیلی بر عدم نیاز به توطئه است.

بوروکرات ها و قانونگذاران دولتی مرتباً نقض می کنند. حقوق و استفادهفاجعه ها و تراژدی ها بهانه ای برای سفت کردن چنگال آنها هستند: آنها برای انجام این کار نیازی به توطئه ندارند و ایستادن در برابر آنها نیازی به باور هیچ روایت توطئه آمیز ندارد.

علاوه بر این، چامسکی به توطئه های گسترده نیز اعتقاد ندارد. مانند 11 سپتامبر به عنوان یک کار داخلی یا همه‌گیری‌های برنامه‌ریزی‌شده، زیرا او فکر می‌کند که از یک دولت شایسته و باهوش بیش از حد زودباور است.

در عوض، او ساختارهای قدرت را بسیار بیشتر متکی به اینرسی و خلبان خودکار می‌داند: تولید نوع از دروغگوها و افراد فاسدی که به جای برعکس، آنها را حمایت می کنند.

8) چامسکی معتقد است که شما باید همیشه آماده باشید تا نظر خود را تغییر دهید

علیرغم ثبات مادام العمر، چامسکی معتقد است که سختگیرانه برچسب‌ها یا وابستگی‌های سیاسی می‌تواند مانع از دستیابی به حقیقت شود.

او شدیداً به زیر سوال بردن اقتدار، ایدئولوژی‌ها و نظریه‌ها اعتقاد دارد - و این شامل خودش نیز می‌شود.

به‌گونه‌ای می‌توان به کارهای زندگی او نگاه کرد. در یک گفتگوی طولانی با خودش.

و اگرچه چامسکی به برخی از نظریه‌های زبان‌شناسی، اقتصاد و سیاست وفادار است، اما نشان داده است که مایل است به خاطر عقایدش مورد سؤال، انتقاد و به چالش کشیدن قرار گیرد.

به این معنا،چامسکی در واقع کاملاً در تضاد با سیاست هویتی "بیدار" چپ سوسیالیست دموکراتیک امروزی است که اغلب برای پذیرفته شدن و ارتقاء به پایبندی دقیق به هویت ها و باورهای مختلف نیاز دارد.

9) چامسکی به سیاست خارجی ایالات متحده معتقد است. شرور و معکوس است

چامسکی یکی از تاثیرگذارترین منتقدان سیاست خارجی ایالات متحده و غرب در قرن گذشته بوده است.

او ایالات متحده، اروپا و اسرائیل را متهم می کند که بخشی از یک بلوک امپریالیستی که برای استثمار اقتصادی و سیاسی از جمعیت خارجی زیر ردای «حقوق بشر» پنهان می‌شود.

علاوه بر این، چامسکی نقش رسانه‌ها را در پنهان کردن جنایات جنگی از مردم غربی برجسته می‌کند و «دشمن» را غیرانسانی می‌کند. و ارائه تصاویری ساده و اخلاقی کاذب از درگیری های خارجی.

همانطور که کیت ویندشاتل در مقاله ای انتقادی برای New Criterion خاطرنشان می کند:

«موضع خود او کمک زیادی به ساختار سیاست جناح چپ کرده است. چهل سال گذشته امروزه وقتی بازیگران، ستاره‌های موسیقی راک و دانشجویان معترض شعارهای ضدآمریکایی برای دوربین‌ها سر می‌دهند، اغلب احساساتی را بیان می‌کنند که از خروجی حجیم چامسکی به دست آورده‌اند." مانند سناتور رند پل و ران پل، نماینده سابق کنگره که سیاست خارجی آمریکا منجر به "بازگشت" یا انتقام از کشورهای خارجی می شود.