Inhoudsopgave
De meesten van ons hebben een sterk visueel aspect aan onze verbeelding. We kunnen letterlijk beelden zien als we onze ogen sluiten. Toch is dat niet voor iedereen zo.
Mensen met een aandoening die bekend staat als afasie, zijn niet in staat om beelden in hun geest te zien.
Maar verre van een "stoornis" te zijn, is het niet hebben van een geestesoog gewoon een variatie in de menselijke ervaring.
Een die enkele verrassende voordelen heeft.
Aphantasia: geen geestesoog hebben
Als je in beelden denkt, kan het moeilijk zijn om het concept van geen geestesoog volledig te begrijpen. En als je dat niet doet, kan het idee dat mensen letterlijk dingen in hun hoofd zien even verwarrend zijn.
De meeste mensen herhalen beelden en scènes uit het dagelijks leven - de ervaringen die ze hebben gehad, de mensen die ze kennen, de bezienswaardigheden die ze hebben gezien, enz.
Maar voor mensen met afasie is hun verbeelding in feite blind. Het gebruikt geen beelden.
Het concept is bekend sinds de jaren 1800. Francis Galton becommentarieerde het fenomeen in een artikel dat hij schreef over mentale beeldvorming.
Daarin stelde hij vast dat er niet alleen verschillen waren in de manier waarop mensen dingen in hun geest zagen - bijvoorbeeld met verschillende graden van levendigheid - maar ook dat sommige mensen helemaal niets zagen.
Maar het was pas vrij recent, in 2015, dat de cognitieve en gedragsneuroloog professor Adam Zeman van de Universiteit van Exeter uiteindelijk de term "afasie" bedacht. Zijn onderzoek heeft de basis gevormd voor veel van wat we er vandaag over weten.
Nadat hij de casus tegenkwam van een man die zijn geestesoog had verloren na een hartoperatie, schreef hij er een column over in het tijdschrift Discover. Daarna kreeg hij veel reacties van mensen die zeiden dat ze nooit een geestesoog hadden gehad.
Hoe weet je of je afasie hebt?
Testen of je geen geestesoog hebt is eigenlijk heel eenvoudig.
Het is een koude en regenachtige winterochtend, en dus sluit je je ogen en stel je je voor dat je aan het zwembad ligt op een warme zomerdag in een verre bestemming.
De warme zon die op je huid slaat. Het middaglicht dat een oranje gloed creëert die weerkaatst op de gebouwen rondom.
Hoe ervaar je zo'n tafereel? Kun je het je voorstellen als je je ogen sluit? Of zie je alleen maar zwartheid als je het probeert?
Als je alleen duisternis ziet, heb je waarschijnlijk geen geestesoog.
De meeste mensen die geen geestesoog hebben beseften niet dat anderen dingen anders ervaren.
Uitspraken als "zie het in je gedachten" of "stel je de scène voor" beschouwden zij meer als een stijlfiguur.
Het kan een beetje een schok zijn om je te realiseren dat je de dingen anders ziet dan andere mensen. Maar hoewel afasie zeldzaam is, is het misschien niet zo ongewoon als je zou denken.
Hoe zeldzaam is afasie?
Wetenschappers schatten dat tientallen miljoenen mensen niet visualiseren.
Op basis van het meest recente onderzoek met behulp van enquêtes hebben Dr. Zeman en zijn collega's vastgesteld dat 0,7% van de mensen geen geestesoog heeft.
Maar de schattingen over hoeveel mensen de aandoening daadwerkelijk hebben, lopen uiteen van 1-5% van de mensen.
Dat kan betekenen dat tussen de 76 en 380 miljoen mensen geen geestesoog hebben. Dus ja, het is zeldzaam, maar het lijkt erop dat we nog maar net ontdekken hoeveel verschillen er werkelijk bestaan in hoe we allemaal de wereld zien.
Waarom hebben sommige mensen een geestesoog en anderen niet?
De waarheid is dat het nog niet duidelijk is. Maar onderzoek naar hersenactiviteit en -circuits heeft verschillen gevonden tussen mensen met en zonder afasie.
Uit een studie bleek bijvoorbeeld dat bij mensen met afasie de delen van de hersenen die de voor- en achterkant met elkaar verbinden minder werden geactiveerd wanneer zij hun gedachten lieten afdwalen.
Het schijnt ook tot op zekere hoogte in families voor te komen. Als jij geen geestesoog hebt, dan heeft een naast familielid van jou dat waarschijnlijk ook niet.
Het fascinerende is dat het erop lijkt dat we allemaal anders "bedraad" zijn, waardoor er veel meer variatie ontstaat in onze mentale waarnemingen dan we ons misschien ooit hadden kunnen voorstellen.
Maar wat zijn de sterke punten van dit bijzondere verschil van geen geestesoog hebben?
Zie ook: Wat te doen als iemand zich niet wil verontschuldigen: 11 effectieve tips7 onverwachte voordelen van het hebben van geen geestesoog
1) Je bent meer aanwezig
Een van de grootste voordelen van geen geestesoog is dat het gemakkelijker is volledig aanwezig te zijn in het moment.
"Misschien is het wat moeilijker om in het heden te leven als je zeer levendige visuele beelden hebt" vertelde professor Adam Zeman aan het BBC magazine Focus.
Als we visualiseren trekken we ons eigenlijk terug in onze eigen kleine wereld. We letten eerder op interne prikkels dan op wat er om ons heen gebeurt.
Zie ook: Deze 15 citaten van Stephen Hawking zullen je versteld doen staanIedereen die ooit beschuldigd is van dagdromen en "afdwalen" terwijl hij of zij zou moeten opletten, weet dat visualisatie behoorlijk kan afleiden.
Als je een geestesoog hebt, kan het gemakkelijker zijn om jezelf af te drijven om je te concentreren op de toekomst of het verleden.
Dit betekent dat je het leven op dit moment mist. Maar mensen zonder geestesoog schijnen het gemakkelijker te vinden om zich op het heden te richten.
Sommige mensen met afasie zeggen dat het voordeel is dat ze zich niet zoveel zorgen maken over het verleden of de toekomst. Het is bijna alsof het hebben van geen geestesoog je helpt om een schone lei te houden en je te concentreren op het nu.
2) Je staat niet stil bij dingen.
Als we visualiseren, worden emoties versterkt. Zoals de New York Times uitlegt:
"Het geestesoog werkt als een emotionele versterker, die zowel de positieve als negatieve gevoelens versterkt die door onze ervaringen worden geproduceerd. Mensen met afasie kunnen diezelfde gevoelens uit hun ervaringen halen, maar ze versterken ze later niet door mentale beelden."
Hoe intenser een ervaring of situatie is, hoe groter de kans dat die zich in ons geheugen vastzet. We hebben ook de neiging om pijnlijke gebeurtenissen te herhalen en ze ons steeds opnieuw voor te stellen.
Zelfs als dit ons pijn doet, kunnen we het niet helpen en het houdt het levend en vers. Iets kan 20 jaar geleden gebeurd zijn, maar je beeldt het je in alsof het gisteren was.
Als je geen geestesoog hebt zul je wellicht minder snel blijven hangen in het verleden. En dus ben je waarschijnlijk minder vatbaar voor spijt, verlangen, hunkering, of andere negatieve emoties die voortkomen uit het vasthouden aan pijnlijke gebeurtenissen.
3) Je bent minder overweldigd door verdriet
Eén ding dat vaak wordt opgemerkt bij mensen die zeggen geen geestesoog te hebben, is hun andere manier van rouwbeleving.
Alex Wheeler (in gesprek met Wired) zei dat hij zag hoe zijn familie anders reageerde op het overlijden van zijn moeder.
"Het was een ongelooflijk moeilijke tijd voor mij, maar ik ging er anders mee om dan de rest van mijn familie omdat ik vrij snel verder kon. Het is niet dat die emoties er niet waren, want die waren er wel. Maar ik kan er nu heel klinisch over praten en ik heb geen enkele emotionele reactie."
Anderen, zoals deze persoon die anoniem spreekt op Reddit, hebben opgemerkt hoe zij denken dat het niet hebben van een geestesoog het makkelijker maakt om verder te gaan.
"Het voelt eerlijk gezegd als een uit het oog, uit het hart ding. Ik bedoel natuurlijk, ik weet dat ze er niet meer is, maar het is alsof als ik er niet specifiek aan denk, er niet aan herinnerd word, het niet iets is dat me dwars zit. Ben ik niet zo gekwetst als mijn zus omdat ik me haar niet kan voorstellen in mijn hoofd? Omdat ik geen visuele herinneringen van ons samen kan oproepen? Of speculeren hoe de toekomst eruit zou zien door me voor te stellen...haar op mijn bruiloft of mijn eerste kind vasthouden zoals mijn zus?"
Het is niet zo dat mensen zonder geestesoog minder liefhebben. Ze voelen nog precies dezelfde emoties. Dus bij het verlies van iemand is het niet zo dat ze er minder om geven.
Het is meer dat hun onvermogen om zich dingen voor te stellen in hun geest de soms slopende impact van het verdriet vermindert.
4) Je voorkomt misschien nachtmerries
Uit een onderzoek bij mensen met afasie bleek dat ongeveer 70% van de mensen zei dat zij tijdens het dromen een of andere vorm van beelden zagen, zelfs als dat slechts flitsen van beelden waren.
Maar de rest niet, en 7,5% zei helemaal niet te dromen. Mensen die geen geestesoog hebben, rapporteren over het algemeen minder levendige dromen.
Dat betekent dat het hebben van afasie je veel minder vatbaar maakt voor nachtmerries of nachtmerries.
Zoals Ron Kolinie, die geen verstand heeft, opmerkte op Quora:
"Ik droom in woorden (gedachten). Voordeel: ik heb nog nooit een slechte droom gehad! Een nachtmerrie is een verontrustende droom die gepaard gaat met negatieve gevoelens, zoals angst of vrees, die je wakker maakt."
5) Je bent goed in het begrijpen van complexe concepten.
Mensen zonder geestesoog melden vaak een leven gebaseerd op feiten.
Uit onderzoek is gebleken dat veel mensen met afasie in bepaalde beroepen sterkere vaardigheden ontwikkelen. Abstract redeneren lijkt een kernvaardigheid te zijn bij mensen zonder geestesoog.
Velen met deze aandoening kunnen complexe ideeën begrijpen die niet gebonden zijn aan ervaringen, voorwerpen, mensen of situaties.
Deze stevige greep op hypothetische of symbolische concepten betekent dat zij uitblinken op gebieden als wetenschap, wiskunde en technische sectoren.
De wereldberoemde geneticus professor Craig Venter leidde het team dat de eerste conceptsequentie van het menselijk genoom rapporteerde, en heeft afasie.
Hij gelooft dat zijn conditie zijn succes heeft ondersteund:
"Als wetenschappelijk leider heb ik gemerkt dat afantasia enorm helpt om complexe informatie te assimileren tot nieuwe ideeën en benaderingen. Door concepten te begrijpen versus feiten te onthouden kon ik complexe, multidisciplinaire teams leiden zonder hun detailniveau te hoeven kennen."
6) Je verdwaalt niet in een fantasiewereld
In de zelfontwikkelingswereld is er veel te doen over het gebruik van visualisatie om je doelen en dromen te bereiken. Maar visualisatie heeft ook een keerzijde.
Het idee dat het visualiseren van een "beter leven" je kan helpen om het te creëren kan je eigenlijk vasthouden. Met het absolute tegenovergestelde effect dan je bedoeld had.
Hoe? Omdat je een perfect beeld in je hoofd creëert dat het echte leven niet kan evenaren.
Dagdromen kan leiden tot waanideeën. Als je geen geestesoog hebt, vermijd je deze valkuil.
Ik begon de potentiële schaduwzijde van visualisatie als transformatiemethode beter te waarderen na het bekijken van Justin Browns gratis masterclass 'The Hidden Trap'.
Daarin legt hij uit hoe hij zelf in de fout ging met aangeprezen visualisatietechnieken:
"Ik was geobsedeerd geraakt door een denkbeeldig leven in de toekomst. Een toekomst die nooit kwam omdat hij alleen in mijn fantasieën bestond."
Hoewel fantasieën prettig kunnen voelen als we ons eraan overgeven, is het probleem dat ze in het echte leven nooit opgaan.
Dat kan leiden tot onrealistische verwachtingen die alleen maar teleurstellen als het leven niet overeenkomt met het beeld dat je in je hoofd schept.
Ik zou echt aanraden om Justin's masterclass te bekijken.
Hierin laat hij je precies zien waarom visualisatie niet het antwoord is op het creëren van het leven dat je wilt. En wat nog belangrijker is, hij biedt een betere oplossing voor zowel innerlijke als uiterlijke levenstransformatie.
Hier is die link weer.
7) Je hebt misschien meer natuurlijke bescherming tegen trauma's
Vanwege de sterke associaties tussen levendige visuele beelden en het geheugen, kan het ontbreken van een geestesoog enige natuurlijke bescherming bieden tegen trauma en aandoeningen als PTSS.
Zoals sociaal werkster Neesa Sunar uitlegt in Psyche:
"Ik heb al vele jaren last van psychische aandoeningen, en mijn afasie vermindert verschillende symptomen. Ik had eerder een posttraumatische stressstoornis (PTSS) door het ervaren van emotioneel misbruik door mijn vader als kind. Maar hoewel ik emotioneel geschokt was, had ik geen flashbacks of nachtmerries. Mijn herinnering aan het trauma was geworteld in de aura die mijn vader in huis creëerde. Maar nu ikmeer dan 20 jaar niet bij hem in de buurt ben geweest, herinner ik me dit gevoel zelden."
Het lijkt erop dat mensen zonder geestesoog gemakkelijker afstand kunnen nemen van traumatische herinneringen.