Inhoudsopgave
Zijn mensen tegenwoordig te gevoelig, van cancelcultuur tot politiek correct gedrag?
We hebben allemaal recht op vrije meningsuiting (zij het met beperkingen). Maar het lijkt erop dat er problemen ontstaan wanneer die vrije meningsuiting wordt gebruikt om iets te zeggen wat niet populair is.
Zijn we in een poging om een steeds tolerantere samenleving te creëren in zekere zin minder tolerant voor afwijkende stemmen? En is dat echt een slechte zaak?
Wordt de maatschappij te gevoelig?
De impopulariteit van politieke correctheid
Als het voelt alsof politieke correctheid een steeds groter wordend begrip is, dan is het misschien ook een zeer impopulair begrip.
Dat blijkt uit een enquête van een internationaal onderzoeksinitiatief waaruit blijkt dat ongeveer 80 procent van de mensen in de VS een overmaat aan P.C. als een probleem ziet. Zoals gemeld in de Atlantic:
"Onder de algemene bevolking is 80 procent van mening dat "politieke correctheid een probleem is in ons land". Zelfs jongeren voelen zich er niet prettig bij, waaronder 74 procent in de leeftijd van 24 tot 29 jaar en 79 procent onder de 24. Over dit specifieke onderwerp zijn de groenen in alle leeftijden duidelijk in de minderheid.
Jongeren zijn geen goede maatstaf voor steun aan politieke correctheid en het blijkt dat ras dat ook niet is. Blanken zijn iets minder dan gemiddeld van mening dat politieke correctheid een probleem is in het land: 79 procent van hen deelt deze mening. In plaats daarvan zijn het Aziaten (82 procent), Hispanics (87 procent) en American Indians (88 procent) die het vaakst tegen politieke correctheid zijn.correctheid."
Ondertussen werd in een peiling van het Pew Research Center ook gewezen op de moeilijkheid om een evenwicht te vinden tussen vrijheid van meningsuiting en rekening houden met anderen.
Mensen uit de VS, het VK, Duitsland en Frankrijk werd gevraagd of mensen tegenwoordig te gemakkelijk beledigd worden door wat anderen zeggen of dat mensen voorzichtig moeten zijn met wat ze zeggen om anderen niet te beledigen. De meningen bleken grotendeels verdeeld:
- VS - 57% "mensen zijn tegenwoordig te gemakkelijk beledigd door wat anderen zeggen", 40% "mensen moeten voorzichtig zijn met wat ze zeggen om te voorkomen dat ze anderen beledigen".
- Duitsland 45% "mensen zijn tegenwoordig te gemakkelijk beledigd door wat anderen zeggen", 40% "mensen moeten voorzichtig zijn met wat ze zeggen om anderen niet te beledigen".
- Frankrijk 52% "mensen zijn tegenwoordig te gemakkelijk beledigd door wat anderen zeggen", 46% "mensen moeten oppassen wat ze zeggen om anderen niet te beledigen".
- UK - 53% "mensen zijn tegenwoordig te gemakkelijk beledigd door wat anderen zeggen", 44% "mensen moeten voorzichtig zijn met wat ze zeggen om anderen niet te beledigen".
Wat het onderzoek wel lijkt te suggereren is dat de meerderheid van de mensen over het algemeen wel enige bezorgdheid heeft dat de samenleving wel eens overgevoelig zou kunnen worden.
Wanneer is de maatschappij zo gevoelig geworden?
De term "sneeuwvlokje" is zeker niet nieuw. Dit idee van een gemakkelijk beledigd, overgevoelig persoon die denkt dat de wereld om hem en zijn gevoelens draait, is een denigrerend etiket dat vaak op jongere generaties wordt geplakt.
Claire Fox, de auteur van "I Find That Offensive!", suggereert dat de oorzaak van overgevoeligheid ligt bij kinderen die vertroeteld zijn.
Het is een idee dat hand in hand gaat met de enigszins vernietigende kijk van auteur en spreker Simon Sinek op de zelfingenomen Millenials die geboren zijn in een tijd waarin "elk kind een prijs wint".
Maar laten we eerlijk zijn, het is altijd gemakkelijk om met de vinger te wijzen naar de jongere generaties als schuldigen. Iets waarmee de spot werd gedreven in een meme die ik onlangs tegenkwam:
"Laten we een spelletje millennial monopoly spelen. De regels zijn simpel, je begint zonder geld, je kunt je niets veroorloven, het bord staat om een of andere reden in brand en alles is jouw schuld."
Of de veronderstellingen over de zogenaamde sneeuwvlokgeneratie nu gegrond zijn of niet, er zijn aanwijzingen dat jongere generaties inderdaad gevoeliger zijn dan hun voorgangers.
Uit de gegevens blijkt dat degenen van generatie Z (de jongste volwassen generatie die nu studeert) vaker beledigd en gevoelig zijn voor spraak.
Waarom is iedereen zo gevoelig?
Misschien is een van de eenvoudigste verklaringen voor de toegenomen gevoeligheid in de samenleving onze verbeterde levensomstandigheden.
Wanneer men geconfronteerd wordt met praktische ontberingen (oorlog, honger, ziekte, enz.) is het begrijpelijk dat voedsel op tafel zetten en veilig blijven de belangrijkste prioriteit is.
Het laat weinig tijd om stil te staan bij je eigen gevoelens en emoties, of die van anderen. Nu de mensen in de samenleving het beter hebben dan vroeger, kan dit de verschuiving verklaren van de aandacht voor lichamelijk welzijn naar emotioneel welzijn.
De wereld waarin wij leven is in de afgelopen 20-30 jaar ook drastisch veranderd dankzij het internet. Plotseling zijn hoeken van de wereld waar wij nooit eerder mee in aanraking waren gekomen, onze huiskamer binnengedrongen.
In de New Statesman stelt Amelia Tate dat het internet een van de belangrijkste factoren is die bijdragen tot een grotere gevoeligheid voor anderen.
"Ik groeide op in een stad met 6.000 inwoners. Omdat ik nooit geconfronteerd werd met iemand die ook maar enigszins anders was dan ikzelf, bracht ik mijn tienerjaren door met de gedachte dat beledigend zijn de hoogste vorm van humor was. Ik ontmoette niet één persoon die mijn mening veranderde - ik ontmoette er duizenden. En ik ontmoette ze allemaal online. Directe toegang tot miljoenen verschillende standpunten tegelijk veranderde alles. Blogs openden mijn ogen voorervaringen buiten mijn eigen, YouTube-video's gaven toegang tot het leven van vreemden, en tweets overspoelden mijn bekrompen wereldje met meningen".
Concept creep
Een andere factor die bijdraagt tot de gevoeligheid van de samenleving zou kunnen zijn dat wat wij tegenwoordig als schadelijk beschouwen steeds groter lijkt te worden.
In een artikel getiteld "Concept Creep: Psychology's Expanding Concepts of Harm and Pathology" stelt professor Nick Haslam van de Melbourne School of Psychological Sciences dat de begrippen misbruik, pesten, trauma, geestelijke stoornis, verslaving en vooroordeel de laatste jaren allemaal hun grenzen hebben opgerekt.
Hij noemt dit "concept creep", en veronderstelt dat dit verantwoordelijk zou kunnen zijn voor onze toegenomen gevoeligheid als samenleving.
"Hoewel conceptuele verandering onvermijdelijk en vaak goed gemotiveerd is, brengt concept creep het risico met zich mee dat alledaagse ervaringen worden gepathologiseerd en een gevoel van deugdzaam maar machteloos slachtofferschap wordt aangemoedigd."
Het komt erop neer dat wat wij als onaanvaardbaar beschouwen of wat wij als misbruik beschouwen, zich in de loop der tijd steeds verder uitbreidt en meer gedragingen omvat. Dit roept legitieme vragen op die misschien niet zo eenvoudig te beantwoorden zijn.
Is elke vorm van billenkoek lichamelijk misbruik? Waar begint misbruik en eindigt onvriendelijk zijn? Wat is pesten?
Deze vragen en antwoorden zijn verre van theoretisch en hebben gevolgen voor het echte leven, bijvoorbeeld voor de erestudent die geschorst werd met een cyberpestvlek op haar strafblad nadat ze online tegen haar vrienden had geklaagd over een leraar.
Zoals gemeld in de New York Times:
"Katherine Evans zei dat ze gefrustreerd was over haar leraar Engels omdat ze haar smeekbeden om hulp bij opdrachten en een bruusk verwijt toen ze de les miste om een bloedinzameling op school bij te wonen, negeerde. Dus logde mevrouw Evans, die toen een laatstejaars en ere-student was, in op de netwerksite Facebook en schreef een tirade tegen de leraar. "Aan die selecte studenten die het ongenoegen hebben gehad vanMs. Sarah Phelps hebben, of haar gewoon kennen en haar krankzinnige capriolen: Hier is de plaats om je haatgevoelens te uiten," schreef ze. Haar bericht leverde een handvol reacties op, waarvan sommige ter ondersteuning van de lerares en kritiek op Ms. Evans. "Wat je redenen ook zijn om haar te haten, ze zijn waarschijnlijk erg onvolwassen," schreef een oud-leerling van Ms. Phelps ter verdediging.
Een paar dagen later verwijderde mevrouw Evans het bericht van haar Facebook-pagina en ging verder met haar voorbereiding op het afstuderen en de studie journalistiek in de herfst. Maar twee maanden na haar online uitbarsting werd mevrouw Evans naar het kantoor van de directeur geroepen en kreeg ze te horen dat ze werd geschorst voor "cyberpesten", een smet op haar dossier waarvan ze zei te vrezen dat het haar zou kunnen weerhouden om af te studeren.scholen of het landen van haar droombaan.
Wordt de maatschappij te gevoelig?
We kunnen denken dat het aandringen op een steeds politiek correctere samenleving een goede manier is om diegenen te beschermen die historisch gezien onderdrukt of meer achtergesteld zijn, maar uit onderzoek blijkt dat dit niet altijd de realiteit is.
Diversiteitsdeskundigen merkten in Harvard Business Review op dat politieke correctheid in werkelijkheid een tweesnijdend zwaard kan zijn en moet worden heroverwogen om juist die mensen te steunen die zij beoogt te beschermen.
"We hebben gemerkt dat politieke correctheid niet alleen problemen oplevert voor degenen die tot de "meerderheid" behoren. Wanneer leden van de meerderheid niet openhartig kunnen spreken, hebben ook leden van ondervertegenwoordigde groepen daaronder te lijden: "Minderheden" kunnen hun zorgen over eerlijkheid en hun angst om negatieve stereotypen te voeden niet bespreken, en dat draagt bij tot een sfeer waarin mensen op hun tenen lopen om de kwesties en elkaar heen.dynamiek leidt tot misverstanden, conflicten en wantrouwen, die zowel de effectiviteit van het management als van het team aantasten."
In plaats daarvan stellen zij als oplossing voor om onszelf steeds meer ter verantwoording te roepen, ongeacht of wij het zijn die door een ander worden beledigd of anderen die door ons worden beledigd.
Zie ook: 15 tekenen dat ze je geduld test om te beslissen of je een potentieel vriendje bent."Wanneer anderen ons beschuldigen van vooroordelen, moeten we onszelf ondervragen; wanneer we geloven dat anderen ons oneerlijk behandelen, moeten we proberen hun acties te begrijpen... Wanneer mensen hun culturele verschillen - en de conflicten en spanningen die daaruit voortvloeien - beschouwen als kansen om een nauwkeuriger beeld van zichzelf, elkaar en de situatie te krijgen, ontstaat er vertrouwen en kunnen we de situatie beter begrijpen.relaties sterker worden."
Mensen blootgesteld aan seksistische humor hebben meer kans om de tolerantie van seksisme als norm te zien
Zelfs als we toegeven dat verhoogde gevoeligheid niet altijd nuttig is binnen de samenleving, is het belangrijk te erkennen dat de afwezigheid ervan ook een schadelijk effect kan hebben.
Comedy en het gebruik van beledigingen zijn al lang een heet hangijzer, waarbij mensen als Chris Rock en Jennifer Saunders betogen dat "wokeness" comedy verstikt.
Toch is uit onderzoek gebleken dat bijvoorbeeld kleinerende humor (grappen die ten koste gaan van een bepaalde sociale groep) minder leuke gevolgen kan hebben.
Een studie van het European Journal of Social Psychology concludeerde dat mensen die werden blootgesteld aan seksistische humor eerder geneigd waren het tolereren van seksisme als norm te beschouwen.
Thomas E. Ford, hoogleraar sociale psychologie aan de Western Carolina University, zegt dat seksistische, racistische of andere grappen over een gemarginaliseerde groep vaak een uiting van vooroordelen verhullen onder het mom van plezier en frivoliteit.
"Psychologisch onderzoek suggereert dat kleinerende humor veel meer is dan "zomaar een grap". Ongeacht de bedoeling ervan, wanneer bevooroordeelde mensen kleinerende humor interpreteren als "zomaar een grap" die bedoeld is om de draak te steken met het doelwit en niet met het vooroordeel zelf, kan het ernstige sociale gevolgen hebben als verspreider van vooroordelen."
Waarom is iedereen zo gemakkelijk beledigd?
"Het is nu heel gewoon om mensen te horen zeggen, 'Ik ben daar nogal door beledigd.' Alsof dat hen bepaalde rechten geeft. Het is eigenlijk niets meer... dan een zeur. 'Ik vind dat beledigend.' Het heeft geen betekenis; het heeft geen doel; het heeft geen reden om als zin gerespecteerd te worden. 'Ik ben daar door beledigd.' Nou, so f**ckng what."
Zie ook: 25 beroemdheden die geen sociale media gebruiken, en hun redenen waarom- Stephen Fry
De samenleving is ongetwijfeld gevoeliger dan vroeger, maar of dat uiteindelijk een goede, slechte of onverschillige zaak is, staat meer ter discussie.
Aan de ene kant zou je kunnen stellen dat mensen te gemakkelijk in slachtofferschap vervallen, en niet in staat zijn hun eigen gedachten en overtuigingen los te koppelen van hun gevoel van eigenwaarde.
In bepaalde omstandigheden kan dit leiden tot een al te gevoelige en gemakkelijk beledigde houding, die er meer op gericht is de oren te sluiten voor afwijkende meningen dan de gelegenheid te benutten om ervan te leren en te groeien.
Aan de andere kant zou een verhoogde gevoeligheid kunnen worden gezien als een vorm van sociale evolutie.
In veel opzichten is onze wereld groter dan hij ooit is geweest en daardoor worden we blootgesteld aan meer diversiteit.
Zo zou men kunnen zeggen dat de maatschappij al zo lang ongevoelig is en dat de mensen tegenwoordig gewoon beter opgeleid zijn.
Uiteindelijk zijn we allemaal gevoelig (in verschillende mate) voor bepaalde dingen. Of we iemand anders als overgevoelig of terecht verontwaardigd beschouwen, hangt er vaak gewoon van af of het een kwestie is die ons rechtstreeks raakt of triggert.
