آلن واتس "ترفند" مدیتیشن را به من آموخت (و اینکه چگونه اکثر ما آن را اشتباه می کنیم)

آیا تا به حال سعی کرده‌اید مدیتیشن کنید؟

اگر اینطور است، احتمالاً سعی کرده‌اید روی نفس خود تمرکز کنید یا یک مانترا را تکرار کنید.

اینگونه به من یاد دادند که مراقبه کنم، و من را به مسیری کاملاً اشتباه هدایت می کند.

در عوض، یک "ترفند" ساده از آلن واتس یاد گرفتم. او به ابهام زدایی از این تجربه کمک کرد و اکنون بسیار آسانتر شده است.

از مراقبه به این روش جدید، متوجه شدم که تمرکز بر نفس و تکرار یک مانترا بر توانایی من برای رسیدن به آرامش و روشنگری واقعی تأثیر می گذارد.

ابتدا توضیح خواهم داد که چرا این روش اشتباهی برای مدیتیشن من بود و سپس ترفندی را که از آلن واتس یاد گرفتم به اشتراک خواهم گذاشت.

چرا تمرکز بر نفس و تکرار یک مانترا به من کمک نکرد مدیتیشن

باید توضیح دهم که اگرچه این رویکرد به مدیتیشن به من کمک نکرد، اما ممکن است تجربه متفاوتی داشته باشید.

وقتی این ترفند توسط آلن واتس را یاد گرفتم، سپس توانستم آن را تجربه کنم. نفسم به روشی که مرا در حالت مراقبه قرار می دهد. مانتراها نیز مؤثرتر شدند.

مشکل این بود:

با تمرکز بر نفس و تکرار یک مانترا، مدیتیشن برای من به یک فعالیت «انجام دادن» تبدیل شد. این کاری بود که نیاز به تمرکز داشت.

مدیتیشن قرار است خود به خود اتفاق بیفتد. این ناشی از عدم مشغول ماندن با افکار و فقط تجربه لحظه حال است.

نکته کلیدی این است که این لحظه را بدون فکر کردن به آن تجربه کنید. با این حال، زمانی که من شروع به مدیتیشن بادر ذهنم تمرکز روی نفس یا تکرار یک مانترا داشتم، تمرکز داشتم. داشتم به این تجربه فکر می‌کردم.

می‌دانستم که آیا این "آن" است، آیا آن را "درست" انجام می‌دهم.

با نزدیک شدن به مراقبه از دیدگاهی که آلن واتس در زیر به اشتراک گذاشته است، من آنقدر روی انجام کاری متمرکز نبود. از یک کار «انجام دادن» به یک تجربه «بودن» تبدیل شد.

رویکرد آلن واتس به مدیتیشن

ویدئوی زیر را ببینید که در آن آلن واتس رویکرد خود را توضیح می‌دهد. اگر وقت ندارید آن را تماشا کنید، من آن را در زیر خلاصه کرده ام.

واتس چالش معنا دادن بیش از حد به مدیتیشن را درک می کند و توصیه می کند با گوش دادن ساده شروع کنید.

ببندید به خود اجازه دهید تمام صداهایی که در اطراف شما می گذرد را بشنوید. همانطور که به موسیقی گوش می دهید به زمزمه و وزوز عمومی جهان گوش دهید. سعی نکنید صداهایی را که می شنوید شناسایی کنید. اسمی روی آنها نگذارید به سادگی اجازه دهید صداها با پرده گوش شما بازی کنند.

اجازه دهید گوش های شما هر چه می خواهند بشنوند، بدون اینکه اجازه دهید ذهن شما در مورد صداها قضاوت کند و تجربه را هدایت کند.

همانطور که این آزمایش را دنبال می کنید، شما متوجه خواهید شد که به طور طبیعی متوجه می شوید که شما به صداها برچسب می زنید و به آنها معنا می دهید. این خوب و کاملا طبیعی است. این به طور خودکار اتفاق می‌افتد.

اما، با گذشت زمان، صداها را به روشی متفاوت تجربه خواهید کرد. همانطور که صداها به ذهن شما می رسد، شما خواهید بودگوش دادن به آنها بدون قضاوت آنها بخشی از سر و صدای عمومی خواهند بود. شما نمی توانید صداها را کنترل کنید. شما نمی توانید جلوی سرفه یا عطسه دیگران را در اطراف خود بگیرید.

اکنون، وقت آن است که همین کار را با نفس خود انجام دهید. توجه داشته باشید که در حالی که اجازه می‌دهید صداها وارد مغز شما شوند، بدن شما به طور طبیعی نفس می‌کشد. این «وظیفه» شما نیست که نفس بکشید.

در حالی که از نفس خود آگاه هستید، ببینید آیا می‌توانید بدون تلاش برای انجام آن، نفس عمیق‌تری را شروع کنید. با گذشت زمان، این اتفاق می افتد.

بینش کلیدی این است:

صداها به طور طبیعی رخ می دهند. تنفس شما هم همینطور. اکنون زمان اعمال این بینش ها در افکارتان است.

در این مدت افکاری مانند صداهای پچ پچ بیرون از پنجره وارد ذهن شما شده است. سعی نکنید افکار خود را کنترل کنید. در عوض، اجازه دهید بدون قضاوت کردن و معنا بخشیدن به آنها مانند سر و صدا به صحبت کردن ادامه دهند.

افکار در حال وقوع هستند. آنها همیشه اتفاق خواهند افتاد آنها را مشاهده کنید و آنها را رها کنید.

به مرور زمان، دنیای بیرون و دنیای درون کنار هم قرار می گیرند. همه چیز به سادگی اتفاق می‌افتد و شما فقط آن را مشاهده می‌کنید.

(می‌خواهید یاد بگیرید که به روشی که بودایی‌ها انجام می‌دهند مراقبه کنید؟ کتاب الکترونیکی لاچلان براون: راهنمای بی‌معنی برای بودیسم و ​​فلسفه شرقی را بررسی کنید. فصلی به آموزش مدیتیشن به شما اختصاص داده شده است.)

«ترفند» مدیتیشن

در اینجا چیزی است که من در مورد این رویکرد یاد گرفتممدیتیشن.

مدیتیشن کاری برای "انجام" یا تمرکز بر روی آن نیست. در عوض، نکته کلیدی این است که به سادگی لحظه حال را بدون قضاوت تجربه کنید.

من دریافتم که شروع با تمرکز بر تنفس یا مانتراها مرا در مسیر اشتباه قرار می دهد. من همیشه خودم را قضاوت می‌کردم و این مرا از تجربه عمیق‌تر یک حالت مراقبه دور می‌کرد.

این من را در حالت تفکر قرار می‌داد.

اکنون، وقتی مدیتیشن می‌کنم به صداها اجازه می‌دهم وارد ذهن من شوند. سر. من فقط از صداهای عبوری لذت می برم. من با افکارم همین کار را می کنم. من زیاد به آنها وابسته نیستم.

نتایج عمیق بوده است. امیدوارم شما هم تجربه مشابهی داشته باشید.

اگر می خواهید در مورد مدیتیشن برای درمان عاطفی بیاموزید، این مقاله را بررسی کنید.

آیا مقاله من را دوست داشتید؟ من را در فیس بوک لایک کنید تا مقالات بیشتری از این قبیل را در فید خود ببینید.