Wat te doen als het leven saai is

Wat te doen als het leven saai is
Billy Crawford

Zelfs als we thuis opgesloten zitten, is er een zee van mogelijkheden om een spannend leven te leiden.

Toch zit je thuis als een dode aardappel, verveeld met het leven.

Hoe is het zo geworden?

Het leven kan spannend, levendig en compleet voelen. Je hoeft niet buiten te zijn om de dingen te doen die je vroeger deed. Je kunt de verveling te boven komen en je weer levend voelen door een paar simpele dingen anders te doen.

Het begint met begrijpen waarom zovelen van ons zich vervelen in het leven.

De wrede waarheid is dat de moderne maatschappij ons verslaafd maakt aan dingen die leiden tot langdurige verveling. In dit artikel leg ik uit hoe dit is gebeurd en hoe je uiteindelijk je verveling kunt overwinnen.

Je krijgt maar één leven. Hoe meer tijd je doorbrengt met zwerven, hoe minder tijd je je levend voelt. Laten we dat veranderen, allereerst door te begrijpen wat het betekent om je te vervelen.

Wat betekent het om je te vervelen?

Je zit vast thuis, verveeld met het leven.

Wanneer je je verveelt, accepteer je gemakkelijk veel elementen van je leven. Misschien ben je verveeld met je relatie, verveeld met je partner, verveeld met je baan, verveeld met je favoriete eten, of verveeld met je hobby's.

Psychologen hebben een naam bedacht voor deze aandoening. Zij noemen het hedonische aanpassing. Dit is het gedragsverschijnsel dat de menselijke neiging beschrijft om langzaam te wennen aan dingen die we steeds opnieuw doen.

De eerste keer dat we iets meemaken, is onze emotionele reactie op een hoogtepunt.

Naarmate we hetzelfde steeds opnieuw ervaren, neemt de emotionele reactie beetje bij beetje af, totdat er helemaal geen emotionele reactie meer is.

Dit is het punt waarop we beginnen te voelen, "Dit is zo saai."

Je ervaart het waarschijnlijk nu, terwijl je thuis opgesloten zit.

Zie ook: 15 spirituele betekenissen van hoofdpijn (wat betekenen ze echt?)

Voordat we uitleggen wat je kunt doen om je niet langer te vervelen, is het belangrijk om deze 5 redenen te begrijpen waarom de moderne maatschappij het leven zo saai voor je heeft gemaakt.

5 redenen waarom de moderne wereld het alse saai

We leven in een wereld met duizend zenders, een miljoen websites en ontelbare videospelletjes en films en albums en evenementen, met de mogelijkheid om de wereld rond te reizen en talen te leren en exotische keukens te proberen als nooit tevoren, lijkt de epidemie van verveling in de moderne wereld oxymoronisch.

Plotseling is alles veranderd en zit je thuis vast.

Zelfs vóór deze crisis rapporteerden veel mensen chronische verveling en gevoelens van voldoening. Waarom is dit het geval?

Hier zijn 5 redenen waarom de moderne wereld je heeft opgezet om te falen:

1) Overstimulatie

De menselijke geest is om een aantal redenen vatbaar voor verslaving: de biochemische verslaving aan de dopamine die vrijkomt na een plezierige ervaring; de gedragsverslaving aan het herhalen van dezelfde activiteiten en het gewoon worden aan de routine; de psychologische verslaving aan het bijhouden van activiteiten om je niet sociaal buitengesloten te voelen door je leeftijdgenoten.

Dit zijn slechts enkele van de redenen waarom we verslaafd kunnen raken aan alles wat op de juiste manier op onze knoppen drukt.

In dit geval hebben we het over de wijdverbreide verslaving aan overstimulatie.

We worden voortdurend gestimuleerd door de technologie die we bezitten.

Van tv-programma's tot videospelletjes tot sociale media tot films tot sms'jes tot foto's en al het andere dat onze persoonlijke sociale nieuwsfeeds en onze tijd de hele dag vult, we willen nooit meer entertainment in een wereld die er vol mee zit.

Maar deze overstimulatie heeft de lat te hoog gelegd.

Door overprikkeld te zijn, voelen we ons nooit gestimuleerd.

Alleen maximaal vermaak kan ons op een bevredigend niveau van stimulatie houden, simpelweg omdat we er zo lang in verdronken zijn.

2) Vervulde basisbehoeften

Gedurende het grootste deel van de menselijke geschiedenis was de toegang tot de eerste levensbehoeften niet gegarandeerd.

Voedsel, water en onderdak waren dingen waar de meerderheid van de mensen altijd voor heeft moeten vechten, en moderne grondbeginselen zoals fundamentele mensenrechten werden nauwelijks overwogen voor de overgrote meerderheid van de menselijke beschaving.

Tegenwoordig hoeven velen van ons (of in ieder geval degenen onder ons die dit artikel lezen) zich niet zoveel zorgen te maken over de basisbehoeften van het leven - voedsel, water en onderdak.

We kunnen nog steeds moeite hebben om de rekeningen te betalen, maar alleen in het ergste geval moeten we echt de realiteit onder ogen zien dat we honger lijden, niet genoeg water hebben en geen plaats om te slapen.

Zo lang is de strijd van de mensheid geweest om deze menselijke basisbehoeften te vervullen, en zo is onze geest geprogrammeerd.

Nu velen van ons deze basisbehoeften hebben bevredigd zonder de hele dag bezig te zijn om ze te vervullen, worden onze hersenen gedwongen zich af te vragen: wat nu?

Het is een nieuwe vraag waar velen van ons nog mee worstelen. Wat komt er daarna?

Wanneer we geen honger en dorst meer hebben en geen huis, wanneer we een partner en seksuele bevrediging hebben, en wanneer we een vaste carrière hebben - wat nu?

3) Scheiding van individu en productie

Rudá Iandê betoogt dat ons kapitalistisch systeem de mens van zijn betekenis heeft beroofd:

"We hebben onze verbinding met de levensketen vervangen voor onze plaats in de productieketen. We werden radertjes in de kapitalistische machine. De machine werd groter, vet, hebzuchtig en ziek. Maar plotseling stopte de machine, waardoor we de uitdaging en de kans kregen om onze betekenis en identiteit opnieuw te definiëren."

Voor dit punt kunnen we in de marxistische theorie duiken en het verband begrijpen tussen het individu en wat het produceert. In de premoderne wereld was er een duidelijk verband tussen je rol als arbeider en de dienst of het werk dat je leverde.

Wat je beroep ook was - boer, kleermaker, schoenmaker - je begreep duidelijk je rol in de maatschappij, want die was direct verbonden met het werk dat je deed en de artikelen die je produceerde.

Tegenwoordig is dat verband niet meer zo duidelijk. We hebben bedrijven en ondernemingen gecreëerd die schijnbaar denkbeeldige rollen vervullen. Er zijn nu talloze beroepen die op de vraag "Wat produceert u?" geen eenvoudig antwoord kunnen geven.

Zeker, we begrijpen misschien ons werk en de manier waarop onze uren bijdragen aan het bedrijf als geheel.

Maar er is de vervreemding tussen wat we doen en wat we produceren - wat in veel gevallen niets is.

Hoewel we misschien wel werken en een salaris en aanzien in ons bedrijf en onze sector bereiken, hebben we niet het gevoel dat we werken aan het creëren van iets echts en tastbaars.

Dit draagt uiteindelijk bij tot het gevoel: "Wat doe ik met mijn leven?", wat resoneert met personen die het gevoel hebben dat hun passies zinloos zijn omdat het werk dat zij doen niets teweegbrengt wat zij zich echt kunnen voorstellen.

(Rudá Iandê is een sjamaan en helpt mensen om hun zin in het leven terug te vinden. Hij geeft een gratis masterclass op Ideapod. Duizenden hebben deelgenomen en gemeld dat het levensveranderend is. Kijk maar eens.)

4) Onrealistische verwachtingen

Sociale media is een kanker - er is geen andere manier om het te zeggen. Het vult ons met gevoelens van FOMO, of de Fear Of Missing Out.

We volgen miljonairs en beroemdheden en worden bestookt met beelden en video's van hun geweldige levens.

We volgen ook onze eigen collega's en zien alle geweldige dingen in hun leven - vakanties, carrièremogelijkheden, leuke relaties, en meer. En dan worden we gedwongen om een van de twee dingen te doen:

1) Doorgaan met het consumeren van de geweldige sociale media-inhoud, terwijl we langzaam het gevoel krijgen dat ons eigen leven ontoereikend is...

2) Proberen te concurreren met onze eigen sociale kringen en nog betere en grotere dingen posten om te laten zien dat we net zo'n geweldig leven hebben als zij.

Het leidt uiteindelijk tot een cyclus van onrealistische verwachtingen, waarin niemand zijn leven leidt omdat hij dat wil, maar omdat hij wil dat andere mensen weten dat hij dat doet.

We krijgen uiteindelijk het gevoel dat we niet gelukkig of voldaan kunnen zijn als we niet het spannende, levendige en volle leven leiden van de mensen die we volgen; levens die, in de meeste gevallen, onmogelijk na te maken zijn, en eigenlijk niet zo goed zijn als ze er online uitzien.

We zien niets van het slechte en een overdrijving van het goede.

We zien de opgemaakte versies van het leven van mensen die zij ons willen laten zien, en niets van de negativiteit of teleurstelling of ontberingen die zij misschien hebben meegemaakt. En als we ons leven met dat van hen vergelijken, voelt het onze nooit alsof het dat kan evenaren.

Uiteindelijk geef je het op - je raakt verveeld omdat je niet kunt concurreren met hun geluk omdat je anderen hebt laten bepalen wat geluk voor jou betekent.

5) Je weet niet wat je wilt.

En tot slot, misschien wel het belangrijkste punt voor de meesten van ons die met levensverveling worden geconfronteerd - je weet gewoon niet wat je wilt.

De meesten van ons zijn niet goed in keuzes.

De moderne wereld heeft velen van ons de vrijheid gegeven om de wegen van ons leven te kiezen en te dicteren, van de carrière die we kiezen tot de partners met wie we trouwen.

Wij hebben de vrijheid om slechts 8 uur per dag te werken, in plaats van de hele dag buiten op de boerderij of op de jacht door te brengen.

We hebben de luxe om overal ter wereld te studeren en te werken waar we willen, waardoor we een miljoen verschillende wegen kunnen bewandelen.

Deze mate van keuzevrijheid kan verlammend werken. We moeten ons voortdurend afvragen: heb ik de juiste keuze gemaakt?

Als we ons ontevreden en onvolledig voelen in ons leven, gaan we twijfelen aan de belangrijke beslissingen die we hebben genomen.

Heb ik op de juiste plaats gestudeerd? Heb ik het juiste diploma gehaald? Heb ik de juiste partner gekozen? Heb ik het juiste bedrijf gekozen?

En met zo veel vragen voor zo veel beslissingen waarover we beschikken, is er maar een beetje twijfel bij een paar daarvan nodig om ergens in ons leven het gevoel te krijgen dat er iets fout is gegaan. Als die twijfel erin sluipt, ontstaat er ook spijt.

Zie ook: 5 manieren om om te gaan met iemand die je steeds neerhaalt

Dit vergiftigt uiteindelijk elk ander aspect van ons leven, waardoor het huidige leven dat we leiden onvoldoende of onbevredigend aanvoelt.

De verveling overwinnen

Als de verveling toeslaat, is ons instinct om de wereld in te gaan en nieuwe dingen aan ons leven toe te voegen - en dat is een deel van het probleem.

Mensen hebben de neiging te denken dat verhuizen naar de andere kant van de wereld, een waanzinnig feest houden of een wilde nieuwe hobby oppakken de ultieme oplossing is voor een saai bestaan.

Het zoeken naar nieuwe ervaringen geeft je echter niet de tijd of de ruimte om na te denken over de dingen die je in je leven hebt.

Wat je doet is je dagen vullen met meer afleiding en meer prikkels.

In werkelijkheid zal elk nieuw opwindend ding dat je aanneemt onvermijdelijk oud worden.

Elk nieuw ding dat je doet gaat vervelen, want de kern van het probleem is niet de dingen die je doet - het gaat erom hoe je het doet.

Uiteindelijk is verveling een symptoom van het volgende:

  • Je bent bang voor je gedachten
  • Je weet niet wat je moet doen met stille momenten...
  • Je bent verslaafd aan stimulatie

Wat de meeste mensen niet begrijpen is dat verveling een staat van zijn is - een weerspiegeling van hoe je je leven leeft.

Zelfs de meest opwindende mensen in de wereld worden moe van hun leven nadat ze zich er volledig aan hebben aangepast.

De oplossing voor verveling is niet escapisme. Om verveling te genezen moet je de autonomie in je eigen leven uitdagen.

Het volgende grote avontuur helpt je verveling niet - maar van je dagelijkse leven een avontuur maken wel.

Hedonische aanpassing: Hoe maak je je routine spannend?

Om verveling te overwinnen, moet je hedonische aanpassing overwinnen.

Zodra we te vertrouwd raken met onze routine, vergeten we de kleine details die het ooit zo heerlijk maakten.

Het aannemen van een meer bedachtzame mentaliteit zal je helpen nieuwe vreugden in het leven te vinden, en zal het oude steeds weer nieuw doen voelen.

Hier zijn enkele mentale oefeningen die je kunnen helpen de hedonische aanpassing te overwinnen:

1) Neem een andere route

Je leven opschudden hoeft niet altijd een drastische verandering in te houden.

Het kan zo simpel zijn als het veranderen van de route die u neemt naar uw werk en naar huis. In plaats van dezelfde busroute te nemen, kiest u een andere route die u in staat stelt verschillende bezienswaardigheden te bekijken.

Dit geeft je hersenen de kans om anders te kijken, in plaats van te staren naar dezelfde reclameborden en dezelfde advertenties die je al duizend keer eerder hebt gezien.

En als die route je begint te vervelen, ga dan terug naar je oude route. Je zult verbaasd zijn over de schijnbaar nieuwe dingen die je zullen opvallen zodra je jezelf een andere omgeving hebt gegeven.

Natuurlijk gaan veel mensen in lockdown nu niet naar hun werk. Maar je kunt dit inzicht nog steeds thuis gebruiken.

In plaats van altijd op dezelfde manier naar de kruidenierswinkel te lopen, kunt u proberen een andere route te nemen. Als u gaat hardlopen om te oefenen, verander dan het pad dat u neemt.

2) Goede vragen stellen

Vervang het standaard "hoe gaat het vandaag" door iets nieuws en spannends.

Spannende vragen stellen heeft twee voordelen: ten eerste daagt het je hersenen uit om buiten de kaders te denken; ten tweede betrek je je partner, vriend of collega op een manier die je nog niet eerder hebt meegemaakt.

Vraag de mensen om je heen nieuwe dingen die je ze nooit eerder zou hebben gevraagd, in plaats van hetzelfde saaie gesprek over het weekend.

Ga voor eigenzinnige vragen als "Als je één keuken in de wereld zou mogen eten en niets anders, wat zou dat dan zijn?".

Dit geeft je de kans om nieuwe dingen te ontdekken in je sociale omgeving, terwijl je nieuwsgierigheid en opwinding in je eigen persoonlijke leven stimuleert.

3) Dump het kantoor

Te lang aan dezelfde omgeving blootgesteld zijn draagt bij tot verveling. Als je op een kantoor werkt, overweeg dan je baas te vragen om wat tijd om thuis te werken.

Gebruik deze gelegenheid om te bellen, e-mails te checken en kantoortaken te doen in een leuke koffieshop of lounge.

Als het verlaten van het kantoor onontkoombaar is, overweeg dan uw bureau anders in te delen en de manier waarop het functioneert te herstructureren.

Het gaat erom je hersenen te dwingen weer op te letten in plaats van jezelf op de automatische piloot te zetten.

Door simpelweg de laden van al uw spullen om te wisselen, traint u uw hersenen om beter op te letten de volgende keer dat u naar de nietmachine grijpt.

4) Eet met je handen

Een eetervaring heeft vele componenten.

We denken graag dat de kwaliteit van het eten en de bediening het enige is dat telt, maar de waarheid is dat de ervaring ook kan kleuren hoe het in ons hoofd afloopt.

Ooit afgevraagd waarom Chinees eten zo leuk is?

Het is niet omdat je Michelin-sterren voedsel eet; het is waarschijnlijk omdat je op de grond zit en het recht uit de doos eet met stokjes.

Eten met je handen is een advies dat je letterlijk en figuurlijk kunt opvatten.

De volgende keer dat je iets eet, gooi de bestekken weg en neem de tijd om van elke hap te genieten.

Voel de textuur van wat je eet en bedenk hoe die bijdraagt aan de totale eetervaring.

Het overwinnen van hedonische aanpassing draait om het vinden van nieuwigheid in dingen die je al doet (zoals eten, pendelen of werken) door nieuwe, vreemde manieren te vinden om het te doen.

Waarom je je verveelt met het leven

Laten we wat dieper ingaan op wat het betekent om je te vervelen met leven?

Het betekent dat je leven geen richting meer heeft. Je passies zijn opgebrand. Je helden zijn verdwenen. Je hoop en dromen lijken er gewoon niet meer toe te doen.

En je weet niet wat je eraan moet doen.

Verveeld raken met het leven kan lijken alsof het uit het niets komt, maar dat is nooit het geval. Het is meer een proces, waarvan je niet herkent dat het heeft plaatsgevonden totdat het volledig is doorgedrongen.

Het proces vereist dat bepaalde gebeurtenissen in je leven plaatsvinden, en als je eenmaal genoeg van dit soort gebeurtenissen hebt meegemaakt zonder er echt mee om te gaan, zul je merken dat je vastzit in het gat dat bekend staat als "verveeld zijn met het leven".

Dit zijn het soort ervaringen die ertoe kunnen leiden dat je je zo voelt:

  • Je hart was gebroken, en je voelt je te moe om jezelf weer in de schijnwerpers te zetten...
  • Je probeerde iets te bereiken en je faalde, dus nu denk je dat alles wat je probeert op dezelfde manier zal eindigen...
  • Je gaf diep en gepassioneerd om een project of visie, maar je werd op de een of andere manier teleurgesteld
  • Je hebt maanden of jaren geprobeerd om je situatie te veranderen om meer uit je leven te halen, maar dingen blijven in de weg staan, waardoor je niet verder komt.
  • Je hebt het gevoel dat je geen tijd meer hebt om de persoon te zijn die je wilt zijn; je hebt het gevoel dat je niet de persoon bent die je zou moeten zijn op deze leeftijd...
  • Andere mensen die ooit gelijk waren aan jou in termen van carrière of projecten hebben jouw dromen verwezenlijkt, en nu heb je het gevoel dat jouw dromen nooit voor jou bedoeld waren.
  • Je voelde je nooit echt gepassioneerd over iets, en nu ben je bang dat je nooit zult voelen wat andere mensen voelen.
  • Je hebt de laatste jaren hetzelfde leven en dezelfde routine geleefd en je ziet dat niet snel veranderen; dit voelt als de rest van je leven en alles wat nieuw is in je leven is voorbij.

Verveeld zijn met je leven is een veel dieper gevoel dan gewoon verveeld zijn. Het is een gevoel dat grenst aan een existentiële crisis; soms is het... is een belangrijk teken van een existentiële crisis.

En uiteindelijk is het geworteld in het innerlijke conflict dat we allemaal hebben - is dit het? Is dit mijn leven? Is dit alles wat ik moest doen?

En in plaats van die moeilijke vragen onder ogen te zien, onderdrukken en verstoppen we ze. Dat leidt tot het gevoel dat het leven ons verveelt.

Er zijn vragen en conflicten waarvan we weten dat we ze moeten aanpakken, maar we vrezen dat we de moed niet hebben om ze onder ogen te zien, omdat de antwoorden die we moeten geven als we die vragen eenmaal onder ogen zien ons misschien niet bevallen.

Drie soorten verveling

Volgens de wereldberoemde boeddhist Sakyong Mipham zijn er drie soorten verveling. Deze zijn:

- Angst: Angstverveling is verveling die ten grondslag ligt aan angst. We gebruiken altijd prikkels om onszelf bezig te houden.

Wij denken dat plezier iets is dat door een externe stimulans - een activiteit met een ander - moet worden voortgebracht, en als we die externe stimulansen niet hebben, raken we vervuld van angst en vrees.

- Angst: Angstverveling is de angst voor het zelf. De angst voor waartoe ongestimuleerd zijn zou leiden, en wat er zou kunnen gebeuren als we onze geest toestaan eens rustig te zitten en na te denken.

Er zijn veel mensen die niet tegen het idee kunnen om alleen met hun geest te ontspannen, omdat het hen dwingt vragen te stellen waar ze niet mee om willen gaan.

- Persoonlijk: Persoonlijke verveling verschilt van de eerste twee in die zin dat het meer reflectief is, waarbij iemand moet analyseren wat zijn verveling betekent in plaats van deze te vermijden uit een basisinstinct.

Dit soort verveling komt voor bij mensen die begrijpen dat hun verveling niet komt door een gebrek aan externe stimulatie, maar door hun persoonlijk gebrek aan vermogen om zich op een interessante manier met de wereld bezig te houden.

We vervelen ons omdat onze gedachten repetitief en saai zijn, niet omdat de wereld ons niet kan vermaken.

Verveling is niet het probleem

De volgende keer dat je je verveelt, vecht dan tegen de drang om een spontane strandreis te boeken of een vorm van lichaamsaanpassing toe te passen. Uiteindelijk is verveling niet zozeer een probleem als wel een symptoom.

Wat verveling zo ondraaglijk maakt, is dat mensen het behandelen als een probleem. In werkelijkheid hoef je de verveling niet te ontvluchten.

Verveling is een normaal, zo niet onvermijdelijk, onderdeel van ieders bestaan. Het is geen probleem waaraan je moet ontsnappen - het is een kans om je af te vragen: "Hoe kan ik het anders doen?".

Vond je mijn artikel leuk? Like me op Facebook om meer van dit soort artikelen in je feed te zien.




Billy Crawford
Billy Crawford
Billy Crawford is een doorgewinterde schrijver en blogger met meer dan tien jaar ervaring in het veld. Hij heeft een passie voor het zoeken naar en delen van innovatieve en praktische ideeën die individuen en bedrijven kunnen helpen hun leven en bedrijfsvoering te verbeteren. Zijn schrijven wordt gekenmerkt door een unieke mix van creativiteit, inzicht en humor, waardoor zijn blog boeiend en verhelderend is om te lezen. Billy's expertise omvat een breed scala aan onderwerpen, waaronder zaken, technologie, levensstijl en persoonlijke ontwikkeling. Hij is ook een toegewijde reiziger en heeft meer dan 20 landen bezocht. Als hij niet aan het schrijven is of aan het rondreizen is, houdt Billy van sporten, naar muziek luisteren en tijd doorbrengen met zijn familie en vrienden.